Στην ανάγκη να … ταρακουνηθούν γονείς, οι οποίοι θεωρούν ότι καλύπτοντας τις υλικές ανάγκες των παιδιών τους και παραμελούν τις υπόλοιπες που έχουν να κάνουν με την αγάπη και τη συζήτηση, αναφέρθηκε η συγγραφέας του μυθιστορήματος, «Αναζητώντας Εμένα» Στέλλα Πετρίδου. Μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ 102,5 και τον Ηλία Κουτσερή, η εν ενεργεία Αξιωματικός του Λ.Σ. και μητέρα τριών παιδιών, τόνισε ότι με αγάπη, υπομονή, πάθος, και κατάθεση ψυχής, μπορεί κάποιος να πετύχει αυτά που ονειρεύεται. Υποστήριξε ότι στις μέρες μας, κανένας συγγραφέας όταν γράφει δεν αποσκοπεί στο κέρδος, αλλά πολλοί από αυτούς, πληρώνουν για να εκδώσουν τα έργα τους. «Ζούμε σε μια περίοδο κρίσης σε γενικότερο πλαίσιο, ωστόσο, αγαπάμε αυτό που κάνουμε και η ανταμοιβή μας είναι ηθική. Αν κερδίσουμε έστω και έναν αναγνώστη, αυτό αποτελεί δώρο για εμάς».
«Η επιρροή για το βιβλίο,
προήλθε απ΄το παιδί μου»
Οι εμπειρίες της ζωής και οι διάφορες επιρροές που έχει ένας συγγραφέας στην καθημερινότητά του, τον βοηθούν να γράψει και να δοκιμαστεί στην πεζογραφία. Η δική μου επιρροή για να γράψω προήλθε μέσα από την οικογένεια και συγκεκριμένα από το παιδί μου. Συνειδητοποίησα ότι αντιμετώπιζε πρόβλημα στο σχολικό του περιβάλλον, αλλά από φόβο μην την επιπλήξω δίσταζε να το εκμυστηρευτεί» υποστήριξε η συγγραφέας και πρόσθεσε ότι τα παιδιά στη φάση της εφηβείας τους, μεγαλοποιούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και μεγαλοποιούν τις καταστάσεις. Πολλές φορές επιλέγουν είτε να σιωπήσουν είτε να γράψουν στο προσωπικό τους ημερολόγιο.
«Η κόρη μου έκανε το δεύτερο και εγώ, όταν τακτοποιούσα το δωμάτιό της, τυχαία έπεσε το μάτι μου σε μια σελίδα του ημερολογίου της και πραγματικά έπαθα σοκ, γιατί συνειδητοποίησα ότι το παιδί, φοβόταν να μου αποκαλύψει το πρόβλημά του. Αυτό στάθηκε η αφορμή για να γράψω το μυθιστόρημα, γιατί μια από τις ηρωίδες του βιβλίου είναι μια 16χρονη, η οποία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα στο σχολικό της περιβάλλον, με τους συμμαθητές της. Λόγω του ότι αισθάνεται μια συναισθηματική απόσταση με τους γονείς της και περισσότερο με τη μητέρα της, αποφασίζει να γράψει όλα όσα την προβληματίζουν στο προσωπικό της ημερολόγιο.
Εκεί ο αναγνώστης θα διαπιστώσει πόσα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι έφηβοι, με τους γονείς να μην έχουν ιδέα γι’ αυτά» είπε η κ. Πετρίδου. Απέδωσε το παραπάνω γεγονός σε δύο ενδεχόμενα είτε στο ότι οι γονείς δεν διατηρούν στενή σχέση με το παιδί τους, λόγω έλλειψης χρόνου, γιατί θεωρούν ότι με τα υλικά αγαθά καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους, είτε τα παιδιά δεν νιώθουν τη δύναμη της αγάπης των γονέων τους για να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε οποιοδήποτε άλλο κοινωνικό περιβάλλον.
Αυτό που θέλουν τα παιδιά…
Εκτίμησε ότι τα παιδιά που αισθάνονται ανασφάλεια στο σχολικό τους περιβάλλον, είναι επόμενο να έχουν τα ίδια συναισθήματα και μέσα στην οικογένεια, με το πρόβλημα να πηγάζει από αυτή. Το βιβλίο δεν αναφέρεται, όπως τόνισε η κ. Πετρίδου μόνο στα προβλήματα της εφηβείας, αλλά εστιάζει σε αυτά, καθώς το ζήτημα συναντάται καθημερινά. «Αν οι νέοι δεν μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα μικρά προβλήματα, τότε θα νιώθουν και στη συνέχεια της ζωής τους ανασφάλεια. Στην ουσία το βιβλίο απευθύνονται περισσότερο στους γονείς και σε όσους μεγαλώνουν παιδιά. Αποτελεί καλή ευκαιρία να ταρακουνηθούν εκείνοι που θεωρούν ότι τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη την αγκαλιά, αλλά την οικονομική στήριξη. Αυτό που θέλουν τα παιδιά είναι η αγάπη και συζήτηση. Δηλαδή το ενδιαφέρον, το οποίο εάν το έχουν μπορούν να ανταπεξέλθουν τα πάντα» κατέληξε η συγγραφέας.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης: Γιώργος Στεργίου
