«Το πέτυχε λοιπόν ο πονηρούλης “μπέης” της πόλης. Να ξεσπάσει μεγάλη κόντρα μεταξύ Νίκης και Ολυμπιακού. Και το δικό του ποδοσφαιρικό τσίρκο στο απυρόβλητο. Και το χειρότερο; Το χειρότερο όλων είναι πως οι άλλοι τσίμπησαν. Αλλού ο εχθρός λοιπόν καρντάσια κι όχι μέσα στο δίπολο. Θυμηθείτε τις δηλώσεις του πονηρούλη, θυμηθείτε το κυνηγητό αμφοτέρων από αυτόν, θυμηθείτε τις δίκες που κέρδισε ή που δεν έφτασαν ποτέ στις δικαστικές αίθουσες, θυμηθείτε τον αποκλεισμό από τα Δημοτικά γήπεδα και των δυο, θυμηθείτε τις απίθανες καταστάσεις που δημιουργήθηκαν στην ΕΠΣΘ, θυμηθείτε πως αυτός ο πονηρούλης είναι που κατέστρεψε τον Ολυμπιακό, θυμηθείτε πως ο ίδιος είναι που κυνήγησε και κυνηγά την Νίκη μας, θυμηθείτε τέλος πως αυτός είναι που προσπαθεί για την διάλυση και των δυο, φέρνοντας το ποδοσφαιρικό του τσίρκο στο τόπο μας, δίνοντάς του μάλιστα το όνομα της πόλης.
Κι όταν θυμηθείτε όλα αυτά θα δείτε και πιο καθαρά τα πράγματα και θα καταλάβετε ποιος είναι ο εχθρός και ποιος ο επικίνδυνος αντίπαλος, το φίδι δηλαδή με το δηλητήριό του. Το δίπολο πάντα υπήρχε και πάντα ήταν το αθλητικό οξυγόνο της πόλης. Ο τρίτος και φερτός ποδοσφαιρικός εσμός είναι που μολύνει την αθλητική ζωή. Γι’ αυτό και κατά την γνώμη μου οι παράγοντες αλλά και τα Δ.Σ και των δυο ιστορικών και βαθιά ριζωμένων στην συνείδηση του Βολιώτικου λαού αθλητικών Συλλόγων πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να καταλάβουν και να αντισταθούν στην παγίδα που έχει στηθεί από τον επιτήδειο. Και να στραφούν στον πραγματικό τους ύπουλο και πονηράκια εχθρό τους. Τον “μπέη” της περιοχής.
Και παραμένω να είμαι Νίκη Βόλου από τότε που περπάτησα. Αλλά παραμένω επίσης και υποστηρικτής της μεγάλης και διαχρονικής ποδοσφαιρικής και κοινωνικής αξίας του διπόλου. Με όλες τις φάσεις και τις αντιφάσεις του. Και τις αντιθέσεις του φυσικά. Μερικές δε φορές, ιστορικά τουλάχιστον, και τεράστιες. Αλλά στα πλαίσια πάντα ενός διπόλου που τροφοδοτεί μαζί με τα υπόλοιπα ερασιτεχνικά σωματεία όλων των αθλημάτων με οξυγόνο την αθλητική ζωή της πόλης. Που το κάνει ιδιαίτερα τοξικό όμως ο πονηρούλης. Μην του δίνετε λοιπόν χώρο να ρίξει το δηλητήριό του και να στήσει, ως συνήθως, ακόμα ένα σκηνικό χαράς για τους “δάγκες” της πόλης αλλά ένα σκηνικό λύπης για τους πραγματικού μάγκες της πόλης. Αυτούς που έγραψαν και γράφουν την αθλητική ιστορία της πόλης από το 1900 και μέχρι σήμερα. Αδιάλειπτα από την ημέρα ίδρυσης του καθενός. Έστω κι αν κάποιοι απ’ αυτούς εγκλημάτησαν εις βάρος του ονόματός τους. Αλλά επανήλθαν», σημειώνει ο συμπολίτης, κ. Κώστας Γαργάλας.
