Την απάντησή του ουσιαστικά στον Νίκο Ιμεράι για όσα υποστήριξε στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την προηγούμενη Τρίτη στο Πανθεσσαλικό έδωσε ο Μάνος Αποστολίδης. Ο έμπειρος τερματοφύλακας της Νίκης μίλησε στο Magnesiasports και τόνισε ότι δεν ισχύουν τα όσα ανέφερε ο πρόεδρος της Δ.Ε. ποδοσφαίρου περί εξοφλημένων παικτών και δεν έχουν τηρηθεί οι συμφωνίες από τον κ. Ιμεράι, αφού στον ίδιο, αλλά και σε άλλους ποδοσφαιριστές, οφείλονται τρεις μισθοί, ενώ πλήρωσε από την τσέπη του και τα μισά ενοίκια του σπιτιού του.
Επίσης ο Καβαλιώτης πορτιέρε ανέφερε ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί δημόσιος υπάλληλος, από τη στιγμή που έριξε αρκετά τις οικονομικές του απαιτήσεις, για να ξαναφορέσει τη φανέλα της Νίκης, καθώς ήθελε πολύ να επιστρέψει, με σκοπό να μείνει στην ομάδα από άλλο πόστο.
Σε ό,τι αφορά την απόφαση του Νίκου Ιμεράι να δώσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον Κέρι Λόρι δήλωσε ότι επέφερε μία ανισορροπία μέσα στα αποδυτήρια, τη στιγμή που υπήρχαν παίκτες, όπως ο ίδιος, ο Τζιώρας και ο Θοδωρής Παπαδόπουλος, που είχαν βοηθήσει στην άνοδο της Α’ Εθνικής. Μάλιστα λέει ότι είχε ζητήσει να γίνει ψηφοφορία από όλους τους ποδοσφαιριστές, αλλά δεν έγινε δεκτή από τη διοίκηση, ενώ προσθέτει ότι ήδη υπήρχε αρχηγός στην ομάδα και ήταν ο Μέτσε, αλλά καθαιρέθηκε από πρώτος αρχηγός χωρίς λόγο.
Αναλυτικά ο Μάνος Αποστολίδης μίλησε στο Magnesiasports:
Για τη χρονιά που πέρασε κι αν κρίνεται αποτυχημένη, βάσει του τελικού αποτελέσματος και τη μη επίτευξη της ανόδου αγωνιστικά:
«Για μένα, είναι ανάμεικτο. Από τη μία, είναι επιτυχημένη, γιατί τερματίσαμε στην πρώτη θέση, ουσιαστικά, έχοντας την καλύτερη άμυνα και την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα. Βέβαια, στην ισοβαθμία δεν είχαμε εμείς την πρωτιά, αλλά οι συγκυρίες ήταν τέτοιες που ισοβαθμήσαμε με τον Ολυμπιακό. Αυτό πιστεύω. Αγωνιστικά θεωρώ πως σε όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος δείξαμε μία σταθερότητα, κάναμε τις νίκες που έπρεπε κι ήμασταν, θεωρώ, πιο πειστικοί στη διάρκεια του πρωταθλήματος. Στα ντέρμπι, όμως, δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε.
Μετά, στα δύο παιχνίδια που είχαμε την ευκαιρία να “ρεφάρουμε”, κόντρα στον Θεσπρωτό, δεν ήμασταν καλοί και, βάσει της αντίπαλης ομάδας που έχει τη δική της ιστορία, αλλά δεν έχει το μέγεθος της Νίκης Βόλου, ούτε το μπάτζετ, ούτε τους παίκτες της, θεωρώ ότι η μη επίτευξη της ανόδου ήταν μία αποτυχία.
