Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στην Καλαμαριά, μια περιοχή που δεν απαρνήθηκε ποτέ για χάρη της… «ξελογιάστρας» Αθήνας. Ζει μέχρι και σήμερα εκεί, έχοντας δημιουργήσει το δικό του «μουσικό σύμπαν», μέσα από το οποίο γεννιούνται μουσικά «διαμάντια», τα οποία έχουν εξαιρετική απήχηση στο κοινό, και όχι άδικα.
Ο Γιώργος Καζαντζής είναι από τους πιο καταξιωμένους μουσικούς συνθέτες της χώρας μας, συνεργαζόμενος με καθ’ όλα ταλαντούχους ερμηνευτές. Καλεσμένος στο Ράδιο ΕΝΑ και στη «ΜΑΓΝΗΣΙΑ» μιλά για τις «Άγριες Μέλισσες», τις πηγές έμπνευσής του, αλλά και για τη συνειδητή παραμονή του στη Θεσσαλονίκη.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
Μιλώντας αρχικά για τις «Άγριες Μέλισσες» και το τραγούδι, θα έλεγε κανείς ότι είναι σημείο αναφοράς και όχι μόνο για την αγαπημένη σειρά, ενώ δημιουργήσατε και την ορχηστρική του σύνθεση. Πώς εμπνευστήκατε και προχωρήσατε σε αυτή τη σύνθεση;
Η συνεισφορά μου στο τραγούδι είναι το μουσικό κομμάτι, ενώ έχω γράψει στίχους μόνο σε πέντε ή έξι τραγούδια. Είμαι μουσικός και συνθέτης, και εκεί επικεντρώνομαι. Έχω κάνει έξι προσωπικούς οργανικούς δίσκους, υποστηρίζοντας την εκδοχή ότι η μουσική είναι αυτόνομη, αυθύπαρκτη. Με αυτή την οπτική, δημιούργησα εκ νέου τη μουσική των Άγριων Μελισσών, επ’ ευκαιρία της σειράς που έχει αγαπηθεί από τον κόσμο. Στους τίτλους τέλους, μάλιστα, παίζει η μουσική που έχει κυρίαρχο το τσέλο και ένα μουσικό σύνολο εγχόρδων. Έτσι, εξέδωσα όλες τις μουσικές παραλλαγές που ακούγονται στη σειρά, αλλά και άλλες που δεν ακούγονται.
Το εκπληκτικό με το συγκεκριμένο τραγούδι , είναι ότι εκτός του ότι χρονολογείται από το 2006, όντας πλέον διαχρονικό, ξανακούστηκε και ξαναγαπήθηκε από το κοινό, το ίδιο και ακόμα περισσότερο…
Αυτό είναι αλήθεια και, μάλιστα, αγαπήθηκε από ένα ευρύτερο κοινό. Το κομμάτι είχε διαγράψει την προσωπική του πορεία, αλλά αγαπήθηκε και από άτομα που δεν το γνώριζαν και βλέπουν τη σειρά.
Η συγκεκριμένη δουλειά και η τελική ορχηστρική επεξεργασία του τραγουδιού ήταν προϊόν της δύσκολης περιόδου της καραντίνας;
Όλες οι τελευταίες δουλειές που έχω δημιουργήσει, όπως επίσης αυτή με τον Παντελή Θαλασσινό, αλλά και τη Λιζέτα Καλημέρη, που θα εκδοθεί σε λίγους μήνες, έγιναν κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Τα θέματα της μουσικής υπήρχαν, έγιναν, όμως, καινούργιες ηχογραφήσεις, ειδικά σε ό,τι αφορά τα κομμάτια της σειράς.
Ποιες είναι οι αφορμές και οι πηγές έμπνευσης για έναν μουσικό, αλλά και προσωπικά οι δικές σας; Είναι ο στίχος, η επικαιρότητα, η σκέψη, το όνειρο, όλα αυτά ή ίσως και πολλά ακόμη;
Όλα αυτά μαζί. Ο δημιουργός είναι κύτταρο με απλωμένα τα αισθητήριά του, δεχόμενος και επεξεργαζόμενος όλα τα ερεθίσματα, είτε κοινωνικά, είτε ερωτικά, είτε το θέμα της πανδημίας… Στην συνέχεια, αυτά τα ερεθίσματα τα καταθέτει, γράφοντας μουσική. Η αφορμή μπορεί να είναι από έναν στίχο, από μια στιγμή ευαισθησίας, από θεατρική παράσταση, από πρόβα θεατρικής παράστασης, που θα δημιουργήσει μια μουσική σύνθεση.
