Το «Νυφικό Κρεβάτι» έρχεται την Κυριακή, στις 25 Ιουλίου στον Βόλο, στο θερινό θέατρο της Νέας Ιωνίας για να μας θυμίσει κάτι από τις προσωπικές και καθημερινές μας στιγμές, αλλά προσφέροντάς μας και άφθονο γέλιο που τόσο έχουμε ανάγκη. Πολύ χαρούμενοι όμως είναι και οι συντελεστές της παράστασης, όπως ανέφερε η Πηνελόπη Αναστασοπούλου στο Ράδιο ΕΝΑ και στο πολιτιστικό ένθετο του ραδιοφωνικού μαγκαζίνο στον Ηλία Κουτσερή. Η ηθοποιός, ευχάριστος «χείμαρρος», όπως πάντα, μίλησε για την παράσταση που αποτελούσε όνειρο από την σχολή της ακόμη, για την περίοδο του εγκλεισμού, αλλά και για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις στο χώρο του θεάτρου και το κίνημα #metoo, που υποστηρίζει σθεναρά.
Αν πληροφορήθηκα σωστά, το «Νυφικό Κρεβάτι» ήταν ένα όνειρο σας, από τη σχολή ακόμα, αλήθεια;
Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Ήθελα πάρα πολύ να μου δοθεί η ευκαιρία να παίξω σ’ αυτήν την παράσταση και είναι ένα έργο που αγαπάω πάρα πολύ, και φυσικά όχι μόνο εγώ. Είναι ένα έργο πολύ αγαπημένο παγκοσμίως, και όχι τυχαία, για τον τρόπο που μιλάει για την συμβίωση ενός ζευγαριού από την αρχή της ζωής του μέχρι και το τέλος, γιατί φτάνει σε πολύ μεγάλη ηλικία το ζευγάρι αυτό, να είναι μαζί. Είναι ένα πολύ ισορροπημένο έργο, έχει ένα πάρα πολύ καλό χιούμορ και σε σημείο … δακρύων απ’ ότι έχουμε διαπιστώσει στην παράσταση. Ο κόσμος συμμετέχει πάρα πολύ, οι άντρες, οι γυναίκες και σε διαφορετικά σημεία τους ακούς να μουρμουρίζουν. Είναι μια παράσταση που έχει γίνει σχεδόν διαδραστική.
Υπάρχει περίπτωση να βρίσκουν και να βλέπουν στοιχεία προσωπικά τους αλλά και οικείων τους, θέματα που αγγίζουν τις προσωπικές σχέσεις τους, μέσω της παράστασης;
Μα γι’ αυτό είναι πετυχημένο και το έργο αυτό. Γιατί ακριβώς έχει βρει ένα τρόπο να αναφέρεται σχεδόν στα πάντα, γιατί ο συγγραφέας έχει γράψει το έργο σε έξι σκηνές και έχει διαλέξει μέσα σε αυτές τις έξι σκηνές, να μιλήσει για κομβικά σημεία στην πορεία ενός ζευγαριού. Είναι τόσο εύστοχο, γιατί ο κόσμος ανταποκρίνεται και βλέπει τα πράγματα που του έχουν συμβεί. Ίσως όμως και έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης, καθώς σε πολλές συνεντεύξεις μας ρωτάνε ποιο είναι το μυστικό ενός πετυχημένου γάμου. Νομίζω ότι το συγκεκριμένο έργο δίνει ένα πάρα πολύ σαφές μήνυμα.
Άρα, αν προσπαθούσε κανείς να εντάξει το έργο κάπου, είναι ουσιαστικά μια κωμωδία που βγάζει με κάποιον τρόπο όμως και πάρα πολλά συναισθήματα;
Το είπατε πολύ εύστοχα! Ακριβώς αυτό!
Είναι και οι εποχές έτσι, που ένα τέτοιου είδους έργο προφανώς το έχουμε ανάγκη…
Η αλήθεια είναι ότι το έργο είναι πολύ επίκαιρο. Και μόλις χθες σε μία άλλη συνέντευξη, μου είπε πολύ εύστοχα η δημοσιογράφος ότι όντως σε περιόδους που γίνονται τόσο δραματικά γεγονότα που αφορούν τις σχέσεις των ζευγαριών, είναι ένα έργο που είναι πολύ καλή η στιγμή που παρουσιάζεται.
Είναι και κάτι που προφανώς εισπράττετε και εσείς από τον κόσμο;
Ξέρετε λόγω του covid , η μη επαφή με τον κόσμο στις παραστάσεις είναι ένα κομμάτι που μας λείπει πάρα πολύ. Στις περιοδείες είχαμε πάντα την ευκαιρία να έρθουμε σε πολύ στενή επαφή με τον κόσμο, υπήρχανε πολλές φορές που τελειώνοντας η παράσταση περνούσε μία ώρα ακόμα για να συνομιλήσουμε, να βγάλουμε φωτογραφίες, να πούμε τα νέα μας, και κάνοντας πολλά χρόνια περιοδείες έχουμε ανθρώπους σε συγκεκριμένα μέρη που έρχονται σταθερά να μας δουν. Δυστυχώς, δεν έχουμε αυτή την ευκαιρία πια, όμως σε αυτή τη φάση, βοηθάνε πάρα πολύ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης . Οι άνθρωποι ανεβάζουν βίντεο, εκφράζουν την άποψή τους για την παράσταση με πάρα πολύ θερμό τρόπο και έτσι κάπως αντισταθμίζεται όλο αυτό.
