Φανταζόμαστε πως είδατε το περιστατικό με τις γυναίκες που τραυματίστηκαν κατά την απογείωση αεροπλάνου στη Σκιάθο. Δεν είναι οι πρώτες, ούτε οι τελευταίες που παρ’ ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ατυχήματος, συνεχίζουν να συγκεντρώνονται πίσω από τα αεροσκάφη κατά τη φάση της απογείωσης, προσπαθώντας να βιώσουν την αδρεναλίνη της ισχυρής ώθησης που προκαλούν οι τουρμπίνες. Πως μπορεί να το αποκαλέσει κάποιος αυτό; Ανοησία ίσως; Όπως σχολίαζε από την πλευρά του, ο κ. Νίκος Σαρούκος, Προϊστάμενος Ελέγχου, Επιθεώρησης και Τουριστικής Ανάπτυξης Θεσσαλίας του Υπουργείου Τουρισμού «Από το 2018-2019 έχω καταθέσει πλήρως τεκμηριωμένη και κοστολογημένη σχετική μελέτη αξιοποίησης (ΟΧΕ Τουρισμού Σποράδων με παραλήπτη την τότε Περιφέρεια Θεσσαλίας) η τύχη και αξιοποίηση της οποίας πιθανολογώ ότι είχε την ίδια τύχη και κυρίως την ίδια προσοχή από τους αρμόδιους ΟΤΑ / Φορείς, όσο και το Διδακτορικό της Στέλλας Μπεζαντάκου στην Πυρηνική Φυσική. Σε περίπτωση θανάτου βεβαίως, εφόσον κληθώ, θα στείλω στην εισαγγελία κάθε σχετική έγγραφη ενημέρωση που είχα κάνει με προτάσεις αλλά και με ανάλυση την επικινδυνότητα του όλου πλαισίου, καθώς και τα προτεινόμενα μέσα και μέτρα αποτροπής και περιορισμού (όπως και τις διαπροσωπικές επαφές που είχα με σημερινούς ιθύνοντες). Θεωρώ πως τουλάχιστον υπάρχει έτοιμο σχέδιο δράσης και επικοινωνίας στην δεδομένη στο μέλλον περίπτωση ενός συμβάντος θανάτου, αντί – κατινίστικων και πολιτικάντικων – μεταθέσεων ευθύνης. Το συμβάν αυτό δε, όπως και τόσα άλλα όμοια, να ξέρετε πως δεν λειτουργεί αποτρεπτικά, αλλά ενισχυτικά στην επισκεψιμότητα του συγκεκριμένου σημείου. Ως προς την μη ανταπόκριση του ασθενοφόρου, να εξετάσουμε και το ενδεχόμενο να μην υπήρχε διαθέσιμος οδηγός ; Να εξετάσουμε το ενδεχόμενο τα ενοίκια αίσχους σε τρώγλες που ζητάνε οι ντόπιοι να έχουν αποτρέψει πιθανή στελέχωση ;».
