«Είδα και άκουσα στις ειδήσεις πως επέβαλαν πρόστιμο σε Μηχανικό που με έδρα το Χαλάνδρι πήγαινε για επίβλεψη στο κέντρο της Αθήνας. Το πρόστιμο καταλογίστηκε στον συνάδελφο με την αιτιολογία της άσκοπης μετακίνησης και πάρα το γεγονός πως διέθετε όλα τα στοιχεία που έπρεπε σύμφωνα με τον νόμο να φέρει μαζί του και να τα επιδεικνύει σε κάθε έλεγχο. Και γεννιέται εύλογα το ερώτημα. Το επάγγελμα του αυτοαπασχολούμενου Μηχανικού ως ελεύθερου επαγγελματία δεν το έχουν υποχρεωτικά κλείσει ως δραστηριότητα. Άρα μπορεί και πρέπει για να επιβιώσει, να μετακινείται σε οποιοδήποτε μέρος της πόλης, όπου έχει αναλάβει ή πρόκειται να αναλάβει έργο, οποιαδήποτε ώρα, σε ώρα εργασίας, και όπου η ανάγκη ως εργασιακή υποχρέωση τον καλεί, λαμβανοντας φυσικά όλες τις προφυλάξεις και τηρώντας όσα ο νόμος επιβάλει. Άρα προς τί ο καταλογισμός προστίμου λόγω άσκοπης μετακίνησης; Κι επειδή, μετά την ένσταση που θα υποβάλει ο συνάδελφος και θα γίνει αυτονόητα αποδεκτή, θα έχει χάσει κάνα δυο μέρες στο πήγαινε έλα, ποιός θα τον αποζημιώσει γι’ αυτό; Το “όργανο” που ούτε καταλάβαινε τι σήμαινε για τον συνάδελφο η μετακίνηση για το μεροκάματο, έτσι όπως κατάντησε ο κλάδος; Γι ‘ αυτό και καταλήγω πως από την μία ζούμε στην χώρα του παραλόγου κι από την άλλη μας κυβερνούν άνθρωποι που νομοθετούν αλλά επειδή δεν έχουν δουλέψει ούτε μια ώρα στην ζωή τους, ούτε που γνωρίζουν τί ακριβώς νομοθετούν» αναφέρει ο κ. Κώστας Γαργάλας.
