«Καθιερώθηκε πριν λίγα χρόνια σαν διαμαρτυρία των μαύρων αθλητών του αμέρικαν φούτμπολ στην διάρκεια της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου. Το ασεβές χαμήλωμά τους μπροστά στην ομόθυμη τελετουργική ανάταση έφερνε στο προσκήνιο, με ήπιο αλλά απροκάλυπτο τρόπο, την ανομολόγητη πραγματικότητα της φυλετικής καταπίεσης. Μεταμφιεσμένη σε στάση υποταγής και ευλάβειας η εναντίωση αποκτά παραδόξως μεγαλύτερο σθένος κι αποφασιστικότητα. Βάζοντας το σώμα σε μια θέση αδυναμίας δείχνει θάρρος και αφοπλίζει τον αντίπαλο από τα προσχήματα της επιθετικής καταστολής. Κι από την άλλη, αυτή η αναδίπλωση προς το έδαφος, αν και φαινομενικά παθητική είναι γεμάτη ένταση. Παρουσιάζει τον διαμαρτυρόμενο ήρεμο αλλά και συγκεντρωμένο σαν ένα ελατήριο έτοιμο να εκτιναχθεί. Κατά έναν τραγικά ειρωνικό τρόπο, η πρόσφατη δολοφονία στη Μινεάπολη έγινε από έναν αστυνομικό γονατισμένο πάνω στο κεφάλι ενός μαύρου πολίτη. Στο εξής κάθε γονάτισμα των διαδηλωτών, πέραν όσων άλλων εκφράζει, θα υπενθυμίζει σιωπηλά και το εξωφρενικό αυτό φονικό» σημειώνει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κ. Κώστας Μανωλίδης.
