Για την Κατίνα Τέντα Λατίφη και την πορεία της ως αγωνίστρια, γυναίκα, εργαζόμενη αλλά και συγγραφέα, μίλησε η Ιωάννα Μάμαλη Παναγιώτου, κοινωνική επιστήμονας και υποψήφια Διδάκτωρ στο Ιστορικό-Πολιτισμικό Τμήμα του Αμερικανικού Ινστιτούτου στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή. Μάλιστα, η κ. Μάμαλη Παναγιώτου «γνώρισε» την Αλμυριώτισσα αγωνίστρια της ΕΠΟΝ μέσα από την έκδοση «Πρόσωπα» του Ομίλου Καρεκλίδη.
«Είμαι συντετριμμένη. Είναι τεράστια η συγκίνηση, έφυγε ένας άνθρωπος που πρέπει να τον αγαπήσουμε και δεν έχει να κάνει με πολιτικές θέσεις, ούτε με ιδεολογίες εάν είσαι αριστερός ή δεξιός, καθώς μετά από τόσα χρόνια θα πρέπει να τα έχουμε ξεπεράσει όλα αυτά. Μιλάμε για ένα πολύ συγκεκριμένο κομμάτι της Αριστεράς, που πρέπει να το δούμε σε όλη του τη διάσταση, την Κατοχή, στην Αντίσταση, τον Εμφύλιο και τα μετεμφυλιακά χρόνια στην Ελλάδα, όπου έδειξε ένα ήθος απίστευτο», είπε χαρακτηριστικά η κ. Μάμαλη Παναγιώτου, η οποία εξειδικεύτηκε στις διεθνείς βιογραφίες γυναικών που πρωτοστάτησαν στα πολιτικά δρώμενα στις αρχές του Ψυχρού Πολέμου, με την ιστορία της Κατίνας Τέντα Λατίφη, να αποτελεί μία παράλληλη βιογραφία της κεντρικής ηρωίδας που ασχολήθηκε, της Έλλης Παππά, συντρόφου του Νίκου Μπελογιάννη.
Η κ. Μάμαλη Παναγιώτου αναφερόμενη στην Αλμυριώτισσα αγωνίστρια αλλά και σε όλους τους αγωνιστές εκείνης της εποχής σχολίασε πως το μόνο που τους ενδιέφερε και που τους πολιτικοποίησε τότε, ήταν η ναζιστική Γερμανία.
«Ήταν απ’ αυτές που είχαν το θάρρος να τα πούνε…»
«Αυτοί οι άνθρωποι ουσιαστικά αγαπούσαν την πατρίδα και μέχρι το τέλος, στα 95 της χρόνια, η Κατίνα Τέντα Λατίφη αυτό πρέσβευε, την αγάπη για ελευθερία, για δικαιοσύνη, άσχετα εάν κάποια στιγμή το Κόμμα που έχει κάποιο δικαίωμα να πει ότι αγωνίστηκαν με τη δική του σημαία, έκαναν κι αυτοί εκτρώματα, τα οποία όμως η Κατίνα Λατίφη Τέντα ήταν απ’ αυτές που είχαν το θάρρος να τα πούνε. Βγήκε και μίλησε ανοιχτά και είπε ότι δεν ήταν έτσι ακριβώς. Είπε για παράδειγμα για τον Μπεζεντάκο, για το τραγούδι που ακόμη τόσοι πολλοί τραγουδάνε με πάθος. Είπε ότι δεν έγιναν έτσι τα πράγματα, ότι σύντροφοι τον εκτέλεσαν, αυτοί τον σκότωσαν και γι’ αυτό με ενδιέφερε πάρα πολύ αυτή η γυναίκα», τόνισε η ίδια.
Η κ. Μάμαλη Παναγιώτου αναφερόμενη στη Λατίφη επεσήμανε πως αποτέλεσε μαζί με άλλες γυναίκες, όπως η Σταθοπούλου, η μαρτυρική Ηλέκτρα, φωτεινές παράλληλες αχτίδες στην ζωή του Νίκου Μπελογιάνη και της ηρωίδας της Έλλης Παππά. «Είναι πολλές γυναίκες που συνθέτουν ένα παζλ και πλαισιώνουν αυτές τις απίστευτες προσωπικότητες που πραγματικά το θάρρος τους ήταν μεγάλο που ακόμη και τώρα δεν μπορώ να το πιστέψω. Με την Κατίνα Τέντα Λατίφη φεύγει ένα κομμάτι της Ελλάδας, ένα κομμάτι της ιστορίας του Βόλου. Ο Βόλος θα έπρεπε να είναι πάρα πολύ περήφανος που έβγαλε μία τέτοια γυναίκα. Αυτά που έγιναν εκείνη την εποχή με την ΕΠΟΝ ήταν μοναδικά, έκαναν τα πάντα για να τονώσουν το ηθικό του λαού. Ήταν απίστευτη γυναίκα», επεσήμανε χαρακτηριστικά.
Η Κατίνα Τέντα Λατίφη είπε αλήθειες- Δεν ζήτησε ποτέ τίποτα
Η κ. Μάμαλη Παναγιώτου τόνισε πως το συγγραφικό έργο της Κατίνας Τέντα Λατίφη πρέπει να επανατυπωθεί στον Βόλο και να διαβαστεί, καθώς όπως σημείωσε, δε θα υπάρξουν ξανά τέτοιοι άνθρωποι, όπως εκείνη.