Εσείς βέβαια, έχετε συνθέσει μουσική για τον κινηματογράφο, το θέατρο, την τηλεόραση… Κάθε χώρος βέβαια, είναι ξεχωριστός. Εσείς ξεχωρίζετε κάποιον περισσότερο, και ποιες οι δυσκολίες του κάθε χώρου;
Όλα με συναρπάζουν. Μάλιστα, αυτές τις μέρες γράφω τη μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» που θα ανέβει στη Θεσσαλονίκη και, ουσιαστικά, είναι πολύ πιο πρόσφατη για εμένα η διαδικασία να παρακολουθώ πρόβες και μέσα από τους διαλόγους των ηθοποιών, να δημιουργήσω ατμόσφαιρες και να τις μετουσιώσω σε μουσικές συνθέσεις. Για να είμαι ειλικρινής, το πιο συναρπαστικό για εμένα, είναι η σύνθεση της μουσικής για την τηλεόραση ή το ντοκιμαντέρ, καθώς με τον κινηματογράφο δεν έχω τόσες ευκαιρίες, όντας «απομονωμένος» στη Θεσσαλονίκη. Έχω περασμένη ήδη τη μουσική στο σύστημά μου και μπορώ να χτίζω τις δικές μου ατμόσφαιρες μέσα στους τέσσερις τοίχους του εργαστηρίου μου, αυτό είναι που με συναρπάζει πραγματικά και μου φέρνει όλο τον κόσμο και το σύμπαν μέσα στο στούντιό μου.
Αναφέρατε, ότι είστε «απομονωμένος» στη Θεσσαλονίκη, συνειδητά βέβαια θα έλεγα εγώ, εφόσον εκεί έχετε γεννηθεί και δραστηριοποιηθεί, σωστά;
Ναι, είναι συνειδητή επιλογή, την οποία πλήρωσα στο παρελθόν και ακόμα πληρώνω, αλλά κερδίζω άλλα πράγματα. Η απομόνωση είναι το ζητούμενο για τον δημιουργό. Είναι ένα εργαλείο για να ξεκλειδώσεις τον εαυτό σου και να συνομιλήσεις μαζί του.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη πάντως, που έχει προσφέρει κατά καιρούς πολλά στον πολιτισμό…
Αν κρίνουμε από την ιστορία, η Θεσσαλονίκη έχει προσφέρει πολλούς καλλιτέχνες. Είναι μια όμορφη πόλη και μια πόλη που μπορεί να εμπνεύσει, και αυτό είναι το σημαντικό.
Έχετε ασχοληθεί επίσης με τα κοινά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι μια άλλη μεγάλη αγάπη;
Αγαπώ την πόλη μου και την περιοχή μου, την Καλαμαριά, όπου δραστηριοποιήθηκα ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Δήμου για 17 χρόνια. Δεν θέλω, όμως, να μονοπωλήσει το συγκεκριμένο στοιχείο. Καθένας αγαπά τον τόπο του και προσφέρει με όποιον τρόπο μπορεί.
Ο Γιώργος Καζαντζής
Ο Γιώργος Καζαντζής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης όπου συνεχίζει να μένει και να εργάζεται. Από τον Μάρτιο του 1999 μέχρι τον Μάρτιο του 2015 διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Πολιτιστικού Οργανισμού στην αρχή και αργότερα του τμήματος πολιτισμού του Δήμου Καλαμαριάς. Σπουδές: Κλασσική κιθάρα, πιάνο, θεωρητικά (αρμονία, αντίστιξη, φούγκα, οργανολογία, ενορχήστρωση), δίπλα στον αείμνηστο μαέστρο Θεόδωρο Μιμίκο. Έχει γράψει μουσική για το θέατρο, ντοκιμαντέρ, κινηματογράφο, τηλεόραση. Έχει 21 προσωπικούς δίσκους και πάνω από 150 συμμετοχές σε δισκογραφία άλλων καλλιτεχνών. Ο νέος δίσκος του «Άγριες Μέλλισσες Original Score» κυκλοφορεί από την FM Records.
