Δεν υπάρχει χωριό στο μαγευτικό Πήλιο που να μην εντυπωσιάζει με τη γραφικότητα και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Είτε πρόκειται για την πανέμορφη φύση με την οργιώδη βλάστηση που τα αγκαλιάζει και τα κρύβει στις πλαγιές του, είτε για την τυπική πηλιορείτικη αρχιτεκτονική που αντικατοπτρίζεται σε αξιοθαύμαστα αρχοντικά, είτε για τις εντυπωσιακές παραλίες άλλων – θελκτικές κι ανεξάντλητες επιλογές για το καλοκαίρι, είτε για τις σκιερές, πλακόστρωτες πλατείες με τα θεόρατα πλατάνια, τις πέτρινες βρύσες, τα κρυστάλλινα νερά και τα πλακόστρωτα καλντερίμια, καθένα από τα 24 χωριά του μυθικού βουνού αποτελεί κι ένα καλό λόγο για να επιστρέφουμε σε αυτό.
Από τα ωραιότερα και γνωστότερα κεφαλοχώρια του ανατολικού Πηλίου, η Ζαγορά, με την πλούσια ιστορία και τη σημαντική συνεισφορά στην πνευματική και οικονομική άνθιση του τόπου, απλωμένη σε τέσσερις συνοικίες, είναι μια μοναδική εμπειρία από μόνη της και απαραίτητη στάση μιας εκδρομής στο βουνό των Κενταύρων. Αξίζει, ωστόσο, να μην προσπεράσει κανείς και τα μικρότερα χωριά που την πλαισιώνουν, με την Μακρυρράχη και το Πουρί να αποζημιώνουν με εικόνες μοναδικής ομορφιάς όποιον τους αφιερώσει ένα μέρος του ταξιδιού του.
Πουρί, το βορειότερο πηλιορείτικο χωριό
Αφήνοντας πίσω μας τη Ζαγορά κι ακολουθώντας για 6 χιλιόμετρα τον ασφαλτοστρωμένο πλέον δρόμο που αντικατέστησε το παλιό καλντερίμι, οδηγούμαστε σε ένα χωριό με σχήμα μακρόστενο, με σπίτια που παρουσιάζουν υψομετρική διαφορά ως κι 150 μέτρα και ανεμπόδιστη θέα στο απέραντο Αιγαίο. Είναι το Πουρί, το πιο ακροβολισμένο χωριό του βορειοανατολικού Πηλίου, που καθηλώνει με το συγκλονιστικό τοπίο του. Η ομοιότητά του με τη Μακρυρράχη, πέραν του ότι αποτελεί κι αυτό χωριό με αξιοσημείωτη παραγωγή μήλων – οι μηλιές μας υποδέχονται εκατέρωθεν μπαίνοντας στο χωριό -, είναι η οργιώδης βλάστηση, η μαγευτική θέα που χαρίζει απλόχερα και φτάνει ως τις Σποράδες και το υδάτινο στοιχείο παντού.
Το πανέμορφο Πουρί χωρίζεται σε Άνω και Κάτω Μαχαλά και συνήθως αποτελεί πέρασμα όσων κατευθύνονται το καλοκαίρι προς τις παραλίες του Χορευτού και των Αγίων Σαράντα, με τα κρυστάλλινα, βαθιά νερά και τα συχνά πανύψηλα κύματα. Αξίζει όμως μια στάση, για να περιπλανηθεί κανείς στα πέτρινα καλντερίμια του, να απολαύσει τον ολοκάθαρο βουνίσιο αέρα σε υψόμετρο 450 μέτρων και βέβαια να επισκεφθεί την ιδιαίτερη πλατεία του, που απλώνεται σε τρία επίπεδα. Από το δρόμο πάνω από το παλιό δημοτικό σχολείο – τυπικό πηλιορείτικο οικοδόμημα με τις χαρακτηριστικές, γκρίζες πέτρινες πλάκες στην οροφή – που δυστυχώς πλέον δεν λειτουργεί, η ανάβαση από το καλντερίμι με τα λαξευμένα πέτρινα σκαλιά, έχει κάτι το απελευθερωτικό. Ειδικά όταν είναι σιωπηρή, με μόνο ήχο αυτό των νερών. Και εδώ, νερά τρεχούμενα παντού, από βρύσες, ρυάκια, μικρούς καταρράκτες που κατεβαίνουν τη βαθιά ρεματιά, σε κυκλώνουν, ξεπλένουν το μυαλό και την ψυχή σου.
