ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
Το παιδικό βιβλίο με τίτλο «Μέλη και Μελέκ» από τις εκδόσεις «Διόπτρα», πραγματεύεται μια ιστορία μνήμης και ανθρωπιάς, όντας αφιερωμένο στη Μικρασία και στα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Η συγγραφέας Βάνα Μαυρίδου μέσα από την πολύ τρυφερή ιστορία μιας κούκλας μιλά στα παιδιά για την Καταστροφή και, όπως λέει η ίδια μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ και στη ΜΑΓΝΗΣΙΑ, μιλά για τα συναισθήματα που γεννήθηκαν και όχι για τα γεγονότα. Ένα παιδικό βιβλίο, που απευθύνεται, όμως, σε όλους, μικρούς και μεγάλους.
Ποια ήταν η αφορμή που γέννησε το παιδικό βιβλίο «Μέλη και Μελέκ»; Έχετε από την οικογένειά σας κάποια σχέση με την Μικρασία;
Βέβαια! Είναι η καταγωγή της μητέρας μου από εκεί και αυτό ήταν η αφορμή για να συγγράψω το βιβλίο. Πιστεύω ότι είναι ένα θέμα που δεν θίγεται στα παιδιά, και ιδιαίτερα των ηλικιών του Δημοτικού. Έτσι, ήθελα να μεταφέρω τα προσωπικά μου ακούσματα από την γιαγιά μου και να πάρουν τα παιδιά μια γεύση, κυρίως της ατμόσφαιρας και των συναισθημάτων και όχι τόσο των ιστορικών γεγονότων.
Ηρωίδα του παιδικού βιβλίου, είναι μια κούκλα;
Είναι ένα κορίτσι που έχει μια πολυαγαπημένη κούκλα και την οποία χάνει στην προσπάθεια να φύγουν με την οικογένειά της από την Σμύρνη το 1922, λίγο πριν τη μεγάλη καταστροφή. Στην πορεία, την κούκλα της την βρίσκει ένα άλλο κοριτσάκι που θα εγκατασταθεί στο σπίτι της. Μέσα από τις παράλληλες αφηγήσεις των κοριτσιών, παρακολουθούμε την πορεία της κούκλας και το πώς άλλαξε χέρια, αλλά και τι συναισθήματα γεννήθηκαν από τη μια και την άλλη πλευρά.
Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα από το παραμύθι;
Δεν είναι ακριβώς μηνύματα. Θέλω πιο πολύ να καταλάβουν ότι σε ένα πόλεμο ή σε μια ειδική συνθήκη υπάρχουν δύο όψεις και πολλές πλευρές , κοινωνικές, πολιτικές, που μπορούν να αναλυθούν. Στην ουσία, όμως, οι λαοί ανά τους αιώνες συνυπάρχουν ειρηνικά, πέρα από τις πολιτικές παραμέτρους που τους αναγκάζουν σε διωγμό. Οι λαοί ξέρουν να συνυπάρχουν και οι άνθρωποι είμαστε πάντα οι ίδιοι.
Ποιες οι πρώτες εντυπώσεις για το βιβλίο, αν και είναι ακόμα αρκετά νωρίς;
Ναι, είναι πολύ νωρίς. Ωστόσο, λαμβάνω πολλά μηνύματα στα κοινωνικά δίκτυα, κυρίως μάλιστα από ενήλικες που διαβάζουν το βιβλίο και τους γεννιούνται πολλά συναισθήματα. Χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτό. Σήμερα μου έστειλαν μήνυμα δύο ενήλικες. Πέρα από τις εντυπώσεις που άφησε στα παιδιά η ανάγνωση, μου μίλησαν κυρίως για τις δικές τους. Είναι βιβλίο που αγγίζει τον ενήλικα, παρόλο που η γλώσσα είναι αμιγώς παιδική.
Δύσκολη υπόθεση το παιδικό βιβλίο, αν σκεφτεί κανείς ότι τα παιδιά είναι πιο αυστηροί κριτές απ’ ότι είναι οι ενήλικες αναγνώστες;
Φυσικά! Αυτή είναι και η μεγαλύτερη δυσκολία. Τα παιδιά είναι πάντα απόλυτα ειλικρινή και δεν πρόκειται ποτέ να πουν κάτι για να χαϊδέψουν τα αυτιά κανενός. Είναι δύσκολο να τρυπώσεις στην ψυχή τους, αλλά αν το καταφέρεις δεν σε βγάζουν.
Η συγγραφή παραμένει μέσα στα ενδιαφέροντά σας… Από εδώ κι έπειτα τι να περιμένουμε από εσάς;
Ναι, ναι, παραμένει στα ενδιαφέροντά μου ενεργά. Είναι ήδη δρομολογημένο το επόμενο βιβλίο. Είμαι από τους ανθρώπους που συνέχεια γράφουν και έρχεται πάντα η κατάλληλη στιγμή για να εκδοθεί ένα βιβλίο
