«Στα ταμεία της ΔΕΥΑΜΒ, στο γραφείο 3 και γενικά σε όλο το κτήριο. Ειδικά όμως στα ταμεία, όπου η άμεση επαφή με τα χρήματα, με τον πελάτη, ο κλειστός χώρος… Προσωπικά φοβάμαι την έκθεση μου απέναντι στον κίνδυνο του κορονοιου και αναλογίζομαι αν αξίζει η εργασία μου η ή υγεία μου πρώτα… Και δεν είμαι ο μόνος. Δύο συνάδελφοι στα ταμεία “σήκωσαν” όλο το βάρος εν μέσω πανδημίας όταν τα πάντα ήταν κλειστά και οι συνάδελφοι εκτεθειμένοι. Δεν θέλω να εκμεταλλευτώ καμία κατάσταση, όμως αυτοί οι συνάδελφοι μου, αυτοί οι δύο με τι ανταμείφτηκαν για την συνέπεια τους; Με ένα ευχαριστώ; Με κάποιο ειδικό μπόνους, έτσι για το γαμωτο; Όχι, ούτε παράσημο τους δόθηκε… Και τα χρήματα δεν είναι βρώμικα μόνο σήμερα στον καιρό της πανδημίας, ανέκαθεν ήταν. Και αυτό που δεν ξέρει ο πολύς ο κόσμος, ίσως και στελέχη, ακόμη και ο πρόεδρος, είναι ότι το παραμικρό λάθος, μα σε ρέστα η σε όποια συναλλαγή το πληρώνουν οι συνάδελφοι από την τσέπη τους. Τουλάχιστον κάποτε υπήρχε ένα επίδομα διαχείρισης και λάθους, όπου κάλυπτες την χασούρα σου ως ταμίας, σήμερα αυτό είναι αναγκαίο και όχι μόνο αυτό, αλλά θα πρέπει να εξεταστεί ως αίτημα και το ανθυγιεινό… Γιατί ακόμη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας λέει ότι με τα χρήματα μεταφέρεται η μόλυνση… Όποτε δεν φτάνει μόνο η πρόληψη, χρειάζεται και μια ανταμοιβή, ένα μπράβο βρε αδερφέ… Χθες μόνο από τα κεντρικά ταμεία πέρασαν πάνω από 500 άνθρωποι, δεν έχει σημασία το αν μπαίνουν 4 μέσα, σημασία έχει ότι πέρασαν πάνω από 500 και οι συνάδελφοι ήταν εκεί, να εκτελούν το καθήκον τους αλλά και να εκτίθενται στον κίνδυνο… Εγώ σήμερα δεν πήγα, φοβήθηκα και με το άκουσμα του κρούσματος στο δημαρχείο, ψέματα δεν λέω και ο φόβος είναι ένα ανθρώπινο συναίσθημα και δεν μπορώ να παίζω… Κλείνω με αυτό… Προφυλάξτε μας και ανταμείψτε τους συνεπείς συναδέλφους που τράβηξαν όλο το κανάλι…» τονίζει ο εργαζόμενος στη ΔΕΥΑΜΒ, κ. Ιωσήφ Παλάντζας.
