Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έχει τραγουδήσει «φοβάμαι όλ’ αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα»…κάτι τέτοιο σκεφτόμουν για πολλά πράγματα τα οποία αποφασίζονται και υλοποιούνται ερήμην μας. Παρά τις κοινωνικές αντιδράσεις, αρκετά πράγματα παραμένουν ως έχουν. Ένα από αυτό αφορά στο εργοστάσιο SRF και στο πρόβλημα ρύπανσης που αντιμετωπίζει η πόλη. Τα επικοινωνιακά σόου που έκανε έξω από τα δικαστήρια ο Μπέος, υποστηρίζοντας ότι η ΑΓΕΤ ρυπαίνει την πόλη, πέρασαν στη λήθη για να ακολουθήσει μία άψογη συνεργασία και η χορηγία της τσιμεντοβιομηχανίας για τις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις της πόλης. Αν θεωρείτε ότι όλα αυτά είναι τυχαία, είναι δικαίωμά σας. Από την άλλη όμως σκεφθείτε το μέλλον των παιδιών σας και τις επόμενες γενιές πολιτών του Βόλου οι οποίοι θα ζήσουν με τις συνέπειες των αποφάσεων ή της αδιαφορίας των πολιτικών. Στην περίπτωση του Δημάρχου Βόλου, δεν υπάρχει ανησυχία για τους απογόνους του, αφού κανένας από αυτούς δεν πρόκειται να ζήσει στην πόλη αυτή. Ίσως πρόκειται για «καινοτομία» της πόλης, δηλαδή ότι κανείς από την οικογένειά του δεν μένει στον Βόλο και απ΄ότι φαίνεται ούτε πρόκειται, ενώ και ο ίδιος λογίζεται από πολλούς ως «μουσαφίρης» ο οποίος κάποια στιγμή θα φύγει για αλλού. Οι συνέπειες των αποφάσεων του «μουσαφίρη» όμως θα μας ακολουθούν για δεκαετίες αργότερα.
