Η φωτογραφία από χθες το βράδυ στη συμβολή των οδών Ιάσονος – Καρτάλη. Ο ήχος από το κουδούνι του χριστουγεννιάτικου λεωφορείου διεισδύει και σπάει τον ήχο από τον ασύρματο του επικεφαλής των ΜΑΤ που δίνει εντολές για να κινηθεί η διμοιρία. Όλα τα έχει αυτός ο Δεκέμβρης. Ο καθένας διαλέγει και παίρνει αυτό που θέλει. Διαμαρτυρία, καταστολή και ολίγον από χρυσόσκονη.
Επίπλαστη ευμάρεια
Ημέρα μνήμης χθες για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και στην καθιερωμένη, ειρηνική κατά κύριο λόγο συγκέντρωση και πορεία, σημειώθηκαν και υλικές ζημιές από επιθέσεις στα γραφεία της ΝΟΔΕ και σε τραπεζικά υποκαταστήματα. Όλα αυτά βέβαια μοιάζουν σαν σύντομο «τρέιλερ» πριν από την χριστουγεννιάτικη ταινία που θυμίζει η πόλη. Μια ταινία με πολλά εφέ και ακριβά σκηνικά, μα με πρωταγωνιστές που δεν έχουν φοβερές ατάκες και σενάριο που είναι πρόχειρα γραμμένο και με πολλές δόσεις αυτοσχεδιασμού. Η επίπλαστη ευμάρεια που προσπαθούν να καλλιεργήσουν κάποιοι ξοδεύοντας άφθονο δημόσιο χρήμα καταρρέει πολύ εύκολα, από το πραγματικό αφήγημα που εκτυλίσσεται πίσω από τις κλειστές πόρτες των νοικοκυριών. Ακόμη κι εκεί που κυριαρχεί η αγάπη, οι δυσκολίες δεν μπορούν να καλυφθούν και τα λαμπερά φώτα δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες. Το κοινωνικό κράτος είναι περισσότερο απαραίτητο από ποτέ και τα προεκλογικά «δωράκια» δυστυχώς δεν είναι παρά αντίδωρα για την ψήφο των πολιτών οι οποίοι σε λίγους μήνες θα κληθούν να αποφασίσουν ποιος θα διαχειριστεί την τύχη τους τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
