Όταν ακούστηκε στην πόλη το όνομα Τσιμπανάκος, το μυαλό μου έτρεξε στον παλιό τερματοφύλακα και νυν παράγοντα του Ολυμπιακού Βόλου. Καμία σχέση με τον Πασόκο και δημοτικό σύμβουλο Βόλου, Δημήτρη Τσιμπανάκο, ο οποίος είναι το νέο πολιτικό αστέρι της Μαγνησίας με το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής και πολιτικός φίλος, για να μην πω «κολλητός», του προέδρου Νίκου Ανδρουλάκη. Η πρώτη παρουσία του στο δημοτικό συμβούλιο, με το ψηφοδέλτιο του Απόστολου Παπαδούλη, επιφυλακτικός, αλλά την άποψή του την έλεγε και την υπερασπιζόταν. Θέλησα να μάθω περισσότερα, διότι στο λόγο του άκουσα τη φωνή της νέας γενιάς. Γεννημένος τον Απρίλιο του 1984, 38 ετών σήμερα, οικονομολόγος, με μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων, ασχολείται με τον ιδιωτικό τομέα σε βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις του Βόλου.
Μία περιπέτεια ήταν η ζωή της οικογένειας του
Πατέρας του ο Γιάννης Τσιμπανάκος, μητέρα του η Κατερίνα Αθηναίου, που βρέθηκαν στη Νέα Ιωνία, γνωρίστηκαν στα εργοστάσια της βιομηχανικής περιοχής, την ΤΕΟΚΑΡ και την Ίρντα, προερχόμενοι από δύο διαφορετικούς κόσμους. Την Ελλάδα της δεξιάς και την κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση. Ο Γιάννης, ο πατέρας του, μία ζωή στη βιοπάλη, ελαιοχρωματιστής. Η Κατερίνα, μητέρα του, κορίτσι του εμφυλίου πολέμου που έζησε στην Τασκένδη, πολιτικός πρόσφυγας που το 1977 ήρθε στη Νέα Ιωνία.
Είπαν να ενώσουν τη φτώχεια τους, τα νιάτα τους και να κάνουν το ξεκίνημα με αισιοδοξία. Άλλωστε, είδαν κι αυτοί ως νέοι, ότι κάτι νέο γεννιέται στην Ελλάδα. Το δεξιό, το Καραμανλικό κατεστημένο, είχε πέσει και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα άρχισε να κυριαρχεί.
Το πρώτο παιδί τους έρχεται το 1984 και είναι ο Δημήτρης, γέννημα-θρέμμα ΠΑΣΟΚ όπως λέμε, και μετά από επτά χρόνια ακολούθησε ο Ανέστης (σήμερα κάνει κάτι φαγητά μούρλια) ως σεφ στην επιχείρηση του πατέρα του στον Κάλαμο Αργαλαστής. Το πιο γνώριμο πρόσωπο για το Δημήτρη Τσιμπανάκο ήταν η γιαγιά του, που τον μεγάλωσε. Η πρώτη λέξη που είπε ήταν «γιαγιά». Πατέρας και μαμά, έτρεχαν να βγάλουν το μεροκάματο, πάντα όμως ήταν δίπλα του. Ήταν το 1993, τότε 9 ετών, όταν στην παραλία μίλησε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ήταν η πρώτη επαφή του με το ΠΑΣΟΚ, εκείνο το πράσινο ποτάμι του κόσμου, που το κοιτούσε με έκπληξη κι αναρωτιόταν τι άραγε φώναζε εκείνος ο κόσμος , τι ζητούσε.
Αυτά πέρασαν στο υποσυνείδητο του. Ο πιτσιρικάς Δημήτρης, συμφιλιώθηκε με το «πράσινο». Χαρά του το σχολείο, το ποδόσφαιρο, η γειτονιά του Ρούμελης με Παπάγου, το 15ο Δημοτικό Σχολείο, η αγαπημένη του δασκάλα κ. Μαρία Κουρτίνα, τα λόγια της οποίας ήταν καθοριστικά στη ζωή του. Πάντα την έχει στο νου του και έχει να λέει επίσης για τους φίλους του, τα αθώα αυτά χρόνια του Δημοτικού. Ξέρετε τώρα, διαφωνίες για τον Βαζέχα, τον Σαραβάκο, στην αυλή του 15ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Ιωνίας, μετέπειτα γυμνάσιο-λύκειο στο 1ο της Νέας Ιωνίας, τον θυμούνται καθηγητές και καθηγήτριες του, η Διαλεχτή Τσιτούμη, η Μαρία Μπάνη, όπως και πολλοί συμμαθητές του που τον έχουν στο μυαλό τους και μιλούν για ένα παιδί δημοκρατικό. Με κάποιους από αυτούς μπορεί να χάθηκαν στην πορεία, αλλά πάντα υπάρχουν αποτυπώματα. Στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, τα πρώτα φοιτητικά χρόνια ήταν καρμικά. Αυτός στην Κομοτηνή, ο Νίκος Ανδρουλάκης στην Ξάνθη Πολυτεχνείο, οι δρόμοι τους συναντήθηκαν, αντάλλαξαν απόψεις, φώναζαν μαζί «ΠΑΣΠ ιδέα, αυτόνομη και ωραία» και η γενιά αυτή βρέθηκε πολιτικά με τις αξίες του ΠΑΣΟΚ και της νέας γενιάς της ΠΑΣΠ και ο δρόμος της ήταν μακρύς. Δημήτρης και Νίκος μαζί νεολαία, μαζί με δεκάδες συντρόφους τους, φορείς, πάντα με τον απλό κόσμο.
Από τότε που εκλέχθηκε, σε ηλικία 25 ετών, στο Οικονομικό Επιμελητήριο, στην πανελλήνια αντιπροσωπεία, εξελίσσονταν και ήρθε η πρώτη του επαφή με το κόμμα, όταν εκλέχθηκε στην κεντρική επιτροπή του ΠΑΣΟΚ –ΚΙΝΑΛ. Αργότερα, στην τοπική αυτοδιοίκηση με τον Απόστολο Παπαδούλη, ο λόγος του ελκύει . Μιλάει για αξιοπιστία, υποστηρίζει ότι όλοι πρέπει να αποφασίζουμε μαζί, δημοκρατικά, να υπάρχει συλλογική δράση μέσα σε ένα ανοιχτό κόμμα. Ένας νέος άνθρωπος, που δεν είναι επαγγελματίας, που θέλει να προσφέρει στην πολιτική, που πιστεύει στην σοσιαλδημοκρατία και έχει πολλά όνειρα και προτάσεις για να δοθούν λύσεις στα προβλήματα της νέας γενιάς. Αξίζει να τον ακούσετε γιατί είναι ένας από εμάς.
