Η Διεθνής Ημέρα κατά της Κακοποίησης των Γυναικών που τιμάται στις 25 Νοεμβρίου κάθε χρόνο, φέρνει στην επιφάνεια το μεγάλο ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας, που υφίστανται πολλές γυναίκες. Σύμφωνα με την Υπαστυνόμο στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας κ. Ιωάννα Κοσμά που μίλησε στο Ράδιο Ένα και τον Δ. Καρεκλίδη, μέσα στην καραντίνα τριπλασιάστηκαν οι τηλεφωνικές κλήσεις στη Γενική Γραμματεία Οικογενειακής πολιτικής και ισότητας των φύλων, αλλά οι καταγγελίες που έφτασαν στα αστυνομικά τμήματα ήταν ίδιες με πέρυσι και πρόπερσι. Οι καταγγελίες στη Μαγνησία για ενδοοικογενειακή βία από την αρχή του έτους έως σήμερα είναι 59 και στο 90% των περιπτώσεων τα θύματα είναι γυναίκες.
59 οι καταγγελίες στη Μαγνησία για ενδοοικογενειακή βία
Μιλώντας για την περίοδο της καραντίνας και τα περιστατικά οικογενειακής βίας , η Υπαστυνόμος επεσήμανε πως ναι μεν τριπλασιάστηκαν οι τηλεφωνικές κλήσεις για περιστατικά βίας στη Γενική Γραμματεία Οικογενειακής πολιτικής και ισότητας των φύλων, αλλά οι καταγγελίες που έφτασαν στα αστυνομικά τμήματα ήταν ίδιες με πέρυσι και πρόπερσι.
«Μπορεί να έχουμε όντως αύξηση των περιστατικών που έλαβαν πραγματικά χώρα, δεν έχουμε όμως αύξηση των καταγγελιών που έγιναν επίσημα στην ελληνική αστυνομία. Στο φόβο των επιπτώσεων του κοινωνικού στιγματισμού , της ντροπής, πάλι αυξάνεται ο σκοτεινός αριθμός της εγκληματικότητας. Είναι αυτά τα εγκλήματα που δεν καταγγέλθηκαν ποτε, τα εγκλήματα που μένουν ατιμώρητα, τα εγκλήματα που θάβονται κάτω από το χαλί», σχολίασε χαρακτηριστικά η κ. Κοσμά.
Σε ότι αφορά τη Μαγνησία από αρχές του έτους έως σήμερα έχουν καταγραφεί επίσημα από την Αστυνομία 59 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και το 90% αυτών αφορούν σε βία κατά των γυναικών, το υπόλοιπο 10% αφορά σε βία μεταξύ αδελφών, από παιδί σε γονέα κτλ.
Σύμφωνα με την κ. Κοσμά οι επίσημες καταγγελίες φέτος κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα με πέρυσι κι αυτό δείχνει πως παρά το γεγονός ότι μπορεί να έλαβαν χώρα τριπλάσια περιστατικά, στις αστυνομικές αρχές δεν δηλώθηκαν, δεν καταγγέλθηκαν επισήμως, προκειμένου να ακολουθηθεί η διαδικασία.
Η Υπαστυνόμος υπογράμμισε πως εκτός από τη σωματική βία, υπάρχει και συναισθηματική, αλλά και η οικονομική βία που χρησιμοποιείται ευρέως ως μέσο πίεσης της γυναίκας για να μην μιλήσει στην οικογένεια και σε φίλους της, ενώ τόνισε πως όταν μια γυναίκα έχει την στήριξη του περίγυρού της και την οικονομική ασφάλεια φτάνει πιο εύκολα στην καταγγελία.
«Σε κάθε περίπτωση, όταν βρουν το θάρρος και αποφασίσουν ότι πρέπει να το καταγγείλουν, το αστυνομικό προσωπικό έχει ως άξονα την προστασία του θύματος σε πρώτο επίπεδο και την ασφάλειά του, γι’ αυτό η αστυνομική επέμβαση είναι άμεση με την κλήση. Μετά υπάρχει η διερεύνηση τέλεσης αξιόποινης πράξης και η συλλογή όλων των αποδεικτικών στοιχείων για να παραπεμφθεί ο δράστης ενώπιον της δικαιοσύνης», εξήγησε η Υπαστυνόμος.
