Να δικαιολογήσει την επιλογή του πρωθυπουργού για το υπουργικό συμβούλιο «κινγ κόνγκ», επιχείρησε η υφυπουργός Παιδείας Ζέττα Μακρή. Ερωτηθείσα σχετικά στο πλαίσιο συνέντευξής της στον Astra, η κα Μακρή δήλωσε πως ο πρωθυπουργός συγκρότησε το υπουργικό συμβούλιο με κριτήριο την αποτελεσματικότητα και όχι την γεωγραφική κατανομή ή τις εσωτερικές ισορροπίες. Προφανώς όμως και η αποτελεσματικότητα καθορίζεται από τον αριθμό των ανθρώπων που αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας μία αποστολή και εκεί ένας ηγέτης οφείλει να βάλει ένα όριο για το «πόσοι είναι αρκετοί» ώστε να μην καταλήξει το όργανο αυτό μη διαχειρίσιμο. Η κα Μακρή μνημόνευσε μάλιστα την πρ. υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και την εμπειρία της ότι όλοι υπόσχονται μικρά κυβερνητικά σχήματα, αλλά αυτό δεν είναι πάντοτε εύκολο. Αναρωτιέμαι τότε, γιατί δίνονται υποσχέσεις, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δεν είναι εφικτές;
Ήσσονος
Ήσσονος βέβαια σημασία το μέγεθος του υπουργικού συμβουλίου. Αν είναι να γίνουν τομέα και σημαντικές μεταρρυθμίσεις, ας είναι και μερικοί παραπάνω υπουργοί. Το πρόβλημα προκύπτει στην μεταξύ τους συνεργασία, στις επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες και την γραφειοκρατία που μεσολαβεί μεταξύ των υπουργείων και των υπηρεσιών τους. Εκεί είναι που χρειάζεται παρέμβαση και σίγουρα πρόκειται για τη μεγαλύτερη πρόκληση της νέας διακυβέρνησης. Η εξάλειψη της γραφειοκρατίας στο επίπεδο της λήψης των αποφάσεων και περαιτέρω στα υπόλοιπα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης.
