Στους ιερούς ναούς, το «δεύτε λάβετε φως» ακούστηκε λίγο πριν τις 21:00 το βράδυ, οπότε και άρχισε να μοιράζεται ο Άγιο Φως στους πιστούς…
Στις 21:00 ακριβώς, οι πιστοί άκουσαν και το «Χριστός Ανέστη» σε κλίμα συγκίνησης, με την ελπίδα, να είναι αυτή η τελευταία φορά, που εορτάζεται η Ανάσταση, σε συνθήκες πανδημίας.
Συγκινημένος, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, είπε το «Χριστός Ανέστη» στη Μητρόπολη της Αθήνας, με εκατοντάδες πιστούς να βρίσκονται εκεί, φορώντας τις μάσκες τους…
Στη Μητρόπολη της Αθήνας ήταν και η πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Πολλοί πιστοί πήγαν στους ναούς όλης της χώρας για την Ανάσταση, ενώ αρκετοί ήταν εκείνοι που βγήκαν στα μπαλκόνια τους για την ώρα της Ανάστασης.
Ας περάσουμε όλοι μας, από το σκοτάδι στο φως
Η «Καλή Ανάσταση» δεν είναι μια απλή ευχή – Έχει μέσα της πολλαπλά μηνύματα και θρησκευτικά και κοινωνικά.
Ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν μόνο ο ηγέτης της Ορθοδοξίας, ήταν και παραμένει ο Υιός του Ανθρώπου, ένας γνήσιος ριζοσπάστης που άλλαξε το ρου της Ιστορίας. Η περπατησιά του μεγάλη και βαριά.
Ξεψύχησε σταυρωμένος με καρφιά από τους ίδιους που ζητωκραύγαζαν υπέρ του… Κι όμως τους συγχώρεσε όλους, παρά το γεγονός ότι ακόμα κι αν ξανακατέβαινε στη γη, πάλι οι ίδιοι θα τον ξανασταύρωναν.
Μεγαλείο ψυχής ή αμέτρητη σοφία;
Ή μήπως τεράστια ταπεινοφροσύνη, αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, θυσίες και ισοπολιτεία συμπυκνωμένα όλα σε μια εμβληματική φυσιογνωμία;
«Καλή Ανάσταση» από τι;
Καλή Ανάσταση από μικρότητες, αδικίες, διχόνοια και αχαριστία…
Καλή Ανάσταση από την ασέβεια και την αλαζονεία.
Το δρόμο τον έδειξε ο Ίδιος.
Με την εκδίωξη των εμπόρων από το ναό του Σολομώντος. Μαστίγωσε την απληστία και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ίσως η κορυφαία στιγμή της παγκόσμιας Ιστορίας όπως την απαθανάτισε με τρόπο συγκλονιστικό ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος σ’ ένα ανεπανάληπτο πίνακα.
Δίδαξε ήθος, διάλεξε για μαθητές του απλούς, λαϊκούς ανθρώπους, ψαράδες και ξυλουργούς. Μπήκε μπροστά από την πόρνη, σήκωσε την πέτρα και είπε «όστις αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω»…
Έπλυνε τα πόδια των μαθητών του, αλλά προσέξτε, ανέβηκε τον Γολγοθά μόνος του. Ολομόναχος…
Για να υπάρξει λοιπόν Ανάσταση, πρέπει να ανέβεις το Γολγοθά μόνος. Να σταυρωθείς, για να λυτρωθείς στη συνέχεια.
Η ζωή είναι ένας διαρκής Γολγοθάς. Όταν λοιπόν λέμε Καλή Ανάσταση εννοούμε την ανηφόρα… Φόβος δεν υπάρχει την Ανάσταση γιατί κάπου εκεί ψηλά υπάρχει πάντα Αυτός που θα σταυρώνεται και θα ξανασταυρώνεται και με το αίμα του θα γαληνεύει τον δικό μας ανθρώπινο πόνο.
Χρόνια πολλά, με υγεία!