Από τη μια γιγάντιες καρυδιές, πανύψηλα δέντρα με άλικους καρπούς, αυτά που λανθασμένα στις πόλεις ονομάζουμε γκι κι εδώ τα ξέρουν ως λιόπουρνα ή αρκουδοπούρναρα κι από την άλλη λουλούδια παντού, ένας χείμαρρος από κατιφέδες και χρυσάνθεμα, που αυτή την εποχή ξεπετάγεται από κάθε αυλή. Στα σπίτια της πλαγιάς με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τη ζηλευτή θέα, οι καμινάδες αρχίζουν τα καπνίζουν και το τοπίο είναι μισοκρυμμένο στην ομίχλη.
Στο πρώτο επίπεδο της πλατείας ο αιωνόβιος πλάτανος έχει σχεδόν σηκώσει τις πλάκες, ο ίσκιος του όμως είναι ευπρόσδεκτος τις ζεστές μέρες για τους θαμώνες της ταβέρνας Πολύδροσο. Αυτό εξάλλου ήταν και το όνομα το οποίο τη δεκαετία του 1950, το τότε κοινοτικό συμβούλιο είχε προτείνει ως νέο όνομα του χωριού, χωρίς τελικά να επικρατήσει η πρόταση αυτή. Στο δεύτερο επίπεδο, μια τιλιά απλώνει τα συμμετρικά κλαδιά της παντού ενώ λίγα σκαλιά πιο πάνω, σας υποδέχεται το ψηλό καμπαναριό της εκκλησίας του χωριού, αφιερωμένη στον Άγιο Δημήτριο, η οποία χρονολογείται από το 1743. Από αυτό το σημείο της πλακόστρωτης πλατείας, η πανοραμική θέα που απλώνεται σε κάθε κατεύθυνση κόβει την ανάσα και αποκαλύπτει πραγματικά το μεγαλείο της πηλιορείτικης φύσης.
Μακρυρράχη, το χωριό των λουλουδιών
Αν υπάρχει ένα κομμάτι που συμπυκνώνει όλη τη μαγεία της φύσης του Πηλίου, αν αναζητά κανείς ένα σημείο που θα νιώσει κυριολεκτικά παραδομένος στη μοναδική ενέργεια αυτού του τόπου, τότε μπορούμε να πούμε ότι η Μακρυρράχη αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτή την πλευρά του. Μεγαλειώδης φύση πάνω και πέρα από όλα. Ρεματιές που δεν τις βλέπει ο ήλιος ούτε το καλοκαίρι, σκιά σχεδόν σε όλη τη διαδρομή που οδηγεί στο χωριό, από θεόρατες καστανιές, καρυδιές και πλατάνια που σχηματίζουν αψίδες με τα απλωτά κλαδιά τους και σκεπάζουν θαρρείς το δρόμο. Φτέρες, κισσοί που τυλίγουν τα πάντα, κρυστάλλινα, τρεχούμενα νερά που ο ήχος τους σε κυκλώνει. Μάταια προσπαθείς να εντοπίσεις από που ακριβώς προέρχονται, στην Μακρυρράχη τα νερά κυλούν από παντού, ποτίζουν χωράφια με μηλιές, σχηματίζουν ρυάκια και βάθρες, ανακουφίζουν με τον καθάριο ήχο τους.
Κι αν το μικροκλίμα του Πηλίου κάνει τον τόπο αυτό τόσο ευλογημένα εύφορο, στην Μακρυρράχη επικρατεί όπως υποστηρίζουν χαρακτηριστικά στα φυτώριά της «το μικροκλίμα του μικροκλίματος», γι΄αυτό και ευνοείται τόσο η ανάπτυξη λουλουδιών όπως οι ορτανσίες, οι γαρδένιες κι οι καμέλιες που ζαλίζουν με τα χρώματα και τα αρώματά τους. Δικαίως, ο θρύλος θέλει την Μακρυρράχη ως τόπο θερινής κατοικίας των Ολύμπιων θεών, όπως δικαίως είναι γνωστή ως «το χωριό των λουλουδιών». Γνωστά σε όλη τη Μαγνησία, τα φυτώρια και τα θερμοκήπια του μικρού αυτού χωριού, νοτιοανατολικά της Ζαγοράς, κάποτε αποτελούσαν σημαντική ενασχόληση και πηγή εσόδων για τους κατοίκους, όμως σήμερα ο αριθμός τους έχει μειωθεί σημαντικά. Ωστόσο, ακόμη και μέσα στο χωριό θα βρείτε οικογένειες που εμπορεύονται τα πανέμορφα λουλούδια, με μερικές ταράτσες να έχουν μετατραπεί σε μικρά φυτώρια γεμάτα γλάστρες.