Αυτεπάγγελτη η διαδικασία
Εξηγώντας τη διαδικασία η κ. Κοσμά ανέφερε ότι «Από τη στιγμή που μας ενημερώσει το θύμα για το περιστατικό και μας το εξηγήσει θα προβούμε σε όλες τις νόμιμες ενέργειες για να οδηγηθεί με την δικογραφία στον εισαγγελέα ο δράστης, εφόσον εντοπιστεί και συλληφθεί. Ο αστυνομικός είναι αυτός που θα ακούσε το θύμα, θα το ενημερώσει για τις νομικές του επιλογές, θα συντάξει την έκθεση μαρτυρικής εξέτασης ή θα παραλάβει την έγγραφη έγκριση, θα το παραπέμψει σε ιατροδικαστική εξέταση, θα κάνει τις κινήσεις για τον εντοπισμό και σύλληψη του δράστη που θα τον οδηγήσει στον Εισαγγελέα.
Η ποινική δίωξη σε τέτοιες περιπτώσεις κινείται αυτεπαγγέλτως. Αυτό σημαίνει ότι για την ποινική δίωξη που ασκεί ο Εισαγγελέας δεν απαιτείται η έγκληση ή η μήνυση, ακόμη κι αν το θύμα δηλαδή την αποσύρει, την ανακαλέσει ή δεν επιθυμεί την ποινική δίωξη, ο δράστης θα διωχθεί ποινικά, δεν θα τη γλιτώσει».
Μάλιστα η κ. Κοσμά ανέφερε και περιστατικό όπου το θύμα ανακάλεσε ενώπιον του ακροατηρίου αλλά ένεκα του γεγονότος ότι η δικογραφία που σχηματίστηκε αφορά αυτεπαγγέλτως διωκόμενα αδικήματα, ήταν σαν να μην ανακάλεσε ποτέ και ο δράστης τιμωρήθηκε κανονικά και δεν λήφθηκε η ανάκληση του θύματος.
Βέβαια ανέφερε πως υπάρχουν περιπτώσεις που μια υπόθεση μπορεί να είναι έωλη, καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο να μεγενθυθούν καταστάσεις που έβαλαν μεν χώρα, αλλά παρουσιάζονται σε τρόπο τέτοιο που στοιχειοθετείται άλλο αδίκημα. « Μπορεί να αλλάζουν κάποιες λέξεις, λίγες αποκλίσεις και μόνο μ’ αυτό να αλλάζει το ποινικό αδίκημα. Τα περιστατικά πρέπει να καταγράφονται όπως έχουν λάβει χώρα. Κι ένας έμπειρος αστυνομικός μπορεί να καταλάβει πως έγινε ένα περιστατικό», συμπλήρωσε.
Η ίδια σημείωσε σχετικά με την αστυνομική παρουσία πως ο αστυνομικός είναι και δημόσιος λειτουργός και είναι εκείνος που πολλές φορές καλείται η μητέρα , η κόρη, η αδερφή, η φίλη, η κακοποιημένη γυναίκα, να εκμυστηρευτεί πρώτο τον πόνο της από εκείνον που καταπατά τα δικαιώματά της.
Από κει κι έπειτα, εκτός από το ίδιο το θύμα, η κ. Κοσμά ανέφερε πως και κάποιος μάρτυρας ενός περιστατικού βίας, ένας γείτονας, ένας φίλος μπορεί να προχωρήσει στην καταγγελία, ανώνυμα ή επώνυμα καλώντας στο 100. Και μπορεί να υπάρχουν φόβοι, όμως η κοινωνία στρέφεται πια να μην θάβει τα περιστατικά.
Νομικές συμβουλές και κατευθύνσεις
Εκτός όμως από τη διευθέτηση της καταγγελίας του θύματος η αστυνομία βρίσκεται στο πλευρό του καθοδηγώντας το για τις περαιτέρω διαδικασίες.
Η κ. Κοσμά ανέφερε πως «το θύμα που θα καταφθάσει στο αστυνομικό τμήμα και θα χρειαστεί νομικές συμβουλες, θα του παρασχεθούν αυτές απο τον αστυνομικό και θα έχει ενημέρωση για και για τις νομικές του επιλογές. Δηλαδή για τον Ξενώνα Φιλοξενίας, όπου παρέχεται ασφαλής διαμονή και σίτιση, ψυχοκοινωνική στήριξη, εργασιακή και νομική συμβουλευτική μέσω κοινωνικών κέντρων. Η αστυνομία έρχεται σε επαφή με τους αρμόδιους φορείς για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα , την προστασία και ασφάλεια του θύματος και να περάσει σε ένα μεταβατικό στάδιο, γιατί θα εγκαταλείψει την οικία της και να βρει ένα απάγκιο αλλού».