Δεν έχω καταλάβει ούτε εγώ καλά-καλά πόσο κακή εικόνα δείξαμε στα παιχνίδια με τον Θεσπρωτό. Θεωρώ ότι το παιχνίδι για εμάς χάθηκε στο πρώτο ματς, γιατί είχαμε έναν αγώνα στην έδρα μας, έπρεπε να μπούμε σε αυτό για να “τελειώσουμε” την άνοδο και δεν ξέρω τι μας συνέβη. Αγχωθήκαμε, το ματς δε βόλευε την ομάδα μας, με τον Θεσπρωτό να κλείνεται πίσω και να βγαίνει στις αντεπιθέσεις. Μας είχε διαβάσει σωστά ο αντίπαλος και δεν τον είχαμε διαβάσει καλά εμείς; Δεν ξέρω ακριβώς.
Στο δεύτερο ματς, θεωρώ ότι ήμασταν καλοί, σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, κάναμε ευκαιρίες, δυστυχώς κάναμε ένα λάθος, το οποίο επαναλήφθηκε από το πρώτο παιχνίδι κι έφτασε μέχρι το γκολ κι ήταν σε ένα σημείο κακό, γιατί αν έληγε το ημίχρονο, με το σκορ στο 0-0, πιστεύω ότι θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Μετά το 60′, το είδαμε και στον Βόλο, ότι ο Θεσπρωτός πήγαινε να διασφαλίσει το μηδέν στην άμυνά του και “καθόταν” πίσω και πιστεύω ότι θα δημιουργούσαμε ευκαιρίες και θα σκοράραμε, προκειμένου να πάρουμε εμείς την πρόκριση. Φάγαμε το γκολ στο τελευταίο λεπτό του ημιχρόνου και, παρά την προσπάθειά μας, δεν μπορέσαμε να ανατρέψουμε την εις βάρος μας κατάσταση».
Για τα όσα συνέβησαν την εβδομάδα, ανάμεσα στο πρώτο και στο δεύτερο παιχνίδι με τον Θεσπρωτό:
«Αρχικά, θέλω να πω ότι εννοείται πως όλοι οι ποδοσφαιριστές είχαμε καταλάβει τι είχε γίνει στο πρώτο ματς. Δε θεωρώ ότι κάποιον δεν τον ενδιέφερε και το είδε χαλαρά, κανείς δεν το πήρε αψήφιστα. Όλοι στεναχωρηθήκαμε. Πιο πολύ στεναχωριέται ο κόσμος που πονάει την ομάδα, αλλά υπάρχουν και παίκτες που πονάνε την ομάδα, δεν ισχύουν κάποια πράγματα που ειπώθηκαν από τον κόσμο. Ο κόσμος, για μένα, είχε δίκιο και δεν μπορείς να του καταλογίσεις ευθύνη. Το μόνο κακό στο όλο σκηνικό, για μένα, ήταν το ότι περάσαμε πέρα από τα λόγια, καθώς έφτασαν σε σημείο κάποιοι να “ακουμπήσουν” κάποιους παίκτες. Όχι να τους χτυπήσουν, ποτέ δεν έγινε αυτό, απλώς βγήκαν κάποιες φανέλες, που δεν έπρεπε να συμβεί αυτό σε καμία περίπτωση. Έχεις δίκιο, είσαι αγανακτισμένος, αλλά δεν μπορείς σε καμία περίπτωση, ειδικά από τη στιγμή που υπήρχε δεύτερο ματς, να φτάσεις σε αυτό το σημείο. Ποτέ κανένας δεν μπαίνει μέσα για να χάσει. Δε θα πει κανένας παίκτης “τί θα κάνω σήμερα; Είμαι δέκα μήνες στον Βόλο, ας μπω να χάσω”. Δεν υπάρχει περίπτωση.
Προσωπικά, επειδή μετά υπήρξε κι η συνάντηση με τους οργανωμένους, μέσα στην εβδομάδα, στην προπόνηση, όλο το σκηνικό μας έκανε καλό. Ξεκαθάρισαν κι οι οπαδοί τι θέλουν από εμάς με κόσμιο τρόπο και θεωρώ ότι ήταν καλό, ώστε να μπορέσει να καταλάβει κάποιος παίκτης, που ίσως να μην είχε κατανοήσει ακριβώς, την κρισιμότητα αυτού του αγώνα».
