Τις ευχές του κάνει για τη νέα χρονιά ο συμπολίτης συγκοινωνιολόγος, κ. Μπάμπης Σκυργιάννης. Τι εύχεται; Να γλιτώσουμε από τούτο το κακό. Γιατί μόνο ο Θεός, πια, πιστεύω ότι μπορεί να κάνει κάτι. Οι άνθρωποι με έχουν απολύτως απογοητεύσει, η ζωή και ο θάνατος αποτιμώνται στα κέρδη των φαρμακευτικών εταιρειών και των παραφυάδων τους, που αναγορεύονται, μάλιστα, και σε ήρωες – εγώ δεν θυμάμαι, εδώ και 50 τουλάχιστον χρόνια που κατάλαβα τον κόσμο να ήξερα ποτέ τον πρόεδρο μιας διεθνούς φαρμακευτικής εταιρείας και μάλιστα να τον βλέπω μπροστά στον καναπέ μου γελοιωδώς συνεντευξιαζόμενο. Να παραμείνουν υγιείς και ακέραιοι όλοι και όλες που αγωνίζονται νυχθημερόν να σώσουν ζωές, σε πείσμα των τεχνοκρατών και των τσιφούτικων υπολογισμών τους. Να διαλυθεί το μίσος που φωλιάζει στις καρδιές κάποιων συμπολιτών, μίσος παντελώς αναίτιο, δημιούργημα μικρόψυχων και αχάριστων ανθρώπων, για προσωπικά και μόνο συμφέροντα. Να ανεβούν στην Α’ Εθνική Κατηγορία (αυτό το «σουπερλίγκ» στον λαιμό μας στέκεται…) ο Ολυμπιακός Βόλου και η Νίκη Βόλου.
Να βρει τη θέση που του αξίζει στη θάλασσα το ταλαίπωρο ναυπήγημα της Αργούς, που με τόσους κόπους και θυσίες αυτή η πόλη κατάφερε να αποκτήσει και να ταξιδέψει σε χρόνους που οι σημερινοί άρχοντες αγνοούσαν ακόμη και την ύπαρξη της ίδιας της πόλης. Να βρουν το θάρρος οι ντόπιοι κυβερνητικοί βουλευτές να πουν, για μια φορά, την αλήθεια. Δεν μίλησαν ούτε καν για την ανάγκη της απογραφής κι έτσι το 2023, με το καλό, ετοιμάζονται για τη μεγάλη σφαγή, καθώς οι βουλευτικές έδρες της Μαγνησίας θα μειωθούν, όπως φαίνεται, από 6 σε 5, και η πονηρή αλεπού παραμονεύει.
Να κατασταλάξει κάπου το νέο Δικαστικό Μέγαρο Βόλου καθώς εδώ και πάνω από 30 χρόνια «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν». Να λυθούν τα κυκλοφοριακά προβλήματα σε ολόκληρο το τέως Πολεοδομικό Συγκρότημα Βόλου – να καταλάβουν «μικροί και μεγάλοι» ότι οι κυκλικοί κόμβοι από μόνοι τους δεν λύνουν κανένα πρόβλημα. Να μην έχουμε άλλα τραγικά δυστυχήματα με πεζούς σε διαβάσεις φυλασσόμενες ή όχι. Να μην συμβούν άλλα εγκλήματα είτε κατά της γενετήσιας αξιοπρέπειας είτε κατά της ζωής μανάδων, αδελφών, συγγενών, συναδέλφων, φιλενάδων της διπλανής πόρτας ή αγνώστων – φέτος παράγινε το κακό… Να γίνει επιτέλους το θαύμα που περιμένουμε σ’ αυτή την πόλη. Να πηγαίνουμε πάντα μπροστά, πάντα ψηλά, κι ελεύθερα, όπως ο γλάρος στην οικογενειακή μας ευχετήρια κάρτα».