Είναι και ο σύγχρονος τρόπος πλέον που κρατήσαμε μία κοινωνικότητα μιας που ο κορωνοιός μας απαγόρευσε πάρα πολλά από αυτά που είχαμε μάθει, είχαμε συνηθίσει και είχαμε βιώσει ως τώρα.
Αλήθεια, εσείς, και σε προσωπικό αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο, πώς περάσατε την καραντίνα;
Εμείς περάσαμε και τον covid, νοσήσαμε κανονικά. Καλό θα είναι, ο κόσμος που θεωρεί ότι δεν έχει συμβεί στον ίδιο ή στο άμεσο περιβάλλον του να συνειδητοποιήσει ότι μιλάμε για μία ασθένεια η οποία δεν είναι μία απλή γρίπη, ή μπορεί να το περάσει κάποιος σαν απλή γρίπη, αλλά συνήθως πηγαίνει και χτυπάει στο αδύνατο σημείο που έχει ο κάθε οργανισμός και γι’ αυτό είναι επικίνδυνος. Αυτό σας το λέω από πρώτο χέρι, καθώς με χτύπησε σε ένα πολύ αδύναμό μου σημείο, στον θυρεοειδή μου και αυτό μου έχει προκαλέσει επιπτώσεις. Καλό είναι να μην το παίρνουμε ως θέμα ελαφρά τη καρδία και να προσέχουμε όλοι πάρα πολύ.
Σε ό, τι έχει να κάνει με άλλους είδους θέματα, αυτό το διάστημα βοήθησε την περισυλλογή, τη σκέψη, τον προγραμματισμό ή οτιδήποτε άλλο;
Είμαι ένας άνθρωπος φύσει αισιόδοξος και δεν μένω στο γεγονός. Προσπαθώ πάντα να βλέπω πέρα από αυτό που παρουσιάζεται στη ζωή μου κάθε φορά. Δεν παρουσιάστηκε μόνο σε εμένα, είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, οπότε χρειάστηκε να ανασυνταχθώ μέσα μου για να το αντιμετωπίσω σαν μια ευκαιρία για να περάσω περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου. Βέβαια, ήταν δύσκολη περίοδος, με δύο μικρά παιδιά μέσα σε ένα μικρό σπίτι, με μία ξαφνική αναμπουμπούλα, όμως ταυτόχρονα και πολύ όμορφη. Με τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας πάντα είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρεις να περάσεις ποιοτικό χρόνο και με τον σύντροφό σου και με τα παιδιά σου. Στην πρώτη καραντίνα το ευχαριστηθήκαμε πάρα πολύ. Η δεύτερη καραντίνα ήταν πολύ δύσκολη και νομίζω ότι ήταν πιο δύσκολη για όλους.
Ένα θέμα που απασχόλησε πάρα πολύ έντονα τον κόσμο του πολιτισμού όσο και γενικότερα την κοινωνία, είναι ό, τι έχει να κάνει με τις καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση… Θεωρείτε ότι μπήκαν κάποια πράγματα στη θέση τους και ότι θα υπάρξει από εδώ και πέρα η απονομή της δικαιοσύνης;
Θεωρώ ότι τίποτα δεν έχει μπει στη θέση του ακόμα. Καταρχάς, δεν συμβαίνουνε μόνο στον χώρο του πολιτισμού, και οφείλω σε κάθε ευκαιρία να το τονίσω. Εμείς απλά πήραμε μία ευκαιρία να επικοινωνήσουμε κάποια πράγματα και αυτό θα έπρεπε να είναι μία καλή αφορμή για όλους τους εργασιακούς χώρους. Τα θέματα του εργασιακού μπούλινγκ, της σεξουαλικής παρενόχλησης μπορεί να είναι και ακόμα πιο σοβαρά από αυτά που λέμε, και μπορεί να φτάσουμε σε σημεία βιασμού προσωπικότητας αλλά και σωματικού βιασμού. Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους τους χώρους και είναι κοινό μυστικό. Είναι λάθος να σπιλώνεται μόνο ο χώρος του θεάτρου.
«Όσον αφορά τη δικαιοσύνη, επιτρέψτε μου να μην πιστεύω καθόλου σ’ αυτήν με αφορμή και τα γεγονότα που έχουν να κάνουν με τις γυναικοκτονίες των τελευταίων μηνών. Βλέπουμε και ακούμε όλοι, ότι η ισόβια κάθειρξη ενός δολοφόνου κρατά μέχρι επτά χρόνια στην καλύτερη περίπτωση, οπότε για μια σεξουαλική παρενόχληση που έχει παραγραφεί κιόλας καταλαβαίνετε ότι η απόδοση δικαιοσύνης δεν υπάρχει. Αυτό που προσπαθώ και προσωπικά και συλλογικά να κάνουμε είναι να βρούμε ένα τρόπο να αλλάξουμε το νομικό πλαίσιο. Θα πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί.