Για το αν θεωρεί πως η φετινή Νίκη διέθετε τα απαραίτητα στοιχεία, για να κάνει μία ομάδα πρωταθλητισμό, δηλαδή καλό υλικό, οικογενειακό κλίμα στα αποδυτήρια κι οικονομική συνέπεια:
«Αρχικά, για να κάνει μία ομάδα πρωταθλητισμό, δε χρειάζεται μόνο αυτά τα τρία στοιχεία, χρειάζονται κι άλλα πράγματα, επίσης σημαντικά και κάποια μικρότερα. Αλλά, ας μιλήσουμε γι’ αυτά που έθιξες. Μέχρι ένα σημείο, θεωρώ πως η ομάδα φέτος είχε και τα τρία στοιχεία. Αλλά, μετά από κάποιο σημείο, χάθηκαν.
Αρχικά, καλό ρόστερ υπήρχε. Υπήρχαν παίκτες που είχαν κάνει ξανά πρωταθλητισμό, πολλοί από αυτούς έχουν αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορούν να πρωταγωνιστήσουν, έχουν πάρει πρωταθλήματα, έχουν αντέξει στην πίεση, οπότε δεν μπορεί κάποιος να λέει το αντίθετο. Εγώ μπορώ να πω πως, ίσως, από την πλευρά της διοίκησης να μην υπήρχε η εμπειρία να διαχειριστεί μία ομάδα πρωταθλητισμού. Γιατί παίκτες-πρωταθλητές υπήρχαν στο ρόστερ και με την ομάδα της Νίκης Βόλου παλιότερα και με άλλες ομάδες.
Όσον αφορά το κλίμα στα αποδυτήρια, είχε γίνει μία παρεξήγηση στην αρχή της χρονιάς, έγινε ένα σκηνικό, το οποίο ήταν μεταξύ κάποιων ποδοσφαιριστών, ανάμεσά τους κι εγώ, ξεκαθάρισαν τα πράγματα, μιλήσαμε, τα λύσαμε κι από ‘κει κι έπειτα, τουλάχιστον από τη μεριά μου, δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα.
Ήθελα να βάλω πιο πάνω το καλό της ομάδας κι όχι τον εαυτό μου, γι’ αυτό δε μίλησα και μέσα στη χρονιά γι’ αυτό. Δε θα αναφερθώ σε ονόματα, δε χρειάζεται. Από ‘κει και πέρα, μέσα στα αποδυτήρια δεν είχαμε καβγάδες, δεν υπήρχαν ποδοσφαιριστές που δε μιλούσαν μεταξύ τους, δε βγαίναμε στην προπόνηση με σκοπό να χτυπήσουμε ο ένας τον άλλον, δεν υπήρχαν τέτοια πράγματα. Απλά, ο καθένας είχε τον επαγγελματισμό του μπροστά, μέσα στο γήπεδο είχαμε έναν κοινό στόχο, έξω από το γήπεδο έκανε ο καθένας ό,τι ήθελε, ο καθένας είχε τις παρέες του.
Απλά, μέσα σε μία ομάδα μπορεί να υπάρχει ένα κλίμα στα αποδυτήρια που όλοι μαζί είμαστε μία παρέα και να υπάρχει κι ένα άλλο που κάποιοι χαρακτήρες να μην κολλάνε μεταξύ τους. Τη σεζόν 2013-2014 το κλίμα ήταν τέτοιο που όλοι μαζί οι ποδοσφαιριστές μπορούσαμε να πάμε για έναν καφέ, για ένα φαγητό, ταιριάζαμε. Τώρα ήταν κάποια παιδιά που ταίριαξαν μεταξύ τους και κάποια που δεν ταίριαξαν. Αυτό δεν πάει να πει, όμως, πως όταν βρισκόμασταν σε έναν κοινό χώρο δε μιλούσαμε ή μαλώναμε.
