Ζωή Λιαντράκη: «Μέσα από τη μουσική, η ψυχή μας γαληνεύει και είναι βάλσαμο»

Η ερμηνεύτρια μιλά για το «τραγούδι της ψυχής», την καραντίνα, τα συναισθήματα…

Είναι γεωπόνος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην Κρήτη, ενώ συνδυάζει το πάθος για τη μουσική και την ερμηνεία με άψογο τρόπο. Ο λόγος για την πολυπράγμων Κρητικιά ερμηνεύτρια Ζωή Λιαντράκη. Η ίδια μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και τη ΜΑΓΝΗΣΙΑ, με αφορμή το άλμπουμ «Σαν τραγούδι της ψυχής» και την «απελευθέρωση» του ομώνυμου τραγουδιού, το οποίο μάλιστα, όπως εξομολογείται η ίδια είναι, σχεδόν, βιωματικό και συνδεδεμένο με την ψυχή της.

Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή

Άλλωστε, το αφιερώνει στον εκλιπόντα πατέρα της που τόσο αγαπούσε. Περιγράφοντας ότι τα τραγούδια είναι γραμμένα στην δύσκολη περίοδο της καραντίνας, δηλώνει πως η ίδια και οι συντελεστές του άλμπουμ απέδειξαν στους εαυτούς τους ότι μπορούν να τα καταφέρουν.

«Σαν τραγούδι της ψυχής» είναι ο τίτλος του νέου τραγουδιού σας, που έχει «άρωμα» Κρήτης…Μίλησε και στη δική σας ψυχή, όπως στη δική μας;

Για μένα πραγματικά είναι ένα τραγούδι ψυχής. Το τραγούδι είναι μελοποιημένο από την  Κωνσταντία Κατσιάμπα, σε ποίηση της Γιώτας Γερογιώργη. Οι στίχοι του ποιήματος μιλούν για την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Μάλιστα, για την ποιήτρια ήταν βιωματικό, καθώς εκφράζει την απώλεια ενός πολύ δικού της και αγαπημένου προσώπου. Στη συνέχεια, καλούμαι να το ερμηνεύσω, ούσα σε μια παρόμοια κατάσταση, καθώς περίπου δύο χρόνια πριν, έχασα τον μπαμπά μου. Νομίζω, ότι είναι ο πιο αγαπημένος άντρας ενός κοριτσιού, γιατί όταν … μιλάς για τον μπαμπά σου, δεν αισθάνεσαι παρά ένα κορίτσι. Το τραγούδι είναι απολύτως αφιερωμένο σε εκείνον και είναι ελάχιστος φόρος τιμής που μπορώ να του δώσω και να αποδώσω. Ήταν ο πιο μεγάλος μου θαυμαστής, που από την πρώτη στιγμή που αποφάσισα να ακολουθήσω τον δρόμο της μουσικής. Ήταν δίπλα μου και με στήριζε. Έτσι, δεν γινόταν να μην έχει το κρητικό άρωμα που ο Ιάκωβος Πατεράκης δίνει με την λύρα του.

Είναι η αλήθεια ότι όταν τις προσωπικές μας θύμησες τις ταιριάζουμε με τραγούδια, οι σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας είναι διαφορετικά, και πραγματικά είναι σαν να βγαίνει η ψυχή μας προς τα έξω…

Έτσι είναι! Όπως έχετε πει κι εσείς, μέσα από τη μουσική, η ψυχή μας γαληνεύει και είναι βάλσαμο για εμάς, ακόμα και τις πιο δύσκολες στιγμές, όπως τώρα με τον πόλεμο, ακόμα κι αν συμβαίνει μακριά από εμάς.

Πιστεύετε πως ο ερμηνευτής ενός τραγουδιού πρέπει να βάλει «κομμάτι» της δικής του ψυχής στην ερμηνεία, καθώς έτσι το κοινό θα το εισπράξει καλύτερα;

Αυτό που λέτε, για εμένα αποτέλεσε τον λόγο που από πολύ μικρή ήθελα να γίνω ερμηνεύτρια και όχι απλώς τραγουδίστρια. Η μουσική της Κωνσταντίας Κατσιάμπα έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να σε παρασύρει διαφορετικά από το να ερμηνεύσεις ένα τραγούδι, πόσο μάλλον, όταν οι μουσικές «δένουν» τόσο υπέροχα και τόσο αρμονικά με τα ποιήματα της Γιώτας Γερογιώργη ή τους στίχους της Ντέπης Χατζηκαμπάνη. Στο άλμπουμ «Σαν τραγούδι της ψυχής» εμπεριέχονται τέσσερα κομμάτια, ένα σε στίχους της Ντέπης και τα υπόλοιπα τρία της Γιώτας.

Η περίοδος της καραντίνας και της εσώκλειστης πραγματικότητας «γέμισε τις αποθήκες» της ψυχής, του μυαλού, αλλά και του σώματος, ώστε να κυκλοφορήσουν νέες μουσικές συνθέσεις προς τον κόσμο;

Για εμάς ήταν μια δημιουργική και γεμάτη έμπνευση περίοδος, καθώς και τα τέσσερα τραγούδια του άλμπουμ «γεννήθηκαν» μέσα στις δύσκολες συνθήκες της καραντίνας. «Το δάκρυ της βροχής» ήταν το πρώτο που κυκλοφόρησε και αυτό έγινε ακριβώς δύο χρόνια πριν, δηλαδή λίγο πριν την πρώτη καραντίνα, και συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο του 2020. Στη συνέχεια ακολούθησε το «Έθεσα τις λέξεις» και το «Όπου θέλει ας βγει», που βγήκε στις  σκληροπυρηνικές συνθήκες της καραντίνας.  Για εμάς ήταν ένα στοίχημα να τα καταφέρουμε. Μέσα από τις δυσκολίες αποδεικνύεις πρώτα στον εαυτό σου και μετά σε όλους τους υπόλοιπους, μέχρι πού μπορείς να φτάσεις. Νομίζω πως εμείς το αποδείξαμε στους εαυτούς μας, ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα.

Αν θυμάμαι καλά, έχετε σπουδάσει και σε άλλους κλάδους εκτός της μουσικής. Νομίζω αγάπη είναι και δείχνει και αυτό που κάνετε με τα παιδιά και τα προγράμματα …

Φυσικά! Είμαι γεωπόνος και δουλεύω στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας  της Κρήτης, ως ερμηνεύτρια εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Η δεύτερη μεγάλη μου αγάπη είναι τα παιδιά και η εκπαίδευση  προς αυτά, και νιώθω ευλογία και χαρά να μπορώ να είμαι σε καθημερινή επικοινωνία μαζί τους. Τα παιδιά είναι ό,τι πιο σπουδαίο έχουμε και πρέπει να τα διαφυλάττουμε, δίνοντάς του αγάπη και σεβασμό.

 

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.