Μόνο με κεντρικό σχεδιασμό, μπορεί να γίνει η κάλυψη των αναγκών της τεχνολογίας σε ολόκληρη τη χώρα, αλλιώς, έχουν πρόσκαιρο χαρακτήρα και ωφελούνται μόνο κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι βγάζοντας κέρδη, δήλωσε για το θέμα της ψηφιακής πόλης ο υποψήφιος δήμαρχος Βόλου επικεφαλής της ΛΑΣ, Απόστολος Ριζόπουλος που μίλησε στο «Ράδιο-Ένα».
Όπως τόνισε, «αυτός ο όρος, «σύγχρονη πόλη» ή «έξυπνη πόλη», όπως άλλοι το λένε, είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Όσο αυτές οι υποδομές εκσυγχρονίζονται, διαμορφώνουν και ένα καλύτερο πλαίσιο εξυπηρέτησης του κόσμου, τους φοιτητές, τις επιχειρήσεις και δίνει τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες, και είναι κάτι σημαντικό».
«Από εκεί και πέρα όμως, δεν ξέρω αν ορισμένα από αυτά τα ζητήματα αποτελούν προτεραιότητα για την πόλη και αν αυτός ο εκσυγχρονισμός, ο οποίος χρειάζεται, θα λύσει άμεσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην πόλη». Για παράδειγμα όπως σημείωσε, στο παρελθόν έχουν υλοποιηθεί διάφορα προγράμματα, στο ζήτημα της ψηφιακής πολιτικής και τεχνολογίας για δωρεάν πρόσβαση στο ίντερνετ τα οποία έγιναν κάποιες επενδύσεις, αλλά …ποτέ δε λειτούργησαν.
Σύμφωνα με τον κ. Ριζόπουλο, «ήταν ενταγμένα σε συγκεκριμένα προγράμματα χρηματοδότησης, τα οποία στο τέλος, δε λειτούργησαν. Δηλαδή, γίνονταν οι επενδύσεις, ορισμένοι επιχειρηματικοί όμιλοι έβγαζαν κέρδη από αυτές, αλλά στο τέλος δε λειτούργησαν ολοκληρωμένα ώστε να εξυπηρετήσουν τους πολίτες. Ο δήμος Τρικκαίων είχε μια πρωτοπορία στην υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων, τα οποία όμως είχαν ημερομηνία λήξης. Θεωρώ ότι τέτοιου είδους επεμβάσεις δε μπορούν να έχουν πρόσκαιρο χαρακτήρα με βάση κάποια προγράμματα που βγαίνουν για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα από την Ε.Ε. αλλά θα πρέπει να αφορούν ένα κεντρικό σχεδιασμό σε όλη τη χώρα, ανάλογα με τις ανάγκες εξέλιξης και τεχνολογίας που υπάρχουν σε κάθε περιοχή και αυτό το σχεδιασμό μπορεί να τον έχει μόνο το κράτος».
Όπως τόνισε, «όταν γίνεται κατακερματισμένα, η μία πόλη έτσι, η άλλη πιο μπροστά, η άλλη πιο πίσω, δε λειτουργεί ολοκληρωμένα αυτό το σύστημα. Θα έπρεπε λοιπόν, με κεντρικό σχεδιασμό, το Κράτος, τα αρμόδια υπουργεία να εφαρμόσουν ένα σχεδιασμό σε όλη τη χώρα ώστε να υπάρχει η εξέλιξη και να μένει κάτι. Ήδη έχουμε πράγματα όπως οι συναλλαγές που γίνονται ψηφιακά ή στο χώρο της υγείας. Είναι ωραία πράγματα αλλά για να γίνονται με σταθερότητα και να μην ξοδεύονται άσκοπα χρήματα για να υπάρχει αποτέλεσμα. Γιατί υπάρχει το ερώτημα, εάν ό,τι γίνεται, γίνεται , απλώς για να έχουν κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι τα κέρδη. Το δεύτερο ερώτημα είναι ό,τι μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν προβλήματα που είναι άμεσα και σημαντικά, χωρίς βέβαια το ένα να αναιρεί το άλλο. Ξοδεύονται εκατομμύρια για όλο αυτό τον εκσυγχρονισμό, και έργα που αφορούν τη συντήρηση την αντισεισμική και αντιπλημμυρική προστασία ή ζητήματα της υγείας, λένε ότι δεν είναι επιλέξιμα. Βλέπετε ότι υπάρχουν ελλείψεις σε υποδομές, προσωπικού, πολιτική προστασία κ.λ.π. Όταν δεν υπάρχουν κρεβάτια στην Εντατική του Νοσοκομείου Βόλου, τι να το κάνει ο ασθενής ή ο άνεργος για παράδειγμα το ευρυζωνικό δίκτυο;»