Σχετικά με το οικονομικό κομμάτι, ισχύει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων στους ποδοσφαιριστές δόθηκε το καλοκαίρι. Δεν υπάρχει κάποιος που μπορεί να το αναιρέσει. Μιλάω προσωπικά, αλλά εφόσον έχει βγει ο ταμίας της ομάδας κι έχει πει ότι όλοι οι παίκτες πληρώθηκαν με τον ίδιο τρόπο, πάει να πει πως ό,τι ισχύει για μένα, ισχύει για όλους.
Στους πρώτους μήνες, η ομάδα είχε οικονομική συνέπεια, δεν υπήρχε πρόβλημα, μέχρι που κάποια στιγμή, από τον Ιανουάριο και μετά, ήμασταν λίγο πίσω στις πληρωμές, χωρίς να σημαίνει αυτό, όμως, ότι δημιουργούσε πρόβλημα. Κάποια παιδιά, όμως, με μικρότερες συμφωνίες, είχαν βιοποριστικό θέμα. Κάποιοι μπορεί να είχαν κάνει το κουμάντο τους και να ήταν καλά, κάποιοι να είχαν θέμα με τη ζωή τους στον Βόλο και χρειάζονταν τα λεφτά.
Η ουσία είναι ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο τώρα να έχει τελειώσει το πρωτάθλημα, να έχει βγει ο κ. Ιμεράι και να έχει πει πως είμαστε όλοι εξοφλημένοι οικονομικά και αυτό το πράγμα να μην ισχύει. Και δε μιλάμε για έναν μισθό, γιατί αν ήταν ένας μισθός, δε θα το συζητούσαμε καν. Κι εμείς δεν είχαμε τα μούτρα, μετά το τέλος των αγώνων με τον Θεσπρωτό, να μιλήσουμε για λεφτά με τον πρόεδρο. Αλλά δεν μπορεί να βγαίνει κι ο πρόεδρος να λέει ότι είμαστε εξοφλημένοι, εφόσον δεν έχουν τηρηθεί οι συμφωνίες. Εμένα, συγκεκριμένα, δε μου έχουν δοθεί τρεις μισθοί και πλήρωσα τα μισά ενοίκια του σπιτιού μου από την τσέπη μου».
Για τις κρίσεις του Νίκου Ιμεράι για τους ποδοσφαιριστές της Νίκης, στη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε:
«Όπως είπα και πριν, στο ρόστερ της ομάδας υπήρχαν ποδοσφαιριστές που στο παρελθόν έχουν πάρει πρωταθλήματα, οπότε έχουν σηκώσει βάρος φανέλας, την πίεση του πρωταθλητισμού και δεν έχουν λειτουργήσει ποτέ δημοσιοϋπαλληλικά. Θεωρώ ότι αν ήθελε να αναφερθεί σε 2-3 άτομα που είχε στο μυαλό του, θα μπορούσε να μην το αναφέρει καν.
Όταν λες ότι οι παίκτες λειτούργησαν έτσι, μας “παίρνει η μπάλα” όλους. Εγώ δεν μπορώ να θεωρηθώ δημόσιος υπάλληλος, από τη στιγμή που, για να έρθω στην ομάδα, έριξα τις οικονομικές μου απαιτήσεις, ζήτησα ένα μικρότερο συμβόλαιο από αυτό που είχα τόσα χρόνια, δεν το δέχτηκε ο πρόεδρος, έριξα κι άλλο τις απαιτήσεις μου, γιατί η επιθυμία μου ήταν να έρθω στην ομάδα, δεν ήρθα σε κόντρα και σε ρήξη με κανέναν, και φτάνουμε στο σημείο και να μην έχω εξοφληθεί και να θεωρούμαι από κάποιους δημόσιος υπάλληλος, ότι πήρα κάποια λεφτά μπροστά και δεν ίδρωσα τη φανέλα. Από τη στιγμή, μάλιστα, που εγώ γύρισα να μείνω στην ομάδα, γουστάρω αυτήν την ομάδα κι ήθελα εδώ να κλείσω την καριέρα μου και να συνεχίσω στη Νίκη από άλλο πόστο».
