Την τελευταία του πνοή άφησε ένας σπουδαίος άνθρωπος και αθλητής, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης. Η είδηση έκανε το πανελλήνιο να έχει συγκλονιστεί από τον χαμό του στα μόλις 43 του χρόνια, έπειτα από μια μεγάλη και άνιση μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.
Τον Αύγουστο του 2004, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης εκπροσώπησε την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και κατέκτησε ένα αργυρό μετάλλιο. Στον τελικό της κατηγορίας των 80κ. του ταεκβοντό ηττήθηκε από τον Κορεάτη με νοκ άουτ στην α γύρο, όμως πήρε την δεύτερη θέση γνωρίζοντας την αποθέωση από τους Έλληνες φιλάθλους.
Ο Νικολαϊδης άρχισε τον αγώνα με πολύ επιθετικό τρόπο παροτρυνόμενος και από τους οκτώ χιλιάδες Έλληνες φιλάθλους, οι οποίοι δημιούργησαν μια εκπληκτική ατμόσφαιρα. Ο ίδιος μάλιστα από τα πρώτα δευτερόλεπτα προσπάθησε να αιφνιδιάσει τον αντίπαλό του επιχειρώντας κάποια τεχνικά γυριστά λακτίσματα χωρίς όμως επιτυχία.
Ο έμπειρος Ντάε Μουν βρήκε έδαφος και πήρε ένα σημείο. Αυτό δεν πτόησε όμως τον Έλληνα αθλητή, ο οποίος συνέχισε την προσπάθεια. Το όλο σκηνικό όμως έλαβε τέλος 50 δευτερόλεπτα πριν την λήξη του πρώτου γύρου, οπότε και ο Κορεάτης με ένα γυριστό χτύπημα στο κεφάλι έριξε τον Νικολαΐδη.
Ο διαιτητής μέτρησε, ο Νικολαϊδης δεν ήταν σε θέση να συνεχίσει και το νοκ αόυτ ήταν γεγονός. Ο Κορεάτης κάτω από έντονες αποδοκιμασίες πανηγύρισε έξαλλα ενώ ο Έλληνας αθλητής μετά το αρχικό σοκ ξέσπασε σε λυγμούς. Στο τέλος οι δύο αθλητές αποχώρησαν αγκαλιασμένοι.
Νωρίτερα ο Έλληνας αθλητής είχε κερδίσει με 6-4 τον Ιμπραΐμ Καμάλ από την Ιορδανία στον ημιτελικό. Το χάλκινο μετάλλιο κατέκτησε ο Γάλλος Πασκάλ Τζεντίλ, ο οποίος νίκησε τον Ιορδανό Ιμπραϊμ Καμάλ με σκορ 6-2.
Αλέξανδρος Nικολαΐδης: Θα συνεχίσω, έχω ξεπεράσει πολύ πιο άσχημα γεγονότα στην ζωή μου»
Μετά τον αγώνα ο Αλέξανδρος Nικολαΐδης είχε δηλώσει: «Ξεκίνησε μια πολύ καλή ημέρα σήμερα για μένα μέχρι και τον τελικό. Ήμουν πολύ χαρούμενος που είχα καταφέρει να πάρω την πρόκριση για τον τελικό και είχα εξασφαλίσει ένα μετάλλιο, αλλά ήθελα πάρα πολύ να πάρω την πρώτη θέση. Ίσως για αυτό μπήκα τόσο ενθουσιώδης στον αγώνα και μετά το πλήρωσα αυτό από ότι φαίνεται. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι δυστυχισμένος, αλλά δεν μπορώ να πω και ότι είμαι χαρούμενος, ιδίως για τον τρόπο που έχασα κιόλας στον τελικό».
«Ελπίζω στο μέλλον, να μου δοθούν ευκαιρίες να κατακήσω το χρυσό μετάλλιο. Δεν θύμαμαι πάρα πολλά από την φάση του νοκ άουτ. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Τώρα να πω ότι είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους τους αθλητές και να φανεί σαν δικαιολογία δεν θέλω να το κάνω. Μπήκα πολύ δυνατά στον αγώνα, ανοίχτηκα πολύ και δεν έπρεπε. Από εκεί και μετά προσπάθησα να σηκωθώ όσο πιο γρήγορα γίνεται για να προλάβω τον χρόνο, αλλά δεν τα κατάφερα και ο αγώνας έληξε έτσι απλά. Εγώ πιστεύω ότι οι μεγάλοι αθλητές είναι αυτοί που ξέρουν να χάνουν», πρόσθεσε.
Καταλήγοντας ανέφερε: «Από την στιγμή που πήγα τελικό, περίμενα πολλά και ήμουν ενθουσιασμένος. Δεν έχω κάνενα πρόβλημα να το ξεπεράσω. Έχω ξεπεράσει πολύ πιο άσχημα γεγονότα στην ζωή μου. Απλά θέλω λίγο χρόνο να συνειδητοποιήσω ότι πήρα το ασημένιο μετάλλιο και όχι το χρυσό που ήθελα τόσο πολύ. Τον Κορεάτη αθλητή τον ξέρω πολύ καλά. Έχουμε κάνει και προπονήσεις μαζί όταν είχαμε πάει στην Κορέα για προετοιμασία. Με βεβαιότητα σας λέω, ότι είναι ο αθλητής που έχω τις καλύτερες σχέσεις στο άθλημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Με έκανε με την συμπεριφορά του να νιώσω καλύτερα, αλλά δεν μπορεί με τίποτα να μου χρυσώσει το χάπι. Είμαι άνθρωπος με φιλοδοξίες και θα συνεχίσω με την ίδια όρεξη για νέες διακρίσεις».
