Μεγάλο είναι το ποσοστό των ατόμων άνω των 60 ετών που πάσχουν από τη νόσο Πάρκινσον, που ανέρχεται σε ποσοστό 1-2%, όπως προκύπτει από τα επιδημιολογικά δεδομένα, αλλά προσβάλει και άτομα μικρότερα σε ηλικία και, δυστυχώς μέχρι τώρα η νόσος δεν θεραπεύεται. Ωστόσο η θεραπεία που αποσκοπεί στα συμπτώματα της νόσου, έχει αποτέλεσμα ένας άνθρωπος να είναι λειτουργικός, ενώ πολύ καλά αποτελέσματα παρουσιάζουν μελέτες σχετικά με την πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση σε ασθενείς πριν εμφανίσουν κινητικά συμπτώματα της νόσου.
«Υπάρχουν περισσότερες επιλογές από ποτέ…»
Τα παραπάνω ανέφερε στο Ράδιο ΕΝΑ 102,5 και τον Ηλία Κουτσερή, η Γεωργία Ξηρομερήσιου νευρολόγος και καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με αφορμή την πρόσφατη παγκόσμια Ημέρα Νόσου Πάρκινσον. Η καθηγήτρια έστειλε μήνυμα ελπίδας για όσους ζουν με τη νόσο, που μπορεί να αλλάζει τους τρόπους που κινούμαστε, αλλά δεν μπορεί να ορίσει ποιοι είμαστε.
Σήμερα χάρη στην επιστήμη, υπάρχουν περισσότερες επιλογές από ποτέ φάρμακα, θεραπείες υποβοηθούμενες με συσκευές, εξειδικευμένη φροντίδα και υποστήριξη και κάθε μέρα γίνονται πολλά βήματα προόδου, επομένως με τη γνώση που έχουμε στη διάθεσή μας, τη συνεργασία που επιβάλλεται και τη θετική στάση, μπορούμε να ζήσουμε όχι απλώς περισσότερο, αλλά καλύτερα.
Επηρεάζει κυρίως την κίνηση
Σύμφωνα με την καθηγήτρια, η νόσος Πάρκινσον είναι μια χρόνια εξελικτική και νευροεκφυλιστική διαταραχή του εγκεφάλου, επηρεάζει κυρίως την κίνηση και προκαλείται από μια προοδευτική απώλεια των νευρικών κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη, μια ουσία απαραίτητη για τον ομαλό έλεγχο της κίνησης.
Η Ξηρομερήσιου τόνισε ότι παρά τις προσπάθειες τις επιστήμης για να προλάβει τη νόσο, ως τώρα δυστυχώς δεν προλαμβάνεται και οι θεραπείες που έχουμε στη διάθεσή μας είναι συμπτωματικές, που αποσκοπούν στα συμπτώματα της νόσου και δεν την θεραπεύουν.
«Οι θεραπείες μπορούν και αντιρροπούν σε πολύ μεγάλο βαθμό τα συμπτώματα αυτά, με αποτέλεσμα ένας άνθρωπος που πάσχει από τη νόσο να είναι λειτουργικός στην καθημερινότητά του», ανέφερε η καθηγήτρια Ιατρικής.
Η έρευνα στρέφεται στην πρώιμη διάγνωση
Αναφορικά με την πρόληψη, όλη η έρευνα στην εποχή μας στρέφεται στην πρώιμη διάγνωση, με σκοπό την έγκαιρη παρέμβαση σε στάδιο που δεν εμφανίζονται ακόμη τα κινητικά συμπτώματα της νόσου.
«Είναι συναρπαστική η εποχή που ζούμε, γιατί φαίνεται ότι έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα από τις ως τώρα μελέτες για την πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση», επισήμανε η κ. Ξηρομερίσιου.
Η ίδια τόνισε ότι υπάρχει δυνατότητα να εντοπιστεί με διάφορα διαγνωστικά εργαλεία σε στάδια προκινητικά, πριν την εμφάνιση κινητικών διαταραχών τα άτομα που μπορούν να εμφανίσουν τη νόσο, ενώ μεγάλη έμφαση δίνεται στη γενετική επιρρέπεια που μπορούν να παρουσιάζουν κάποια άτομα.
Τα πιο γνωστά κινητικά συμπτώματα
Σύμφωνα με την καθηγήτρια, τα πιο γνωστά κινητικά συμπτώματα είναι το τρέμουλο στο χέρι σε κατάσταση κυρίως ηρεμίας, η βραδύτητα των κινήσεων, η δυσκαμψία και οι διαταραχές ισορροπίας. Ωστόσο, μπορεί να υπάρξουν και μη κινητικά προβλήματα όπως η κατάθλιψη, διαταραχές ύπνου, η απώλεια της όσφρησης, που μπορεί να συμβαίνει και 20 χρόνια πριν την εμφάνιση της νόσου ή δυσκοιλιότητα.
Η κ. Ξηρομερήσιου ανέφερε ότι η αιτία της νόσου είναι πολυπαραγοντική, ένα μίγμα γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, ενώ υπάρχουν και κάποιες σπάνιες οικογενειακές μορφές με γνωστές γονιδιακές μεταλλάξεις και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορεί να προσδιοριστεί ένα μοναδικό αίτιο για τη νόσο.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης Ντίνος Στεργιόπουλος
