«Τα δικά μας “αυτονόητα” για κάποιους είναι διεκδικήσεις ζωής, κατορθώματα αυτο-οργάνωσης, bottom-up δράση και πρωτοβουλία, εμπνευσμένη …μουσική ενημέρωση και πολλή αγάπη για τον γείτονα… Στις φαβέλες του Ρίο και του Σάο Πάολο όπου το νερό και το τρόφιμο σπανίζουν (το ίδιο και τα γηρατειά καθώς ο μ.ο. ζωής είναι μόλις τα 48), μόνοι τους αλλά μεταξύ τους αλληλέγγυα μάχονται κατά του κορωνοϊού σε μια χώρα της οποίας η κεντρική κυβέρνηση ποτέ δεν τους στήριξε, και η οποία τώρα κωφεύει μπροστά στον κίνδυνο και εθελοτυφλεί μπροστά στην εκατόμβη θυμάτων. “Μοιράσου το νερό με τους γείτονές σου” ακούγεται από τα μεγάφωνα του ημιφορτηγού που διασχίζει τους δρόμους του Μαρέ.” Για τα “αυτονόητα” τα δικά μας ωστόσο ας μη σιωπούμε… ας “γκρινιάζουμε” γιατί “φαβέλες” και “παράγκες” υπάρχουν ακόμη κι εδώ. Ποιος είπε ότι ο ιός αυτός, όπως κάθε ιός μέχρι τώρα, είναι αταξικός; Αυτός που το είπε είναι το λιγότερο ανίδεος…» επισημαίνει ο συμπολίτης κ. Ευάγγελος Κάβουρας.
