Υπέρ συνέχισης του διαλόγου για την εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα του Κυπριακού εμφανίζεται, μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή, ο Χάρης Γεωργιάδης, πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών και ευρωπαϊκών υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων,του Ινστιτούτου Γλαύκος Κληρίδης και πρώην υπουργός Οικονομικών της Κύπρου.
Ωστόσο, όπως λέει, ο διάλογος να γίνει μέσα από μια διαπραγματευτική διαδικασία, δεχόμενοι κάποιες απαιτήσεις της τουρκικής πλευράς, που σχετίζονται για παράδειγμα με το εμπόριο ή τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Βέβαια έναντι αυτών των παραχωρήσεων, να γίνει επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου.
«Μια τουρκική πλευρά που αρνείται τα πάντα…»
«Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτή η προσέγγιση είναι εύκολο να γίνει, γιατί απέναντί μας έχουμε μια τουρκική πλευρά που αρνείται τα πάντα και επιμένει ουσιαστικά στην αναγνώριση των δεδομένων της διχοτόμησης» επισήμανε χαρακτηριστικά. Ο Χάρης Γεωργιάδης με αφορμή τις σκέψεις του, έγραψε βιβλίο με τον τίτλο «Νέος ρεαλισμός: Το Κυπριακό 50 χρόνια μετά από την τουρκική εισβολή» και το οποίο αναφέρεται στο πρόβλημα του Κυπριακού και στο τι μπορεί να γίνει ώστε να βρεθεί μια λύση πέρα από αυτές που υπάρχουν στο τραπέζι.
Ελλάδα και Κύπρος αντιμετωπίζουν κοινή απειλή
Χαρακτήρισε το Κυπριακό ως ένα υπαρκτό και ανοιχτό πρόβλημα, άμεσα συνδεδεμένο με την ευρύτερη ελληνοτουρκική αντιπαράθεση. Ελλάδα και Κύπρος αποτελούν ενιαίο γεωπολιτικό σύνολο και αντιμετωπίζουν κοινή απειλή από μια Τουρκία που γίνεται με τα χρόνια ολοένα και πιο επιθετική και αναθεωρητική. Δεν πρόκειται για έναν γείτονα ο οποίος είναι πρόθυμος να συζητήσει και να καταλήξει σε λογικούς συμβιβασμούς, καθώς ολοένα και εντονότερα εμφανίζει επιθετική συμπεριφορά. Έφτασε να διεκδικεί το… μισό Αιγαίο. Το Κυπριακό είναι μέρος αυτής της πολιτικής της Τουρκίας εις βάρος του Ελληνισμού και είναι αδύνατον να υπάρξει πλήρης εξομάλυνση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων χωρίς να περιλαμβάνει την Κύπρο και το αντίθετο.
Πολιτική ανάσχεσης της τουρκικής επιθετικότητας
Ένα από τα ζητήματα που αναδεικνύονται στο βιβλίο, είναι, πως Ελλάδα και Κύπρος πρέπει με απόλυτη συνεργασία και συντονισμό να ισχυροποιήσουν τη θέση τους και να καταφέρουν να υλοποιήσουν μια πολιτική ανάσχεσης της τουρκικής επιθετικότητας. Παράλληλα από αυτή τη θέση την όσο το δυνατόν πιο ισχυρή, να γίνουν βήματα συνεννόησης με την πλευρά της Τουρκίας και ίσως να υπάρξουν και κάποιες συμφωνίες που θα βελτιώνουν την υφιστάμενη κατάσταση και το κλίμα και ενδεχομένως να οδηγήσουν σε μια συνολική λύση.
Ο κ. Γεωργιάδης σημείωσε πως θα περίμεναν περισσότερα πράγματα από την Ευρώπη, αλλά η ένταξη αρχικά της Ελλάδας και κατόπιν της Κύπρου στην ευρωπαϊκή οικογένεια, ήταν η πράξη που θωράκισε όσο καμιά άλλη, τη θέση τους. Μάλιστα στην περίπτωση της Κύπρου το χαρακτήρισε ως ιστορικό επίτευγμα για ένα κράτος που μέχρι πριν από 50 χρόνια είχε βρεθεί στα όρια της πλήρους κατάρρευσης.
«Όλοι θα περιμέναμε περισσότερα από την Ε.Ε.»
«Η ένταξη της Κύπρου ήταν το γεγονός που κλόνισε την τουρκική πολιτική που δεν περίμενε ότι το αποδυναμωμένο κυπριακό κράτος του 1974 θα κατάφερνε να σταθεί στα πόδια, να επιβιώσει και τελικά να εξασφαλίσει την ένταξη στην Ε.Ε. Την ίδια ώρα, όλοι θα περιμέναμε περισσότερα από την Ε.Ε. Βάση της πολιτικής μας προσπαθούμε να πιέσουμε και την Ευρώπη με τη συμμετοχή μας, να εφαρμόσει μια αποτελεσματικότερη εξωτερική πολιτική, αλλά και πολιτική ασφάλειας» ανέφερε ο πρώην υπουργός και χαρακτήρισε την Ε.Ε. ως έναν οικονομικό γίγαντα με πήλινα, ωστόσο, πόδια, καθώς η πολιτική της υπόσταση δεν είναι αυτή που θα μπορούσε να έχει το ισχυρό της οικονομικό υπόβαθρο.
Καταλληλότερη λύση,
η βήμα προς βήμα προσέγγιση
Η Ελλάδα και η Κύπρος, όπως ανέφερε, έχουν ανάγκη από μια Ευρώπη που θα δίνει μεγαλύτερη σημασία σε γεωπολιτικά θέματα, αφού σε μια τέτοια περίπτωση θα διαμορφώνονταν και μια περισσότερο αξιόπιστη πολιτική απέναντι στην Τουρκία. Ο κ. Γεωργιάδης θεωρεί καταλληλότερη τη λύση, της βήμα προς βήμα προσέγγισης, αφού αρχικά έχει προηγηθεί η ισχυροποίηση της θέσης μας, μέσω της οικονομικής και στρατιωτικής ανάπτυξης, και μετέπειτα να εφαρμοστεί σταδιακά κάποια λύση. «Το πιθανότερο είναι πως ακόμη και αν υπάρξει επανέναρξη του διαλόγου, δεν θα συμφωνηθούν όλα, δεν θα υπάρξει κατάληξη για μια συνολική λύση, με αποτέλεσμα, αφού δεν θα συμφωνηθούν όλα, δεν πρόκειται να βγει λευκός καπνός».