Για το ενδεχόμενο κάποιοι να πουν πως ο Αποστολίδης προσπαθεί να αποποιηθεί των ευθυνών του, με τα όσα λέει, και για το ποιο είναι ρεαλιστικά το ποσοστό ευθύνης των παικτών για τη φετινή αποτυχία της Νίκης Βόλου:
«Ήμουν ο πρώτος που είπα ότι ως παίκτες αναλαμβάνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί. Δεν υπάρχει περίπτωση να σου πω πως οι παίκτες δε φταίνε και φταίνε μόνο οι εξωαγωνιστικοί παράγοντες. Γιατί ποδόσφαιρο παίζουν οι παίκτες, οπότε ό,τι και να γίνει, τη μεγαλύτερο ευθύνη την έχουν οι ποδοσφαιριστές.
Το ζήτημα ποιο είναι, όμως; Καλό να δεχτεί ο ποδοσφαιριστής την ευθύνη, είναι εύκολο να ρίξεις την ευθύνη στον ποδοσφαιριστή για ό,τι πάει στραβά, αλλά πρέπει κι εσύ να αναλάβεις τις δικές σου τις ευθύνες για τις αποφάσεις σου μέσα στη χρονιά. Είπε ότι παίρνει την ευθύνη ο κ. Ιμεράι, αλλά είπε πολλά άσχημα πράγματα για εμάς. Κι εγώ μπορώ να σου πω ότι παίρνω την ευθύνη αγωνιστικά, αλλά δεν είχα νερό να κάνω μπάνιο στο σπίτι μου, για παράδειγμα, πράγμα που δεν ισχύει φυσικά. Να αναλάβω την ευθύνη και να τη ρίξω παράλληλα σε όλους τους άλλους».
Για το αν έχει άποψη για τη φυγή του Χρήστου Τζιώρα τον Ιανουάριο από την ομάδα:
«Να σου πω την αλήθεια, δεν έχω κάτσει να μιλήσω με τον Χρήστο και να αναλύσουμε το τι ακριβώς έγινε. Δεν ξέρω αν ο Χρήστος ήθελε να φύγει για τον λόγο που ακούστηκε ή αν έγινε κάτι άλλο. Η φυγή του κόστισε πολύ, είναι παίκτης-πολυτέλεια για την κατηγορία, είναι ένα σέντερ φορ που μπορούσε να βοηθήσει πολύ, με τα τελειώματα, τη δύναμη, το πάθος και την εμπειρία του. Το απέδειξε αυτό γιατί πήγε σε μία ομάδα ανώτερης κατηγορίας κι ανταπεξήλθε πολύ καλά».
Για το πώς φάνηκε στις “παλιοσειρές” του φετινού ρόστερ της Νίκης η απόφαση να δοθεί το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον Λόρι Κέρι:
«Έγινε μία συζήτηση με τον κ. Μπούις και τον κ. Καζανίδη στην προετοιμασία. Ήμουν στη συνάντηση εγώ κι ένας ακόμα ποδοσφαιριστής και μας ενημέρωσαν σχετικά με αυτό το θέμα. Εγώ ήμουν αντίθετος, να σου πω την αλήθεια, και τους το είπα τότε και σε αυτούς και στον τότε Γενικό Αρχηγό, τον κ. Πρόγκνι.
Θεωρώ πως όταν θέλεις να είσαι διοικητικός ηγέτης σε μία ομάδα και θέλεις να είσαι δίκαιος, πρέπει να παίρνεις και τις σωστές αποφάσεις. Υπήρχαν παίκτες στο ρόστερ που είχαν προσφέρει στη Νίκη, ήταν έμπειροι, είχαν ένα μεγάλο βιογραφικό και με αυτήν την απόφαση φέρνεις μία ανισορροπία μέσα στα αποδυτήρια. Και πέρα απ’ όλα αυτά, να σου πω γιατί ήμουν αντίθετος; Γιατί η ομάδα είχε ήδη πρώτο αρχηγό, τον Μέτσε.
