«Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών συγκλόνισε και δικαίως όλη την Ελλάδα, λόγω του τρόπου που έγινε και των 57 θυμάτων που θρηνήσαμε και πρέπει να είναι μια αφορμή όχι πάλι μικροπολιτικών ή άλλων σκοπιμοτήτων, όχι να είναι μια «θολούρα» και ο κόσμος να μην ξέρει τι συμβαίνει, αλλά να βγουν οι πραγματικές και διαχρονικές ευθύνες αυτών οι οποίοι απαξίωσαν τον σιδηρόδρομο και οδήγησαν έμμεσα σε αυτό το δυστύχημα».
Τα παραπάνω ανέφερε στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή, ο Σπύρος Φασούλας, νομικός και υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του “Συλλόγου Φίλων του Σιδηροδρόμου”, ο οποίος έκανε λόγο για συνεχή απαξίωση του σιδηροδρόμου στην Ελλάδα από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα, ενός μέσου που έχει μικρή συμβολή στο φαινόμενο των αερίων του θερμοκηπίου και με μεγάλο μεταφορικό έργο, θα είχε δυνατότητα πολύ πιο ανταγωνιστικών εξαγωγών, με περισσότερο χρήμα και εθνικό προϊόν.
Το δυστύχημα οφείλεται
στην μη του κανονισμού κυκλοφορίας
Ο κ. Φασούλας παραδέχτηκε ότι το δυστύχημα οφείλεται στην μη τήρηση του κανονισμού κυκλοφορίας και είπε ότι το τρένο ακόμη και αν δεν έχει κανένα βοήθημα, σηματοδότηση ή οτιδήποτε, όπως ήταν παλιά, δεν δικαιολογείται να δημιουργεί δυστυχήματα, καθώς είναι το πλέον ασφαλές μεταφορικό μέσο, όπως δείχνουν όλες οι στατιστικές.
Ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων των “Φίλων του Σιδηροδρόμου”, ανέφερε ότι ο σταθμάρχης Λάρισας τη μοιραία νύχτα δεν τήρησε τον κανονισμό, όπως και ο μηχανοδηγός του ιντερσίτι, κάτι που σημαίνει ότι είναι θέμα προσωπικών ευθυνών, αλλά δείχνουν και ότι όλος ο σιδηρόδρομος που κάποτε λειτουργούσε άψογα και χωρίς κανένα τεχνολογικό βοήθημα στο παρελθόν, έχει απαξιωθεί με τις απολύσεις των υπαλλήλων, με την έλλειψη ελέγχων και, πέραν των προσωπικών ευθυνών, όλες οι κυβερνήσεις έχουν διαχρονικά την ευθύνη γι’ αυτό.
Σύμφωνα με τον ίδιο, για το δυστύχημα των Τεμπών θα γίνει μια μικροπολιτική ξανά σχετικά με τα αίτια και θα χάσουμε το δάσος. Ακόμη είπε, ότι μετά το δυστύχημα ορισμένα πράγματα έχουν κινηθεί και υπάρχει καλύτερη οργάνωση, είναι μια αρχή, αλλά χρηματοδοτούνται ελάχιστα πράγματα.
Επίσης ανέφερε ότι η σιδηροδρομική γραμμή για την εθνική άμυνα από Θεσσαλονίκη προς Αλεξανδρούπολη υπολειτουργεί, γιατί θέλει επισκευή και δεν δίνονται χρήματα!
Από τη δεκαετία του ’50 η απαξίωση
«Βλέπουμε ότι αυτό ξεκινάει από τη δεκαετία του ’50, υπάρχει μια μεθοδευμένη απαξίωση, σύμφωνα με την Greenpeace, μεταξύ 1995-2021 δαπανήθηκαν 41 δις € για αυτοκινητοδρόμους, η Ελλάδα έχει ένα καταπληκτικό οδικό δίκτυο 2.300 χλμ., ενώ ο σιδηρόδρομος απαξιώθηκε και ενώ δαπανούνται τεράστια ποσά, δεν οδηγούν πουθενά», ανέφερε ο κ. Φασούλας.
Ο ίδιος είπε ότι ο σιδηρόδρομος είναι απαραίτητος για την εθνική οικονομία, για την ποιότητα ζωής και για την προστασία του περιβάλλοντος, καθώς οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίων βγαίνουν κυρίως (70%) από την οδική μεταφορά των φορτηγών και λεωφορείων, ενώ ο σιδηρόδρομος μετέχει με 0,4% και όλα είναι ηλεκτρικά τα τρένα είναι σχεδόν μηδενική η συνεισφορά του στα αέρια του θερμοκηπίου.
Τα παραπάνω έπρεπε να ληφθούν υπόψη και να χρηματοδοτηθεί ο σιδηρόδρομος και να πάρει ένα μεγάλο μέρος του εμπορευματικού και επιβατικού έργου, όπως γίνεται σε όλες τις χώρες με αναπτυγμένη οικονομία, που καταλαβαίνουν τι είναι σωστό, επισήμανε ο κ. Φασούλας.
«Αν είχε γίνει η γραμμή από
Καλαμπάκα μέχρι Ηγουμενίτσα…»
Αν είχε γίνει η σιδηροδρομική γραμμή από Καλαμπάκα μέχρι Ηγουμενίτσα, η Ελλάδα θα είχε δυνατότητα πολύ πιο ανταγωνιστικών εξαγωγών, με περισσότερο χρήμα και εθνικό προϊόν και κατά συνέπεια άνοδο του βιοτικού επιπέδου του λαού, διότι το αυτοκίνητο που μεταφέρει προϊόντα , αυξάνει φοβερά το κόστος των προϊόντων, επισήμανε.
Ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων των “Φίλων του Σιδηροδρόμου” είπε ότι από τη δεκαετία του ’50 υπήρχαν ποικίλα συμφέροντα στην οδική μεταφορά, ελληνικά και ξένα, τα μονοπώλια των αυτοκινήτων και των καυσίμων, ενώ πρόσθεσε ότι μια χώρα που στηρίζει τις μεταφορές της στον σιδηρόδρομο, σε περίπτωση πολέμου, μπορεί πιο εύκολα να ανταποκριθεί, γιατί πολύ λίγο εξαρτάται από τα καύσιμα και τα ανταλλακτικά των αυτοκινήτων.
