Δεν είναι ικανοποιημένοι οι συνδικαλιστές από την αύξηση των 50 € μηνιαίως που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός και ισχυρίζονται ότι έρχεται πολύ αργά, είναι έξω από τις προσδοκίες των μισθωτών που πιέζονται εδώ και μήνες, αλλά και μακριά από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του πρωθυπουργού, που είχε πει ότι η αύξηση θα είναι διπλάσια του ρυθμού ανάπτυξης.
Για το θέμα μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και τη ΜΑΓΝΗΣΙΑ, ο Δημήτρης Καραγεωργόπουλος μέλος της Διοίκησης, γραμματέας Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων της ΓΣΕΕ, ο οποίος επισήμανε ότι έρχεται μία αύξηση τώρα και αφού το 2021 και το πρώτο τετράμηνο του 2022, οι πληθωριστικές πιέσεις συμπίεσαν πάρα πολύ τα εισοδήματα των μισθωτών.
Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή
«Θα έπρεπε η αύξηση στους μισθούς να είναι στο 16%»
“Με την έκρηξη στις τιμές της ενέργειας και των καυσίμων και τις ανατιμήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης, τα νοικοκυριά, πέρασαν και εξακολουθούν να περνούν δύσκολα, έρχεται μια αύξηση πολύ αργά, που είναι πολύ μικρή, μακριά από τις προσδοκίες των μισθωτών και πολύ μακριά από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του πρωθυπουργού, που είχε πει ότι η αύξηση θα είναι διπλάσια του ρυθμού ανάπτυξης, που ήταν περίπου 8,4% και θα έπρεπε η αύξηση στους μισθούς των εργαζομένων για το 2021 και το 2022 να είναι στο 16%, κάτι που δεν συμβαίνει, με αποτέλεσμα να μην επανέρχεται ο βασικός κατώτατος μισθός στα 751 €, που είναι η απαίτηση της Συνομοσπονδίας”, τόνισε ο κ. Καραγεωργόπουλος.
«Να απελευθερωθούν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας»
Το μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, επισήμανε ότι όπως έχουν διαμορφωθεί οι ανάγκες των εργαζομένων μισθωτών, δεν επαρκούν ούτε τα 751 € βασικού μισθού, αλλά θα έπρεπε να απελευθερωθούν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να μην υπάρχει ο καθορισμός του κατώτατου μισθού με απόφαση του υπουργείου Εργασίας και να επανέλθουμε στα προ μνημονιακά επίπεδα που οι κοινωνικοί εταίροι (εργοδοτικές και εργατικές οργανώσεις) διαπραγματεύονταν ελεύθερα και καθόριζαν το ύψος του κατώτατου μισθού.
“Ωστόσο δεν επανερχόμαστε σ’ αυτό το θεσμικό πλαίσιο, που ήταν εξόχως δημοκρατικό και πρωτοποριακό ακόμη και για τα δεδομένα της Ευρώπης, συνεπώς δεν μπορούμε να εκφράσουμε την ικανοποίησή μας, συνεχίζουμε τους αγώνες μας και διεκδικούμε κάτι καλύτερο”, ανέφερε το στέλεχος της Συνομοσπονδίας.
«Η μεγαλύτερη αύξηση ενδεχομένως πυροδοτήσει μια άνοδο στα έσοδα των επιχειρήσεων»
Ο ίδιος είπε ότι σε μια χώρα που έχει υποστεί αποβιομηχάνιση εδώ και 30 χρόνια και δεν έχει βαριά βιομηχανία, για να δημιουργείται πρόβλημα με την αύξηση των μισθών στο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της χώρας, σε μια χώρα που το 95% των επιχειρήσεων είναι μικρές και μεσαίες και στηρίζονται επί το πλείστον στην κατανάλωση, η αύξηση στον βασικό μισθό των εργαζομένων και δη στους πιο φτωχούς εργαζόμενους, δεν θα καταλήξει σε αποταμιεύσεις, αλλά και πάλι στην κατανάλωση, τη στιγμή που αυτό που έχουν ανάγκη οι επιχειρήσεις είναι η αύξηση του τζίρου τους. Ο κ. Καραγεωργόπουλος παρέπεμψε σε μελέτη του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ ότι η μεγαλύτερη αύξηση ενδεχομένως να πυροδοτήσει μια άνοδο στα έσοδα των επιχειρήσεων.
Όπως είπε το μέλος της ΓΣΕΕ, αποδείχτηκε ότι το 2012 που ο βασικός μισθός έπεσε με απόφαση της κυβέρνησης Παπαδήμου από τα 751 στα 586 €, υπήρχε το επιχείρημα ότι θα ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, έναντι άλλων χωρών και θα μειωθεί η ανεργία. “Τότε οι επιχειρήσεις άρχισαν να κλείνουν κατά δεκάδες χιλιάδες, ενώ η ανεργία εκτινάχτηκε από το 15% στο 27% και κανένας από τους δύο στόχους αυτής της καταστροφικής “συνταγής” δεν επιτεύχθηκε”, τόνισε ο κ. Καραγεωργόπουλος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το να επιμένουμε και να ισχυριζόμαστε εν έτη 2022 – με τη δεκαετή εμπειρία μετά τις βίαιες παρεμβάσεις που έγιναν στο συλλογικό Εργατικό δίκαιο – στην ίδια συνταγή, μάλλον ιδεοληπτική προσέγγιση και εμμονή προδίδει.
«Να μην περιοριζόμαστε μόνο στις 650.000 εργαζομένων»
Ο γραμματέας Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων της ΓΣΕΕ, εξήγησε ότι η αύξηση που ανακοινώθηκε αφορά μόνο τον κατώτατο μισθό και δήλωσε ότι θα πρέπει επιτέλους, να μην περιοριζόμαστε μόνο στις 650.000 εργαζομένων που καλύπτονται από των κατώτατο μισθό στη χώρα μας, καθώς υπάρχει 1,5 με 2 εκ. εργαζόμενοι, που είναι εξειδικευμένο προσωπικό που δουλεύει στη βαριά βιομηχανία, στο εμπόριο και στην παροχή υπηρεσιών, που αμείβονταν πριν την κρίση με τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας και είδε τους μισθούς του να μειώνονται και να παραμένουν παγωμένοι, επειδή κάποιος τους «καταράστηκε» την περίοδο της ευμάρειας να διαπραγματεύεται μέσα από τις κλαδικές του Ομοσπονδίες καλύτερες αμοιβές από τον κατώτατο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη που προέβλεπε η ΓΣΕΕ.
Όπως είπε οι μισθοί των εργαζομένων αυτών έχουν μείνει καθηλωμένοι και παγωμένοι – αν δεν μειώθηκαν – για πάνω από 12 χρόνια και θα πρέπει να δουν αυξήσεις, κάτι που δεν γίνεται, γιατί το νομοθετικό πλαίσιο βάζει πλείστα εμπόδια σε εργοδότες και εργαζόμενους να διαπραγματευτούν και να συμφωνήσουν με το ύψος των μισθών.