«Η εποχή που ζούμε δεν μπορεί να βγάλει τέτοιους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι βγήκαν μέσα από καταστάσεις απίστευτες. Ήταν η φτώχεια, η μιζέρια, η ναζιστική Γερμανία που κατέστρεψε τα πάντα, ο λαός δεινοπαθούσε και μέσα από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις, τα τραύματα που ήταν συλλογικά τραύματα προσπάθησαν κάποιοι άνθρωποι να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούσαν.
Κάποιοι από μια πολιτική και ιδεολογική σκοπιά αμφισβητούν και έχουν δίκιο, γιατί δεν είναι όλα άσπρα και μαύρα και όπως έλεγε και η Κατίνα Λατίφη πρέπει να έχεις μεγάλο ψυχικό σθένος να αντέξεις την αλήθεια που θα πει. Και είπε αλήθειες και όλα αυτά που έδωσε και η στάση της, η κόρη της ήταν άνεργη. Κατάφερα να πάρω συνέντευξη από τη Μαρία Σιδέρη που πέθανε πέρυσι σε ηλικία 98 ετών επίσης ο γιος της άνεργος.
Όλοι αυτοί οι αντιστασιακοί, αυτοί που δώσανε τη ζωή τους, γιατί η Μαρία Σιδέρη είχε καταδικαστεί πεντάκις εις θάνατον το πως επέζησαν αυτοί οι άνθρωποι, μέσα από φυλακές, εξορίες κτλ ένας Θεός το ξέρει και παρόλο που έκαναν τόσα, ποτέ δεν ζήτησαν ούτε να τους τιμήσουν, ούτε τίποτα.
«Η νέα γενιά να μάθει»
Τουλάχιστον η ευχή μου είναι η νέα γενιά να μάθει, δεν λέω να γαλουχηθεί με αυτές τις ιδέες γιατί είναι ασύλληπτο να καταλάβει πως μέσα από αυτή την κακουχία γεννήθηκαν τέτοιες ιδέες, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο η Κατίνα Λατίφη ήταν στο διεθνές εμπόριο, ήταν Διευθύντρια πωλήσεων είχε κάνει πάρα πολύ μεγάλη καριέρα, δούλευε, ήταν αγωνίστρια, έγραφε, ήταν μητέρα, παντρεύτηκε» υποστήριξε η ερευνήτρια.
Σημείωσε δε πως αυτές οι βιογραφίες έχουν πολλά να διδάξουν τους νεότερους της σημερινής εποχής, καθώς επρόκειτο για γυναίκες που δεν είχαν πραγματικά τίποτα απολύτως να ζηλέψουν από τους άνδρες που ήταν στον αγώνα. Μάλιστα, η κ. Μάμαλη Παναγιώτου αναφέρει ότι η Κατίνα Λατίφη εντάχθηκε στο υγειονομικό, εκεί γνώρισε και τον γιατρό τον Κόκκαλη, που έγραψε τη βιογραφία του και ανέφερε και κάποια πράγματα για τον Μπελογιάννη . Σύμφωνα με την ερευνήτρια, η Λατίφη είχε και βιογραφική δράση της πήρε όμως 30 χρόνια για να βγει να μιλήσει και να πει τα πράγματα όπως έγιναν.
«Σιγά σιγά φεύγουν οι τελευταίοι μάρτυρες αυτής της εποχής, τελείωσε ένα κομμάτι της ελληνικής ιστορίας», επεσήμανε μεταξύ άλλων η κ. Μάμαλη Παναγιώτου σημειώνοντας πως αρχικά δεν μπορούσε να φανταστεί πως η Κατίνα Λατίφη ζούσε και έμαθε μέσα από την ειδική έκδοση του Ομίλου Καρεκλίδη τη δράση της, εντάσσοντάς τη, στις παράλληλες βιογραφίες. Δυστυχώς όμως, όπως ανέφερε, δεν κατάφερε να τη συναντήσει.
*Η κ. Μάμαλη Παναγιώτου εργάζεται σε γερμανικό τομέα της Κοινωνικής Πολιτικής. Ξεκίνησε τις σπουδές της το 1999, έχοντας σπουδάσει σε πολλές Σχολές των Θεωρητικών Σπουδών για να καταλήξει το 2018 στο Τμήμα Πολιτισμικής Ιστορίας του Αμερικάνικου Ινστιτούτου στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Εκεί εξειδικεύτηκε στις διεθνείς βιογραφίες γυναικών που πρωτοστάτησαν στα πολιτικά δρώμενα στις αρχές του Ψυχρού Πολέμου. Το αντικείμενο της ιστορικής και κοινωνικής μελέτης είναι η διαμόρφωση μεταπολεμικών σχέσεων εξουσίας καθώς και η επούλωση προσωπικών, συλλογικών και διαγενεακών τραυμάτων. Η έρευνα διεξάγεται στην Ουάσιγκτον, τη Μόσχα, το Βερολίνο, την Αθήνα και το Βουκουρέστι. Στις παράλληλες αναφορές της έχει και την Κατίνα Λατίφη που την εντόπισε μέσα από την έκδοση «Πρόσωπα» του Ομίλου Καρεκλίδη, που είχε φτάσει στα χέρια του καθηγητή της, Πρωτοπρεσβύτερου της βαυαρικής εκκλησίας, Μάγνητα πατέρα Απόστολο Μαλαμούση.
