Ο τραγέλαφος που εξελίσσεται από προχθές στον Βόλο, με αφορμή τα υποτιθέμενα «γκάζια» που έβαλε ο Μπέος στους μελετητές, για την απουσία γεωτεχνικής μελέτης για το έργο του Μουσείο της Αργούς, μπορεί να αποτελέσει κάλλιστα μάθημα στη σχολή δημόσιας διοίκησης με τον τίτλο «πως να μην σχεδιάσετε ένα δημόσιο έργο». Πιστεύω ότι πρέπει να γίνει case study και να δοθεί και στα πανεπιστήμια του εξωτερικού, για να καταλάβουν και ευρύτερα για το σε ποιους ανθρώπους αναθέτουν σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες, όπως αυτή του Βόλου, τον σχεδιασμό των πόλεων. Και δεν είναι ότι καταλογίζω ευθύνες στον Μπέο ή τη δημοτική του αρχή. Αυτόν/τούς τους ξέρουμε πολύ καλά πλέον. Στους επιστήμονες οι οποίες γελοιοποιούνται με κάτι τέτοια καταλογίζω ευθύνες. Σε αυτούς που πήραν «φωτιά» τα μπατζάκια τους τις προάλλες να εμφανίζονται πόσο ευσυνείδητοι και συνεπείς είναι ως προς τα καθήκοντά τους, για άλλη όμως υπόθεση, γνωρίζοντας βέβαια ποια ακριβώς είναι η αλήθεια. Τι ακριβώς τους λέει η συνείδησή τους άραγε; Ας το σκεφτούν, έστω και τώρα. Ίσως αλλάξουν στάση και καταφέρουν να αποφύγουν άλλες περιπέτειες στο μέλλον.
