Άννα Βασιλειάδη: «Όχι άλλη σιωπή»… Τα παιδιά πρέπει να αρχίσουν να μιλάνε

Σε άλλη περίπτωση, μαθητής, έσπασε γυαλιά που φορούσε αγόρι που είχε πέσει θύμα και στο πρόσφατο παρελθόν…
Στο επίκεντρο η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου και η σιωπή που επιδιώκουν οι θύτες για τα θύματά τους

Λίγο πριν την πρώτη καραντίνα, η συγγραφέας και πρόεδρος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς κ. Άννα Βασιλειάδη εξέδωσε το πρώτο της νεανικό μυθιστόρημα με τίτλο «Η σιωπή της Μελίνας» (εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ). Λίγους μήνες αργότερα η ουσία αυτού του μυθιστορήματος, που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, έλαβε μεγάλες διαστάσεις, με δεκάδες θύματα κακοποίησης να μιλούν δημόσια και όχι μόνο για το δράμα που βίωσαν. Η συγγραφέας μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή για το βιβλίο της, την ηρωίδα της τη Μελίνα και έστειλε το δικό της μήνυμα απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση: «Όχι άλλη σιωπή».

«Η σιωπή της Μελίνας» είναι το πρώτο νεανικό μυθιστόρημά σας; Είναι μια αληθινή ιστορία ή υπάρχουν ψήγματα αλήθειας στο μυθιστόρημα;

Όντως «Η σιωπή της Μελίνας» είναι το πρώτο μου νεανικό μυθιστόρημα. Βασίζεται σε αληθινή ιστορία, κάποια μόνο πράγματα έχουν αλλαχθεί, αλλά ο κορμός, αυτό που έζησε η ηρωίδα είναι αληθές.

Που βασίζεται η ιστορία; Αφορά σε ένα κλειστό οικογενειακό περιβάλλον που ενδεχομένως δεν είναι όπως περιμένουν τα παιδιά;

«Η σιωπή της Μελίνας» παραπέμπει στη σιωπή όλων αυτών των παιδιών που δέχονται κάποιου είδους κακοποίηση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου και στη σιωπή που επιδιώκουν οι θύτες για τα θύματά τους. Αυτοί συνήθως είναι από το στενό οικογενειακό περιβάλλον, δηλαδή άτομα που έχουν πρόσβαση στο παιδί, άτομα εμπιστοσύνης και μπορούν να χειριστούν καταστάσεις ή όπως βλέπουμε και γύρω μας κοινωνικά μπορεί να είναι προπονητές, φίλοι της οικογένειας κτλ, άνθρωποι γενικά που έχουν μία πρόσβαση στο παιδί και μπορούν να το διαχειριστούν και να το θυματοποιήσουν, προκαλώντας στο ίδιο το παιδί ενοχές με αυτό που συμβαίνει και αποσκοπώντας στη σιωπή του.
Είναι διπλά οδυνηρό να συμβαίνουν τέτοια πράγματα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον και είναι χαρακτηριστική μία από τις φράσεις που χρησιμοποιείτε ότι η Μελίνα θεωρεί ότι οι μπαμπάδες και οι μαμάδες είναι αυτοί που τους προσέχουν και τους προστατεύουν από κάποια απειλή…
Η Μελίνα στο βιβλίο γίνεται θύμα εκμετάλλευσης από τον πατριό της, μη έχοντας γνωρίσει ουσιαστικά τον πατέρα της, αυτά που της παρουσιάζει ο πατριός της για να τη διαχειριστεί θεωρεί πως είναι αυτά που κάνουν οι μπαμπάδες, γιατί έτσι της το εμφανίζει. Στη συνέχεια εξασφαλίζει τη σιωπή της , εξασφαλίζει το συναίσθημα της ενοχής της και από κει και ύστερα τη διαχειρίζεται για αρκετά χρόνια, μέχρι που η Μελίνα γίνεται έφηβη και κάποια στιγμή ξεσπάει.

Άρα ένα τέτοιο μυστικό δεν μπορεί να μείνει κρυφό. Ίσως είναι κι ένα από τα μηνύματα του βιβλίου που θέλετε να περάσετε;

Πολλά από τα μυστικά, βλέποντας κι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ξεσπάνε και λέγονται. Κάποια άλλα όμως παραμένουν κρυφά και για πολλά χρόνια. Ίσως να ξεσπάσουν δεκαετίες αργότερα. Αυτό το έχουμε δει και σε πρόσφατα παραδείγματα με αρχή την κ. Μπεκατώρου, που είχε το θάρρος να το πει. Εκεί δεν τίθεται το ερώτημα «γιατί τώρα;». Είναι όποτε το θύμα μπορέσει να καταλάβει ότι δεν είναι ένοχο κι ότι πρέπει να διεκδικήσει το δικαίωμά του στην ανακούφιση, στο να σπάσει αυτό το απόστημα, να βγει προς τα έξω.

