Δυσφήμηση της περιοχής, θεωρεί την ανάδειξη των προβλημάτων, η Δημοτική Αρχή Μπέου. Έτσι έχει καταφέρει να ελέγχει τη ροή της πληροφορίας και τα ΜΜΕ. Αποτελεσματική μέθοδος, σε ένα βαθμό. Δυστυχώς όμως για την ίδια δεν πειθαρχούν όλοι οι πολίτες και όλα τα Μέσα. Διαβάζω σχετικά με αυτό το θέμα, ανάρτηση της δημοτικής συμβούλου της «Συμμαχίας» Βαλασίας Πετρίδη:
Έχω μια αμυδρά υποψία,πως υπονομεύω το έργο της Δημοτικής Αρχής,στον τόπο μου…
Επίσης ,δυσφημώ τον τόπο μου,εκθέτοντας τα προβλήματα του και ζητώντας λύσεις…
Έτσι ειπώθηκε τουλάχιστον στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο του 2024.
Και διαπιστώνω,πως υπάρχουν κι άλλοι συμπολίτες μου που….δυσφημούν τον τόπο .
Γιατί,σύμφωνα με κάποια παράλογη λογική,όταν εκθέτεις δημόσια την κατάντια (γιατί περί αυτού πρόκειται) του χωριού σου,είσαι τουλάχιστον προβοκάτορας..
Και λύσεις υπάρχουν…
Η εξής μία:ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ!
Εθελοντής είναι ο πολίτης που προσφέρει ανιδιοτελώς χρόνο ή γνώση, για χρήσιμες δράσεις προς όφελος άλλων, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα.
Ο εθελοντισμός είναι πολύ υψηλή έννοια και ιδανικό για να χειραγωγείται στα χέρια ελλιπούς διοίκησης.
Οι υπηρεσίες δεν πρέπει να υποκαθίστανται. Οι εθελοντές είναι για το κοινό καλό και όχι εποχικές καθαρίστριες και η λάντζα της κάθε δημοτικής αρχής.
Δεν αποτελεί λύση η αναζήτηση εθελοντών, που θα παρέχουν απλήρωτη εργασία, για να καλυφτούν υπηρεσίες στους κατοίκους που είναι υποχρέωση του Δήμου να τις παρέχει
Η αποκλειστική ευθύνη για την κατάσταση στις περιοχές του Δήμου, βαρύνει την Δημοτική Αρχή και δεν πρέπει μέσω της ατομικής ευθύνης και της «συν διαχειριστικής αυταπάτης» να την μετατοπίσουμε στους ίδιους τους δημότες εκμεταλλευομένη την διάθεση του κόσμου για αλληλεγγύη και προσφορά.
Έχω προσφέρει-και συνεχίζω να προσφέρω-εθελοντική εργασία,χρόνια ολόκληρα.
Η αρνητική μου άποψη αφορά τη προσπάθεια χειραγώγησης και εκμετάλλευσης της ανιδιοτελούς προσφοράς των εθελοντών από μία κρατική δομή όπως είναι ο Δήμος , καθώς δεν μπορεί η ευταξία, η καθαριότητα και η καλαισθησία να επαφίεται στην καλή πρόθεση και την δράση των εθελοντών..
Δεν σκοπεύω να καθίσω αμέτοχη, βλέποντας και ζώντας την απαξίωση της πόλης μου και όταν και όποτε μου ζητηθεί ,θα προσφέρω τις υπηρεσίες μου. Όχι όμως μονόπλευρα.
Το νέο μοντέλο του Ενεργού Πολίτη, δ ε ν πρέπει να υποκαθιστά το Κράτος, δ ε ν το απαλλάσσει από τις ευθύνες του, ούτε ανταγωνίζεται τυχόν υπάρχουσες υποδομές , αλλά το εμπνέει, το συμπληρώνει, το επεκτείνει, το βελτιώνει.
