Η απώλεια νέων ανθρώπων που χάνονται σε τροχαία δυστυχήματα, προφανώς και αποτελεί ένα φαινόμενο το οποίο υπερβαίνει τις δυνατότητες μιας κυβέρνησης. Η πρωτοβουλία της οποίας όμως, για την απαγόρευση πώλησης καυσίμων σε δικυκλιστές που δεν φορούν ομολογώ με εξέπληξε θετικά, διότι είναι κάτι το οποίο θα μπορούσε να προστατεύσει τους πολίτες και να τους συμμορφώσει. Θα μπορούσε να είναι μάλιστα μια ευρωπαϊκή πολιτική με προοπτική να μειώσει όντως τους θανάτους από τροχαία σε ολόκληρη την ήπειρο. Κάντε όμως την αναγωγή τώρα στον κλάδο της εστίασης, όπου αύριο μεθαύριο, η κυβέρνηση για να περιορίσει περαιτέρω τα τροχαία δυστυχήματα, θεσπίζει έναν νόμο υποχρεώνοντας τους πελάτες των μπαρ, εστιατορίων και τσιπουράδικων να μην σερβίρουν αλκοόλ σε όσους θα οδηγήσουν για να επιστρέψουν στο σπίτι. Δεν θα εξεγείρονταν όλοι οι επαγγελματίες του κλάδου για αυτή την πρωτοβουλία;
Το να μεταθέτεις την ευθύνη και την υποχρέωση του δικού σου ελέγχου, σε τρίτους, όπως είναι οι πρατηριούχοι ή αύριο οι εστιάτορες, είναι η καλύτερη απόδειξη της αποτυχίας σου. Η εξάλειψη των τροχαίων δεν είναι προφανώς εύκολη υπόθεση, ωστόσο εκτιμώ ότι είναι αδιέξοδο το να μεταβιβάζεις τον ρόλο του αστυνόμου σε ανθρώπους που θέλουν να βγάλουν απλώς το μεροκάματο. Η έμφαση θα πρέπει να δοθεί στο σχολείο και την οικογένεια. Σπάνια θα αγοράσει μηχανάκι ένας νεαρός με δικά του χρήματα.
Την άποψή μου βέβαια, δεν συμμερίστηκε η πρόεδρος της Ένωσης πρατηριούχων Μαγνησίας Βάσω Κοντοχρήστου, η οποία είδε θετικά το συγκεκριμένο μέτρο. Ζήτησε βέβαια την προσαρμογή του νομοθετικού πλαισίου, προκειμένου να μην καταστεί υπόλογος ενώπιον της δικαιοσύνης, οποιοσδήποτε πρατηριούχος αρνηθεί να πουλήσει καύσιμα σε κάποιον πελάτη και νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα προχωρήσει εντός των επόμενων ημερών. «Θα σώσουμε έτσι τους πελάτες μας» δήλωσε χαρακτηριστικά στη στήλη και νομίζω ότι αυτό έχει αξία. Ιδίως όταν αυτοί είναι νεαροί που οδηγούν μηχανάκια.
