Ο Χρήστος Παλάντζας, ο Χρηστάρας για όλους τους Βολιώτες, είχε μόνο φίλους και όλοι με θλίψη τον αποχαιρέτησαν χθες, στο άκουσμα ότι έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών. Τον Χρηστάρα αποχαιρετά φυσικά και η οικογένειά του, με τον αδερφό του Θύμιο, να γράφει γι’ αυτόν και να του εύχεται καλό ταξίδι…
Η επιστολή:
«Γειά σου αγαπημένε αδερφέ,
όπως πετούσαν τα βήματά σου στις τέσσερις γωνιές της πόλης μας και σκόρπαγες το αθώο σου χαμόγελο έτσι μας άφησες χθες και πέταξες για πάντα από κοντά μας.
Δεν κλείστηκες ποτέ σου στους τέσσερις τοίχους – δεν το άντεχες – εκτός από μία μόνο φορά. Μικρό παιδάκι ήσουν όταν οι αγαπημένοι μας γονείς έκαμαν το λάθος και «σ’ έκλεισαν» στο Παίδων της Νταού Πεντέλης. Δεκαετία του ‘60 ήτανε, στη δεύτερη ´βδομάδα της απουσίας σου όμως σε ξανάφεραν με δάκρυα στα μάτια στο σπίτι.
Από εκείνη την μακρινή μέρα της επιστροφής σου, στην αγαπημένη μας πόλη μεγάλωσες λεύτερο πουλάκι στους δρόμους της, και στην οικογενειακή μας εστία με αγάπη από τους πάντες. Λίγοι τους ήταν εκείνοι οι σκληρόκαρδοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, που έκαμαν απόπειρες να σε περιγελάσουν, πάντα τους όμως έβρισκαν την οργισμένη αντίδραση από τους πολίτες του Βόλου και τους φίλους σου.
Χρήστο θα βρίσκεσαι για πάντα εδώ. Εδώ που σκάει το κύμα σε κάθε γωνιά του Παγασητικού. Στον Άναυρο, στις Αλυκές, στην παραλία, στις ιαχές των φιλάθλων της αγαπημένης μας ομάδας, της Νικάρας όπως την έλεγες και εσύ, και σε όλους τους πολίτες της πόλης μας, που σε αγάπησαν και σε δέχθηκαν στις παρέες τους, τους οποίους και ευχαριστούμε πολύ.
Στέλνοντάς σου το τελευταίο μου αντίο Χρήστο, θα ήθελα να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στον τοπικό Τύπο, στους δημοσιογράφους του, και σε όσους με τις ανακοινώσεις τους στάθηκαν κοντά στην οικογένεια μας με τα συλλυπητήρια τους.
Θύμιος Παλάντζας
Πέμπτη, 23 τ’ Απρίλη 2020».