Μπορεί το βιβλίο σας να λειτουργήσει και ως προτροπή για να μιλήσει κάποιος για τη βία που δέχεται;

Το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν ένα χρόνο , δηλαδή στην αρχή της πρώτης καραντίνας. Δεν περίμενα ότι θα ξεσπάσει συμπτωματικά τέτοιο σκάνδαλο. Χαίρομαι που κάποιοι άνθρωποι βρίσκουν επιτέλους το θάρρος να μιλήσουν για όλα αυτά και το βιβλίο τον τελευταίο καιρό, με όλα αυτά που συμβαίνουν, το αναρτώ στο διαδίκτυο με το hastag όχι άλλη σιωπή. Γιατί για μένα αυτή είναι η ουσία. Στο παιδί είναι πάντα πιο δύσκολο, όχι ότι στους ενήλικες ένας βιασμός, μία σεξουαλική κακοποίηση είναι εύκολο πράγματα, απλά σε ένα ανήλικο παιδί μπορούμε να φανταστούμε πόσο δύσκολο είναι και είναι κάτι που θα το κουβαλά σε όλη του τη ζωή. Τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει να μιλάνε. Αν δεν είναι γονιός αυτός που μπορούν να εμπιστευτούν, πάντα υπάρχει κάποιος που μπορούν να εμπιστευτούν. Κάπου στο περιβάλλον τους θα μπορέσει να τους ακούσει κι αυτή είναι η δική μου αγωνία και το ζητούμενο.

Εσείς μέσω του βιβλίου βρήκατε αυτή την αχτίδα φωτός στον Γρηγόρη;

Πριν φτάσει η Μελίνα στον Γρηγόρη, υπήρχε και η αδερφή της που κάτι κατάλαβε και την πήρε από το οικογενειακό περιβάλλον, αλλά εκεί που πραγματικά ανακουφίζεται και εκφράζεται η Μελίνα είναι στον Γρηγόρη, μέσω του ημερολογίου της. Εκεί ουσιαστικά λέει όλη την ιστορία και μετά σιγά σιγά σε μια ψυχολόγο, την οποία την εμπιστεύεται, ενώ στην αρχή αρνείται να πάει, έχει εφιάλτες, δεν ξέρει πως να το αντιμετωπίσει. Ακούει την προτροπή της αδερφής της και του αρραβωνιαστικού της αδερφής της να τα πει όλα σε κάποιον άνθρωπο που εμπιστεύεται. Πιστεύω πως είναι δύσκολο για οποιονδήποτε άνθρωπο να εκφράσει όλη αυτή την εμπειρία και ένας λόγος που χαίρομαι που όλοι αυτοί οι άνθρωποι βγαίνουν και μιλούν ανοιχτά είναι πως νιώθω ότι κάπου μέσα τους ανακουφίζονται.

Επειδή είστε πρόεδρος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς , καθώς αναφερθήκατε και στην καραντίνα, τελικά αυτή απέδωσε συγγραφικούς καρπούς; Σας ωφέλησε εσάς η απομόνωση που ασχολείστε με τη συγγραφή ή δημιούργησε προβλήματα;

Ήταν πολλαπλές οι επιδράσεις. Ως Σωματείο μας ανέκοψε κάποιες δραστηριότητες που είχαμε προγραμματίσει δια ζώσης. Βέβαια κάναμε τον λογοτεχνικό μας διαγωνισμό, εχουμε προκηρύξει και τον επόμενο τώρα. Εμφανιστήκαμε με κάποια βιντεάκια στο κανάλι μας στο youtube. Βλέπουμε ότι κάποιους τους βοήθησε, μπόρεσαν δηλαδή να αφοσιωθούν σε αυτό που αγαπούν, να γράψουν περισσότερο, να διαβάσουν περισσότερο γιατί αυτά είναι αλληλένδετα. Κάποιους όμως τους «έριξε» κι όσο προχωράει αυτή η κατάσταση το κλίμα γίνεται και πιο βαρύ. Για μας τους συγγραφείς και γενικά για εκείνους που ασχολούνται με τη νεανική λογοτεχνία αυτή η ενασχόληση είναι και μια πολύ καλή διέξοδος , είναι ψυχοθεραπευτική. Συζητώντας μεταξύ μας πολλές φορές λέμε ευτυχώς που έχουμε και τη συγγραφή, ευτυχώς που το μυαλό μας δημιουργεί ιστορίες και το βιώνουμε όλο αυτό έχοντας κάποιο αποκούμπι.

«Η σιωπή της Μελίνας» το νέο συγγραφικό έργο της προέδρου της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς που μιλά για τη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων εντός της οικογένειας

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.