«Σοκάρει η νοσηρότητα της φαντασίας, πως ένα παιδί δημοτικού με άλλα παιδιά μαζί ξεγυμνώνει ένα αγοράκι και παίζει πάνω του τρίλιζα. Είναι πράγματα που ξεπερνάνε και την πιο αρρωστημένη φαντασία και μάλιστα από τόσο μικρά παιδιά», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Δημήτρης Σούρας, ο έμπειρος Βολιώτης ψυχίατρος μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή για το απίστευτο περιστατικό bullying σε δημοτικό σχολείο της πόλης σε βάρος ενός 7χρονου παιδιού.
Ο κ. Σούρας έστρεψε το βλέμμα του στον ρόλο της οικογένειας πίσω από τις πράξεις των παιδιών τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι «επειδή τα παιδιά είναι μικρά, πίσω από αυτά κρύβονται γονείς και πίσω από τους γονείς κρύβεται η αγάπη, η προσπάθειά τους να τα διαπαιδαγωγήσουν, τα όρια που βάζουν , η παρακολούθηση, ο τρόπος που η διαπαιδαγώγηση περνά με μηνύματα και όχι με τη βία. Μια ολόκληρη διαδικασία. Όταν ένα παιδί σε τόσο μικρή ηλικία φτάνει σε τέτοιες καταστάσεις πάει να πει ξεκάθαρα μέσα στο σπίτι από τους γονείς ή απ’ όποιους ασχολούνται με το παιδί κάτι δεν έχει γίνει καλά. Πίσω από κάθε παιδί, ψάξε γονιό. Αυτό μεταφέρεται στο σχολείο».
Ωστόσο, ο κ. Σούρας προσέθεσε ακόμη μία παράμετρο στο θέμα bullying στα σχολεία, με αφορμή την υπόθεση του 7χρονου μαθητή κι αυτή είναι η αντιμετώπιση του ελληνικού δημόσιου σχολείου, που ουσιαστικά δεν έχει καθένα εφόδιο.
«Ένα σχολείο είναι ανήμπορο. Οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν ιδέα τι πρέπει να κάνουν, δεν είναι ενημερωμένοι, φοβούνται, προσπαθούν να επιβάλλουν την τάξη με ό,τι πάει να πει, πολλές φορές γίνονται καλά, άλλες φορές λάθη κι αυτό είναι ένα αλαλούμ.
Κι αυτό γίνεται γιατί δάσκαλοι και καθηγητές εκτός από τη βασική εκπαίδευση, που έχουν σε μερικά πράγματα από το Πανεπιστήμιο κι από τα δικά τους διαβάσματα και αναφορές στη ζωή, δεν έχουν έναν μπούσουλα να ξέρουν τι πρέπει να γίνει, έτσι το εξετάζουμε, με αυτό τον τρόπο το αντιμετωπίζουμε. Αυτό γίνεται από τους ειδικούς», εξήγησε ο έμπειρος ψυχίατρος συμπληρώνοντας όμως πως το έργο αυτό γίνεται από έμπειρους ειδικούς και όχι από εκείνους που μόλις έχουν τελειώσει το Πανεπιστήμιο και ψάχνουν για δουλειά, κατέχοντας μόνο τη στερεότυπη γνώση και χωρίς καμία εμπειρία.
Στηλίτευσε δε και τις κινήσεις του Υπουργείου Παιδείας για διορισμό κοινωνικών λειτουργών σχολιάζοντας χαρακτηριστικά «πώς θα βοηθήσουν, είναι εκπαιδευμένοι από που;»
Ο ίδιος επεσήμανε ότι οι ειδικοί πρέπει να είναι εκπαιδευμένοι με σημαντική γνώση ώστε να ταιριάζει η εμπειρία τους με τη γνώση για να βοηθήσουν παιδιά, δασκάλους. Πρότεινε επίσης, όπως το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν να ιδρυθεί ξανά, όπως τη δεκαετία του ΄80 η Σχολή Γονέων, όπου γονείς μία φορά τον μήνα θα ενημερώνονται για τη συμπεριφορά των παιδιών ή για το πως πρέπει να συμπεριφέρονται οι ίδιοι στα παιδιά τους.
«Οι γονείς είναι απαραίτητοι σε αυτή τη διαδικασία, γιατί τα πάντα ξεκινούν από τους γονείς», είπε ο κ. Σούρας και αναφέρθηκε εκ νέου στο περιστατικό του 7χρονου λέγοντας ότι «μου κάνει εντύπωση η νοσηρή φαντασία. Παίζουμε στα οπίσθια ενός μικρού μαθητή τρίλιζα, ζωγραφίζουμε και παίζουμε. Έχουμε κατεβάσει το παντελονάκι του και στη θέα όλων κάνουμε αυτό το παιχνίδι. Δεν είναι νοσηρό»;
Ωστόσο αναφέρεται και στην αντιμετώπιση που θα πρέπει να έχει και το παιδί- θύτης με τον ίδιο να τονίζει χαρακτηριστικά «τι κάνεις; Παίρνεις το παιδί, το χτυπάς, το τιμωρείς, το κλείνεις φυλακή; Όχι. Καλείς τους γονείς και προσπαθείς να τους δώσεις να καταλάβουν το λάθος των παιδιών και που εκείνοι έχουν κάνει λάθος, ώστε το παιδί να προβεί σε μία τέτοια πράξη».
Σημείωσε δε, πως το θέμα της βίας δεν έχει πολιτικό χρώμα, αλλά είναι κάτι που αφορά την Ελλάδα και η λύση των προβλημάτων που έχει σχέση με την οικογένεια, τα παιδιά και το σχολείο χρειάζεται γνώση, εμπειρία και αποτελεσματικότητα.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης: Δήμητρα Παλαιοδημοπούλου
