«Μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση της συμφωνίας των Πρεσπών, στην επίσημη ελληνική μετάφραση. Είχα ξαναδιαβάσει τα σχετικά κατά την περίοδο της υπογραφής της στη λίμνη. Μετά από πολύ καιρό μελέτης για το θέμα της Μακεδονίας, πλέον κατέληξα. Αν και η συμφωνία έχει πάρα πολλά θετικά στοιχεία και καλύπτει σε μεγάλο βαθμό την εθνική μας γραμμή προς το ονοματολογικό δεν μπορώ να αποδεχτώ την παραχώρηση ιθαγένειας – γλώσσας παρότι παίρνουμε πίσω το όνομα από τα κράτη που το έχουν αναγνωρίσει. Ο αλυτρωτισμός συντηρείται. Κατανοώ πλήρως τις ιδιαίτερες συνθήκες του διπλανού κράτους ως προς την εθνολογική του σύσταση, όπως και την ανάγκη αμοιβαίων συμβιβασμών σε μια συμφωνία. Θα μπορούσε η γλώσσα να ονομαστεί σλαβομακεδονική ή βαλκανομακεδονική; Θα μπορούσε η ιθαγένεια να είναι βορειομακεδονική; Μας πίεζε κάτι τόσο πολύ ώστε να την υπογράψουμε στη συγκεκριμένη συγκυρία ή μπορούσαμε να περιμένουμε λίγο; Γιατί δεν έγινε εθνικό συμβούλιο με πολιτικούς αρχηγούς προ της υπογραφής; Για όλα τα παραπάνω πιστεύω ότι δεν πρέπει να κυρωθεί στο ελληνικό κοινοβούλιο» έλεγε ο συμπολίτης, κ. Αντώνης Πολίτης.
