4,3 «ταρακούνησαν» και τη Μαγνησία, σεισμός που έγινε στην βόρεια Εύβοια. «Τα φυσικά φαινόμενα , όπως και ο σεισμός , υπήρχαν εκατομμύρια χρόνια πριν και θα υπάρχουν και μετά ως τέτοια.Είναι αυτά που μας προκαλούν φόβο, είναι αυτά που πολλές φορές προκαλούν ανείπωτες καταστροφές αλλά είναι κι αυτά που η ύπαρξή τους γέννησε και διαμόρφωσε τη ζωή και τη φύση. Και ως τέτοια πρέπει να τα δούμε και αντί για φόβο να μας προκαλούν αισθήματα αποδοχής μιας κατά κάποιον τρόπο συμβίωσης μαζί τους. Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει σαν Πολιτεία αλλά και σαν Δήμος να εκπαιδευτούμε και να εκπαιδεύσουμε. Και το πρώτο μέτρο είναι ο έλεγχος για να βρούμε και τον τρόπο προστασίας. Ιδιαίτερα σε χώρους που είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι όπως είναι Δημόσιες Υπηρεσίες και Σχολειά. Και ως προς το δεύτερο όχι απλά είναι ένα από τα καθήκοντα του Δήμου αλλά είναι ένα από τα κυριότερα ,που προϋποθέτει όμως επίγνωση της σοβαρότητας και της αξίας ενός τέτοιου καθήκοντος. Και στον Βόλο ουδέποτε δρομολογήθηκε με σοβαρότητα, σειρά και προγραμματισμό μια τέτοια διαδικασία. Πολύ περισσότερο που στην πόλη μας σε κεντρικές αλλά και σε περιφερειακές Σχολικές Μονάδες υπάρχουν κτήρια που πολύ απέχουν κατασκευαστικά από σύγχρονους κανονισμούς. Αλλά βλέπεις η Δημοτική Αρχή ακόμα και μετά από τις αναφορές πολλών μειοψηφιών, κι όχι μόνο ημών, για την ανάγκη ελέγχων και των απαιτούμενων, μετά από αυτούς, παρεμβάσεων προτιμά τα λαμπάκια, τα led ,τις γιρλάντες και τις κατεδαφίσεις ιστορικών και πολιτισμικών χώρων ,που μάλιστα τους ενέταξε και στα νέα προγράμματα ΕΣΠΑ. Έχει βέβαια τη δικαιολογία του αυτό και δεν είναι μόνο οικονομική ή πολιτική. Είναι και σοβαρότητας αλλά και ικανότητας αντίληψης και ιεράρχησης. Και τα στοιχεία αυτά, καθώς φαίνεται, σήμερα δεν κατοικοεδρεύουν στην Πλατεία Ρήγα Φεραίου και στους πέριξ χώρους».
