Το… «ανθρώπινο» πρόσωπό της σε έναν Βολιώτη επιχειρηματία που είχε οφειλές προς τον ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ θέλησε να δείξει η Διοίκηση του Οργανισμού, προωθώντας με έναν ομολογουμένως ευρηματικό τρόπο, την επίλυση μιας διαφοράς προς όφελος, όπως αποδεικνύεται, του οφειλέτη.
Συγκεκριμένα, ο επιχειρηματίας φέρεται να όφειλε το ποσό των 49.284 ευρώ συν τόκους για μισθώματα και αποζημίωση χρήσης για το κυλικείο που μίσθωνε από το Νοέμβριο του 2005 στο Αθλητικό Κέντρο Αδαμόπουλου.
Το οφειλόμενο ποσό αντιστοιχεί σε μισθώματα που δεν κατέβαλε ο επιχειρηματίας από 1/7/2011 έως 30/6/2013 οπότε και έληξε η σύμβαση που υπήρχε με τον ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ, και στη συνέχεια για αποζημίωση χρήσης για την περίοδο έως τις 31/3/2017, διότι εξακολουθούσε να παραμένει στο κυλικείο παρά την λήξη της σύμβασης, κάνοντας ακώλυτη χρήση αυτού.
Ο ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ στράφηκε νομικά εναντίον του μισθωτή και του αδελφού του, που είναι ο εγγυητής της σύμβασης, με αγωγή που συζητήθηκε στις 22/2/2018 στο Ειρηνοδικείο Βόλου, διεκδικώντας το ποσό των 49.284 ευρώ συν τόκους.
Εκεί οι δύο πλευρές ήρθαν σε συμβιβασμό, με τον επιχειρηματία να αποδέχεται μια μάλλον …ελκυστική πρόταση του Οργανισμού, που εγείρει όμως σοβαρά ερωτήματα για τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης.
Συγκεκριμένα, ύστερα από αίτηση του εγγυητή της σύμβασης, με ειδική εντολή και εξουσιοδότηση που είχε δώσει με την υπ’ αριθμόν 3621/2018 απόφασή της η Διοίκηση του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ στην δικηγόρο Φωτεινή Ζυγούρη, με βάση την υπ’ αριθμόν 13554/20-10-2017 δική της γνωμοδότηση, η παραπάνω απαίτηση του Οργανισμού για την οποία είχε ασκήσει την αγωγή περιορίστηκε στις 20.000 ευρώ και μάλιστα ζητήθηκε να ρυθμιστεί σε 100 δόσεις, διαγράφοντας έτσι ένα ποσό της τάξεως των 30.000 ευρώ από τις διεκδικούμενες δικαστικά οφειλές μισθωμάτων και αποζημίωσης χρήσης, πέραν των τόκων που θα αύξαναν το συνολικό ποσό της οφειλής κατά αρκετές χιλιάδες ευρώ και οι οποίοι διαγράφηκαν και αυτοί!
Με έναν κατά τα άλλα νομιμοφανή τρόπο και οχυρωμένο πίσω από τη σχετική γνωμοδότηση της νομικής συμβούλου, το Δ.Σ. του ΝΠΔΔ προχώρησε σε έναν τέτοιο συμβιβασμό, σε μια υπόθεση που σίγουρα θα πρέπει να διερευνηθεί από τη δικαιοσύνη για το ενδεχόμενο να προκύπτουν ποινικές ευθύνες.
Τα ερωτήματα βέβαια είναι πολλά και αμείλικτα
Αρχικά, κατά πόσο η διοίκηση ενός δημοτικού φορέα νομιμοποιείται να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια, από τη στιγμή που ο φορέας έχει ήδη προσφύγει στην δικαιοσύνη η οποία δεν έχει ακόμη αποφανθεί επί της υπόθεσης, προκαλώντας ενδεχομένως οικονομική βλάβη στον φορέα από τη μη είσπραξη του συνολικού οφειλόμενου ποσού, δίνοντας παράλληλα «αβάντα» σε έναν επιχειρηματία ο οποίος ήταν για πολλά έτη ασυνεπής στις υποχρεώσεις του.
Ίσως η εξήγηση έρχεται από τη στάση του ίδιου του επιχειρηματία-εγγυητή, ο οποίος τους τελευταίους μήνες έχει γίνει ο μεγαλύτερος υπερασπιστής της Δημοτικής Αρχής Βόλου, καταφερόμενος πολλές φορές στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης με χυδαίους και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς κατά όσων την επικρίνουν. Το γεγονός της μεταστροφής του από ουδέτερο παρατηρητή των τοπικών δρώμενων σε «ιεραπόστολο» της νέας τάξης πραγμάτων στον Δήμο Βόλου, προβλημάτισε πολλούς και ενδεχομένως η απάντηση να βρίσκεται στην παραπάνω αποκάλυψη που κάνει σήμερα η «Μαγνησία».
