«Σε αυτή τη χώρα η παραδοχή των λαθών μολονότι σπάνια… συνοδεύεται σχεδόν πάντα από την απουσία ύπαρξης των συνεπειών επί του λάθους, ή αλλιώς, από την ευθιξία της παραίτησης. Ο λαϊκισμός της “ξαφνικής ειλικρίνειας” συνήθως συνοδεύεται από τη διάθεση παραμονής πάση θυσία στην εξουσία, έστω και όταν αυτό παραβιάζει μία από τις θεμελιώδεις θεωρητικές αρχές της αριστεράς που είναι, η εξουσία να στηρίζεται στη λαϊκή στήριξη. Στην προκείμενη περίπτωση, η τετραετής συνταγματική πρόβλεψη της αστικής δημοκρατίας, ως προς το δικαίωμα διακυβέρνησης εκείνου που κερδίζει στις εκλογές, είναι προφανές ισχυρότερη της λαϊκής βούλησης, με επίφαση τη φαυλότητα των άλλων, έναντι της δικής μας αποτυχίας, αυταπάτης, ή εν τέλει και ανικανότητας. Η λύση για τη χώρα είναι εκλογές χωρίς μονοκομματική κυβέρνηση, αλλά συνευθύνη δημιουργίας μιας κανονικής χώρας, από τις οποίες σοβαρές δυνάμεις υπάρχουν ακόμη σε στα κόμματα που πρέπει ν’ αλλάξουν» σύμφωνα με τον κ. Γιάννη Αναστασίου.
