«Άκουγα τον Υπουργό Αλεξιάδη σε εκπομπή του Χατζηνικολάου στον Real fm που σε ερώτηση ακροατή, μέσω παραδείγματος, αν η υπέρμετρη και αφόρητη φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών είναι συνταγματικά αποδεκτή συμφώνησε πως όχι , δεν είναι συνταγματικά ανεκτή. Αλλά προσέθεσε ότι δεν είναι μια πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης αλλά μια πολιτική αναγκαιότητα.
Δηλαδή τι εννοεί ο ποιητής και συνάμα έφορας;
Ότι αναγνωρίζει την αντισυνταγματικότητα των μέτρων αλλά τα υλοποιεί ως Υπουργός;
Ότι η αναγκαιότητα οδηγεί στην άμετρη φορολόγηση των φτωχοδιάβολων του συστήματος που οδηγεί στην εξαφάνιση του είδους και στην απλώς <<κανονικοποίηση>> της αγοράς για τους μεγαλοκαρχαρίες της που με τη σειρά της οδηγεί στη γιγάντωσή τους; Κι ότι αυτό δεν είναι πολιτική επιλογή; Αλλά τι είναι ; Κουρκουμάς στο κοτόπουλο;
Αλλά μόνο πια σαν αστείους μπορείς να εκλάβεις κάτι τέτοιους <<τύπους>> πολιτικών σαν τον Τρύφωνα. Ή σαν απόλυτα ενταγμένους στην πολιτική επιλογή των αφεντικών της Ε.Ε.
Αλλά εκείνο που ζορίζει πολύ όσους ποικιλότροπα έχουν απ’ αρχής συμμετάσχει ή στηρίξει αυτόν τον πολιτικό χώρο σαν χώρο σύνθεσης της Αριστεράς κι όχι διαχείρισης μιας αδιέξοδης πολιτικής πραγματικότητας , και είμαι ένας από αυτούς, είναι η απίστευτη ευκολία που έχουν ορισμένοι να χρησιμοποιούν την Ελληνική γλώσσα σαν Ιανοί . Και το χειρότερο είναι ότι συνειδητά χρησιμοποιούν την Αριστερά ως αυτοπροσδιορισμό τους, προκαλώντας απόλυτη σύγχυση και χάος στον πολιτικό λόγο, που με τη σειρά του αιτιοκρατικά παρεμβαίνει και διαμορφώνει χαοτικές κοινωνικές συνθήκες και συνειδήσεις ,που κι αυτές μοιραία οδηγούν στην ενίσχυση ολοκληρωτικών πολιτικών επιλογών. Και η πιο επικίνδυνη απ’ όλες είναι ο φασισμός. Και γι’ αυτό πολιτικά υπεύθυνοι είναι οι πολιτικοί <<τύποι>> σαν τον υπέροχο Υπουργό.
Και μη μου πει κανένας για όργανα της Δεξιάς, του Μητσοτάκη και της συντήρησης! Μόνο σαν αστεϊσμό μπορώ να το εκλάβω» έλεγε ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος, Κώστας Γαργάλας.