Καθαιρέθηκε ο Μέτσε, χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος. Μη βάλεις τον Αποστολίδη, τον Τζιώρα ή τον Θοδωρή τον Παπαδόπουλο, που ήταν παιδιά που είχαν βοηθήσει στην άνοδο της Α’ Εθνικής. Είχες ήδη αρχηγό, τον οποίο τον έχεις και φέτος στην ομάδα και του παίρνεις το περιβραχιόνιο, χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο. Επιλογή σου είναι, βέβαια, αλλά πρέπει να καταλάβεις ότι δημιουργείς πρόβλημα στην ομάδα.
Αυτά τα πράγματα δεν τα έχω πει ποτέ, κατάπια το εγώ μου, θα μπορούσα να κάνω φασαρία και να διεκδικήσω το περιβραχιόνιο, δεν το έκανα και πορεύτηκα με αυτό. Εμείς είχαμε ζητήσει τότε να γίνει μία ψηφοφορία μέσα στην ομάδα για τους αρχηγούς, πράγμα που συμβαίνει σε όλες τις ομάδες. Είχε έρθει ο κ. Πρόγκνι στα αποδυτήρια, πριν το ματς με τη Δόξα Δράμας και μας ανακοίνωσε τους τρεις αρχηγούς. Μέσα σε αυτούς ήμουν κι εγώ, γεγονός που δε μου άρεσε με τον τρόπο που έγινε. Ζήτησα να γίνει ψηφοφορία για τους αρχηγούς, δεν έγινε κι εγώ παραιτήθηκα από αρχηγός τότε».
Για την επόμενη μέρα του Μανώλη Αποστολίδη, προσωπικά, κι αν έχει προτάσεις από άλλες ομάδες:
«Συζητήσεις έχω κάνει με ανθρώπους άλλων ομάδων, για να με ρωτήσουν τι σκοπεύω να κάνω του χρόνου. Γενικά, το όλο σκηνικό τώρα είναι κάπως μετέωρο, γιατί κανένας δεν ξέρει τι θα γίνει. Πρέπει ομάδες που έχουν ανέβει τώρα, να γίνουν ΠΑΕ, οπότε καθυστερούν λίγο οι διαδικασίες, δεν μπορείς να μιλήσεις με κάποια ομάδα και να “κλείσεις” μια μεταγραφή.
Η Νίκη, μέχρι στιγμής, κι ο Νίκος Ιμεράι που είναι ο επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος, δε με έχουν ενοχλήσει, δεν έχω κάποια ενημέρωση, κάποιο τηλέφωνο για το οτιδήποτε, ούτε για την περσινή χρονιά, ούτε για την επόμενη. Παρόλ’ αυτά, επικοινωνώ με τον Βόλο και μαθαίνω πράγματα, γιατί με ενδιαφέρει πολύ η ομάδα.
Περιμένω να δω τι θα γίνει με το θέμα του Ηρακλή και για το αν θα ανέβει η Νίκη. Εγώ θα ήθελα να μείνω στην ομάδα, είναι η προτεραιότητά μου η Νίκη, γι’ αυτό ήρθα και πέρσι. Εγώ θέλω να μείνω στον Βόλο μόνιμα, το έχω δηλώσει ξανά και δεν το είπα, για να πουλήσω οπαδιλίκι, το θέλω πραγματικά. Θέλω να τελειώσω την καριέρα μου στη Νίκη, να τη βοηθήσω αγωνιστικά τώρα και αργότερα εξωαγωνιστικά, από κάποιο πόστο, στις Ακαδημίες, οπουδήποτε. Τα μελλοντικά σχέδιά μου είναι στον Βόλο και τη Νίκη. Όσοι με γνωρίζουν από το 2014, το ξέρουν».
Κώστας Καραγεωργόπουλος
