Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο οι εκδόσεις «Διόπτρα» κυκλοφόρησαν το νέο βιβλίο του διευθυντή και δημοσιογράφου του «Ελεύθερου Τύπου» και συγγραφέα, Πάνου Αμυρά, με την ονομασία «Το Φιλί του Δεκέμβρη». Το νέο πόνημά του, είναι η συμπλήρωση των δύο προηγούμενων βιβλίων του και η ολοκλήρωση της τριλογίας της Κατοχής, όπως αναφέρει ο ίδιος στο Ράδιο ΕΝΑ και στο πολιτιστικό ένθετο του Ηλία Κουτσερή. Σκοπός και μήνυμα του βιβλίου είναι η συμφιλίωση, ακόμα και μέσα σε δύσκολες και σκοτεινές εποχές μιας χώρας, όπως ο Εμφύλιος.
Μέσα από το δημοσιογραφικό λειτούργημα, μας παρουσιάζετε και τη συγγραφική ιδιότητά σας. Μετά τον «Λιμό» και τα «Λύτρα» αναμέναμε το τρίτο βιβλίο σας, που μέσω της έρευνας πραγματεύεται τη δύσκολη περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου…
Ναι, πράγματι είναι μια «καυτή» περίοδος. Το «Φιλί του Δεκέμβρη» εκτυλίσσεται χρονικά κατά τη διάρκεια των αιματηρών συγκρούσεων στην Αθήνα, τον Δεκέμβρη του 1944. Όπως στον «Λιμό» και στα «Λύτρα» , έτσι και στο τρίτο μου μυθιστόρημα, η αστυνομική πλοκή λειτουργεί πάνω σε ιστορικά γεγονότα της εποχής, συμπληρώνοντας, κατά κάποιον τρόπο, την τριλογία της Κατοχής, μιας και ο «Λιμός» τοποθετήθηκε χρονικά τον Δεκέμβριο του ’41, τα «Λύτρα» το Φθινόπωρο του ’43 και το «Φιλί του Δεκέμβρη» αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Ο Νίκος Αγραφιώτης παραμένει πρωταγωνιστής και στο τρίτο βιβλίο;
Ακριβώς! Είναι αυτόνομος συνδετικός κρίκος των βιβλίων. Και τα τρία βιβλία διαβάζονται αυτόνομα.
Η Κατοχή είναι δύσκολη περίοδος σχετικά με την έρευνα και δεν υπάρχει «απλοχεριά» θα έλεγα, στοιχείων. Μάλιστα, εσείς ερευνάτε στο βιβλίο σας τα γενικότερα δεδομένα της εποχής, όπως τις καθημερινές ζωές των ηρώων εκείνη την περίοδο. Εξακολουθεί, λοιπόν, να είναι δύσκολη συγγραφικά περίοδος;
Είναι ακόμα μια δύσκολη και φορτισμένη περίοδος. Το πλαίσιο είναι βαρύ μέχρι και στις μέρες μας. Γι’ αυτό ακριβώς προσπάθησα να προσεγγίσω το θέμα με προσοχή και αρκετή έρευνα πριν αποτυπώσω οτιδήποτε στο χαρτί. Δεν είμαι βέβαια ιστορικός, ούτε θέλησα να κάνω αποτίμηση της περιόδου, ούτε είναι ένα δημοσιογραφικό κείμενο. Ήθελα οι μυθιστορηματικοί μου χαρακτήρες να συμπλέκονται με ιστορικά πρόσωπα, αλλά να ακολουθούν τη δική τους πορεία. Σκοπός μου είναι να ταξιδέψω τον αναγνώστη στην εποχή της Κατοχής και κυρίως να περάσω το μήνυμα της συμφιλίωσης, ακόμα και την περίοδο ενός εμφυλίου μιας χώρας, που είναι ό, τι τραγικότερο μπορεί να συμβεί .
Η αναφορά σε πραγματικά πρόσωπα που συμπλέκονται με τους πρωταγωνιστές σας είναι επίσης μια δύσκολη διαδικασία;
Είναι μια σύνθετη διαδικασία. Επιχειρώ, όταν περνούν μέσα από τις σελίδες των βιβλίων μου ιστορικά και υπαρκτά πρόσωπα, να αποδώσω τις δικές τους θέσεις όπως οι ίδιοι τις έχουν αναπτύξει και παρουσιάζονται μέσα από τα ντοκουμέντα, τα τεκμήριά τους, τα κείμενά τους και τους λόγους τους. Αυτή είναι η πιο ασφαλής προσέγγιση ιστορικών προσώπων για γεγονότα σχετικά με τα οποία δεν μπορούσα να μιλήσω ο ίδιος για να διασταυρώσω και να δω τι είχε γίνει ακριβώς. Επίσης, με αυτό τον τρόπο μπορώ να δημιουργήσω ένα πλαίσιο, ώστε να «χτιστούν» οι δικοί μου μυθιστορηματικοί χαρακτήρες και να συνδεθούν με τους ιστορικούς.
Υπήρξαν άνθρωποι που διάβασαν τα βιβλία και έτυχε αργότερα να κάνετε κουβέντα μαζί τους, καθώς δικά τους πρόσωπα έζησαν τις μαρτυρίες που περιγράφετε στο βιβλίο;
Βεβαίως, έχω γνωρίσει και έχω συναντηθεί μαζί με παιδιά ή εγγόνια πρωταγωνιστών εκείνης της εποχής. Μάλιστα, με βοήθησαν να καταλάβω καλύτερα τον χαρακτήρα των προγόνων τους, αν και συνήθως αυτό είναι μια διαδικασία που γίνεται πριν από τη συγγραφή. Η συναντήσεις αυτές είναι το γοητευτικό της υπόθεσης, να συναντιούνται εποχές και πρόσωπα, και, κυρίως, ο κάθε αναγνώστης να ταξιδέψει σε μια εποχή που νομίζει ότι είναι γνωστή, αλλά κρύβει ακόμα πάρα πολλά μυστικά.
Μπορεί να υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι που έχουν να σας πουν μια ιστορία από τότε, αλλά δεν έρχονται σε επαφή μαζί σας γιατί θέλουν να… ξεχάσουν εκείνη την περίοδο και τις αμαρτίες του παρελθόντος, σωστά;
Σωστά! Αυτό είναι άλλωστε και μια παράμετρος του τρίτου βιβλίου μου. Η υπόθεση εκτυλίσσεται γύρω από έναν φάκελο δοσίλογων και όντως ως ένα μεγάλο βαθμό πολλά εγκλήματα της Κατοχής παρέμειναν ατιμώρητα. Και μιλάω και για τους δοσίλογους, τους δήμιους που οδηγούσαν ανθρώπους στο απόσπασμα, αλλά και για τον οικονομικό δοσιλογισμό.
Έχετε αρχίσει ήδη να σκέφτεστε το επόμενο βιβλίο σας με τι θα σχετίζεται;
Στο μυαλό μου αρχίζω να πλάθω το επόμενο βιβλίο, το τέταρτο στη σειρά. Οι πρώτες μου σκέψεις είναι να τοποθετείται στις αρχές της δεκαετίας του ’50, όταν κάποιοι, όπως αναφέρατε κι εσείς, θέλανε να ξεχάσουνε το παρελθόν τους ή να αναβαπτιστούν. Αυτό έχει ένα μυθιστορηματικό ενδιαφέρον που ελπίζω να μου προκύψει εξίσου και στο χαρτί.