Η ενασχόληση με τα μήλα αντίθετα, καλά κρατεί κι έτσι η Μακρυρράχη αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα σε καλλιέργεια μήλων χωριά του Πηλίου, με σχεδόν ολόκληρη την παραγωγή να διοχετεύεται στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Ζαγοράς Πηλίου. Το φθινόπωρο με τη συγκομιδή τους, η κίνηση στο χωριό είναι αδιάκοπη και το τοπίο γύρω του μας χαρίζει για άλλη μια φορά μοναδικές εικόνες, με τις μηλιές να συνδυάζουν πράσινα και κίτρινα φύλλα και να είναι βαρυφορτωμένες με τους κατακκόκινους τραγανούς καρπούς τους. Ανερχόμενη δραστηριότητα αποτελεί και η συλλογή μανιταριών, τον Οκτώβριο μάλιστα διοργανώνεται εδώ διήμερη Γιορτή Μανιταριών, με δραστηριότητες που περιλαμβάνουν από αναζήτηση μανιταριών στο δάσος ως γλέντι με γευστικά εδέσματα φυσικά με βάση το νόστιμο μύκητα.
Αντίθετα, η καλλιέργεια μεταξοσκωλήκων που κάποτε άκμαζε, έχει πλέον σταματήσει και η οικονομική άνθιση που γνώρισε η Μακρυρράχη δεν αντικατοπτρίζεται στην εικόνα της. Τα σπίτια εδώ είναι λιτά, με κεραμιδένιες στέγες τα περισσότερα, χωρίς τα θεαματικά αρχοντικά που συναντά κανείς σε άλλα χωριά, αλλά δεν λείπει η φροντισμένη πλανατοσκέπαστη πλατεία και η εντυπωσιακή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, με τη θέα από τον αυλόγυρό της να απλώνεται ως κάτω στο καταγάλανο Αιγαίο, στις μαγευτικές παραλίες των Αγίων Σαράντα και της Πλάκας.
Αξίζει επίσης να ακολουθήσετε το μονοπάτι που οδηγεί μέσα από παραμυθένιο δάσος στους Καταρράκτες Πόρου Μακρυρράχης, ένα πραγματικά ονειρικό τοπίο. Πρόκειται για μια εκπληκτική εμπειρία, ένας αναζωογονητικός περίπατος που μπορείτε να ξεκινήσετε από τη θέση Καράβωμα στη διασταύρωση Βόλου-Ζαγοράς-Μακρυρράχης. Θα ακολουθήσετε μια διαδρομή στρωμένη αυτή την εποχή με ξερά φύλλα σε κάθε καφεκίτρινη απόχρωση και πεσμένα κάστανα στα ακάνθινα κουκούλια τους, όπου μηλιές εναλλάσσονται με οξιές, καστανιές και πλατάνια, ενώ η ομίχλη κρύβει τη θέα στις καταπράσινες πλαγιές για να σας την αποκαλύψει λίγα μέτρα πιο πέρα. Η κατάληξη κόβει την ανάσα, με καταρράκτες που κρύβονται στην πυκνή βλάστηση να αποκαλύπτονται ξαφνικά μπροστά σας, σχηματίζοντας διαδοχικές βάθρες και τον ήχο των νερών να μπλέκεται με εκείνους των πουλιών. Ακολουθώντας μια οργανωμένη περιήγηση, είτε πεζοπορώντας είτε ποδηλατώντας, σαν αυτές που πραγματοποιεί το εξειδικευμένο, πιστοποιημένο γραφείο Cycle + Hike , θα ζήσετε την εμπειρία στο έπακρο και με ασφάλεια, μαθαίνοντας και χρήσιμες πληροφορίες για ό,τι αφορά την περιοχή, από τα πολύτιμα πηλιορείτικα βότανα ως τα άγνωστα αξιοθέατα του ανεξάντλητου αυτού βουνού.