Της… πιθανολόγησης
με την γνωμοδότηση
Στη γνωμοδότησή της, που βρίσκεται στη διάθεση της εφημερίδας, η νομική σύμβουλος κα Ζυγούρη αναφέρει τους λόγους για τους οποίους πρέπει να γίνει δεκτή η πρόταση του εγγυητή για συμβιβαστική λύση και περιορισμό της απαίτησης από πλευράς του Οργανισμού, υποστηρίζοντας, επικαλούμενη επιχειρήματα του μισθωτή, ότι αν σε περίπτωση εκδικάσεως της υποθέσεως από το Δικαστήριο, γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί του εναγόμενου, «δημιουργούν ενδεχόμενο πιθανολόγησης ότι δεν θα επιδικασθεί προς το ΝΠΔΔ το σύνολο της αξιώσεως εκ 49.284,48 ευρώ, αλλά επιπροσθέτως, τυχόν άσκηση ανακοπών από τον αντίδικο κατά των ταμειακών βεβαιώσεων, καθώς επίσης και μέχρι την τελεσιδικία της αποφάσεως που θα εκδοθεί, πιθανολογείται κίνδυνος απώλειας των ποσών για το ΝΠΔΔ και καθυστέρησης είσπραξης εσόδων».
Με τον τρόπο αυτόν, δηλαδή, η νομική σύμβουλος του Οργανισμού πιθανολογεί το ενδεχόμενο έκβασης της υπόθεσης σε βάρος του ΝΠΔΔ και τον κίνδυνο καθυστέρησης ή ακόμη και απώλειας εσόδων, τα οποία όμως ούτως ή άλλως δεν έχει εισπράξει εδώ και πέντε χρόνια!
Τα ερωτήματα σε σχέση με τη γνωμοδότηση της νομικής συμβούλου και το κατά πόσον αυτή ήταν σε προσυνεννόηση με την Διοίκηση του Οργανισμού είναι προφανή, όπως και το αν τέτοιες γνωμοδοτήσεις και αντίστοιχες εξωδικαστικές επιλύσεις διαφορών έχουν γίνει και με άλλους επιχειρηματίες.
Όπως αναφέρει επίσης στη γνωμοδότησή της η κα Ζυγούρη, «σε περίπτωση που το ΝΠΔΔ του Δικαστηρίου συμφωνήσει για την καταβολή των 20.000 ευρώ από τον …(αναφέρεται το όνομα του επιχειρηματία) και από τον …(αναφέρεται το όνομα του εγγυητή), θα εκδοθεί από το Δικαστήριο εκτελεστός τίτλος (δικαστική απόφαση) και σε περίπτωση μη καταβολής του ποσού θα μπορεί το ΝΠΔΔ με βάση τη δικαστική απόφαση να προβεί άμεσα σε εκτέλεση εναντίον των ως άνω και να εισπράξει το ποσό αυτό», κάτι που θα ίσχυε βέβαια, όσον αφορά την εκτελεστότητα της απόφασης, και στην περίπτωση που το ποσό της απαίτησης παρέμενε το αρχικό που βεβαιώθηκε στους χρηματικούς καταλόγους του Οργανισμού.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός βέβαια ότι στην περίπτωση που γινόταν αποδεκτός ο ισχυρισμός περί παραγραφής μέρους της οφειλής, όπως αναφέρει ο εναγόμενος, λόγω πενταετίας, για τα μισθώματα από 1/7/2011 έως 31/3/2012, εγείρονται ερωτήματα σχετικά με το αν υπάρχει πλημμελής άσκηση των καθηκόντων της Διοίκησης του ΝΠΔΔ και μη έγκαιρη δικαστική διεκδίκηση των οφειλών αυτών προκειμένου να μην παραγραφούν. Σε κάθε περίπτωση θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε αν ακόμη και μετά την, σε βάρος του ΝΠΔΔ, συμβιβαστική λύση που βρέθηκε με τον οφειλέτη επιχειρηματία και που επικυρώθηκε με την υπ΄αριθμόν 132/2018 απόφαση του Ειρηνοδικείου Βόλου, τηρείται η ρύθμιση που έγινε και καταβάλλονται κανονικά οι δόσεις μέχρι σήμερα.
Aρχιμήδης Καρεκλίδης
