Πόσο οξύμωρο πραγματικά, ενώ η ολυμπιακή φλόγα κάνει το ταξίδι της «φωτίζοντας» κάθε γωνιά της χώρας, με προορισμό το Παρίσι που θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έριδες, εντάσεις και πολεμικό κλίμα να χαρακτηρίζουν το πολιτικό σκηνικό σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Ακόμη περισσότερο σε διεθνές επίπεδο, όπου οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο ακόμη και για πιθανότητα ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου. Ίσως είναι υπερβολή ίσως και πάλι όχι. Θα πρέπει να αναζητήσουμε το νόημα της λέξης «εκεχειρία» και να την υιοθετήσουμε έστω και για λίγο. To επιτάσσει και η σαρακοστή που διανύουμε, άλλωστε.
Το αναφέρω αυτό, με αφορμή τις συνεχείς διακοπές που σημειώθηκαν στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο. Η δημοτική αρχή Μπέου έχει αποδείξει τη δυσανεξία της σε οτιδήποτε διαφορετικό. Έτσι, με σκηνοθετημένο τρόπο, ο Μπέος προκάλεσε εντάσεις οδηγώντας τους πολίτες που ήταν παρόντες στο να διαμαρτυρηθούν στο άκουσμα της φράσης «εμείς είμαστε ο Βόλος» που είπε ο Δήμαρχος. Προφανώς και το είπε με σκοπό να προκαλέσει, αφού γνωρίζει και ο ίδιος ότι δεν είναι ο καθολικός εκπρόσωπος της πόλης (αλίμονο άλλωστε), αλλά ένας προσωρινός διαχειριστής της τύχης της. Ο Βόλος υπερβαίνει τα πρόσωπα και σίγουρα τον ίδιο, ο οποίος εκπροσωπεί ένα σημαντικό ποσοστό των πολιτών αλλά όχι όλους. Για την ιστορία λοιπόν ο Βόλος είναι οι 150.000 πολίτες που κατοικούν σε αυτόν και όχι μόνο οι 32.000 που τον ψήφισαν. Φαίνεται να το αγνοεί. Δεν τον ψήφισαν για μονάρχη, αλλά για δήμαρχο.
