Η νέα γυναικοκτονία που συγκλόνισε τον Βόλο το πρωί της περασμένης Παρασκευής22 Αυγούστου, έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από παρόμοια εγκλήματα που έχουν γίνει ανησυχητικά, συχνά, στην ελληνική κοινωνία αλλά και σε διεθνή επίπεδα. Η Πρόεδρος του παραρτήματος Μαγνησίας, της Ελληνικής Μέριμνας, Άρτεμις Παπανδρέου, μιλώντας στο Ράδιο Ένα 102,5 και τον Ηλία Κουτσερή, έκανε λόγο για ανάγκη εφαρμογής αυστηρότερων νόμων, ουσιαστικής προστασίας και εκπαίδευσης από μικρή ηλικία.Η καΠαπανδρέου, τονίζει την οδύνη και τη θλίψη που προκαλεί η συνεχιζόμενη βία κατά των γυναικών, υπογραμμίζοντας ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Η επαναλαμβανόμενη εμφάνιση τέτοιων περιστατικών δημιουργεί την αίσθηση ότι η κοινωνία δυσκολεύεται να προστατεύσει τα πιο ευάλωτα μέλη της και βιώνει μια εξωπραγματική πραγματικότητα.
Αδυναμία της πολιτείας να προσφέρει ουσιαστική προστασία
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε η πρόεδρος της Ελληνικής Μέριμνας, στα σοβαρά κενά της νομοθεσίας, τα οποία αφήνουν πολλές γυναίκες εκτεθειμένες. Παρά το γεγονός ότι οι αρμόδιοι φορείς συστήνουν στα θύματα κακοποίησης να προβούν σε καταγγελία, ελάχιστα προβλέπονται για την επόμενη μέρα. Η γυναίκα που τολμά να καταγγείλει τον κακοποιητή της, συχνά βρίσκεται αντιμέτωπη με ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο, καθώς απουσιάζουν αποτελεσματικά μέτρα που να διασφαλίζουν την ασφάλειά της.Η ανάγκη για άμεση προστασία είναι επιτακτική. Χρειάζεται μηχανισμός που να μεταφέρει τη γυναίκα σε ασφαλές περιβάλλον, να παρακολουθεί την εξέλιξη της υπόθεσης και να εξασφαλίζει στήριξη τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Χωρίς μια τέτοια συνολική προσέγγιση, οι καταγγελίες κινδυνεύουν να γίνουν η αρχή ενός νέου, σκληρότερου κύκλου κακοποίησης.
Η εκπαίδευση ως προϋπόθεση αλλαγής
Η κα Παπανδρέου υπογράμμισε πως η ουσιαστική λύση βρίσκεται στην πρόληψη, και αυτή ξεκινά με την εκπαίδευση από μικρή ηλικία. Η κοινωνία πρέπει να διαπαιδαγωγεί τα κορίτσια, ώστε να αναγνωρίζουν έγκαιρα τα σημάδια μιας κακοποιητικής συμπεριφοράς και να μη δέχονται ποτέ σχέσεις που τις μειώνουν ή τις εγκλωβίζουν. Ταυτόχρονα, τα αγόρια χρειάζεται να μεγαλώνουν με ξεκάθαρη αντίληψη ότι οι γυναίκες είναι ίσες με αυτούς, ότι ο σεβασμός είναι θεμελιώδης αξία και ότι η βία δεν έχει θέση σε καμία μορφή σχέσης.Μόνο με τέτοια εκπαίδευση μπορεί να χτιστεί σταδιακά μια κοινωνία όπου η ισότητα και ο αλληλοσεβασμός θα είναι αυτονόητα. Χωρίς αυτό το θεμέλιο, όπως επεσήμανε, το μέλλον θα παραμείνει ζοφερό και η μάχη κατά της έμφυλης βίας θα μοιάζει χαμένη.
Οικογένειες εγκλωβισμένες στον φόβο
Οι επιπτώσεις της βίας δεν περιορίζονται μόνο στις ίδιες τις γυναίκες, αλλά επηρεάζουν ολόκληρες οικογένειες. Πολλές φορές, θύματα κακοποίησης αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους, να πάρουν μαζί τα παιδιά τους και να ξεκινήσουν από το μηδέν, προκειμένου να σωθούν. Άλλες περιπτώσεις σέρνονται για χρόνια, χωρίς οι γυναίκες να μπορούν να βρουν πραγματική γαλήνη.Οι δομές φιλοξενίας προσφέρουν προσωρινή ανακούφιση, όμως η διάρκεια παραμονής σε αυτές είναι περιορισμένη. Παρότι δίνουν στις γυναίκες μια ανάσα και τη δυνατότητα να σταθούν ξανά στα πόδια τους, δεν επαρκούν για να καλύψουν την αυξανόμενη ανάγκη. Ο αριθμός των θυμάτων είναι πλέον τόσο μεγάλος, που ακόμη και οι δομές αδυνατούν να ανταποκριθούν. Παράλληλα, οι κακοποιητές που κυκλοφορούν ελεύθεροι αποτελούν μόνιμη απειλή, αφού μπορούν ανά πάσα στιγμή να εντοπίσουν τα θύματά τους, αφήνοντάς τα να ζουν διαρκώς με τον φόβο.
Η ανάγκη για αυστηρότερους νόμους
Παρά τα βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, η Πρόεδρος της Ελληνικής Μέριμνας τονίζει ότι οι κινήσεις της πολιτείας δεν είναι αρκετές. Οι νόμοι πρέπει να γίνουν πολύ πιο αυστηροί, ώστε να λειτουργούν αποτρεπτικά. Μόνο έτσι θα υπάρξει πραγματικός φόβος από την πλευρά των κακοποιητών, που σήμερα συχνά δρουν με πλήρη αίσθηση ατιμωρησίας.Η υπόθεση της γυναικοκτονίας στον Βόλο, όπου η γυναίκα δεν είχε απευθυνθεί σε καμία υπηρεσία και δεν είχε αναζητήσει βοήθεια, δείχνει ότι το πρόβλημα ξεπερνά τη στενή διάσταση της καταγγελίας. Η κοινωνία δεν μπορεί να αποδέχεται ότι ένας καβγάς μπορεί να καταλήξει σε δολοφονία. Μια τέτοια λογική, όπως τονίζει η κα Παπανδρέου, δεν ταιριάζει σε κοινωνία ανθρώπων αλλά σε κοινωνία που τείνει να χάνει τον ανθρωπισμό της.
Ένα κοινωνικό ζήτημα που αφορά όλους
Η γυναικοκτονία δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο ούτε οικογενειακή υπόθεση. Είναι ζήτημα που αφορά το κράτος, την κοινωνία, την παιδεία, τις ίδιες τις αξίες μας. Η πρόληψη μέσω εκπαίδευσης, η ενίσχυση των δομών υποστήριξης και η αυστηρή εφαρμογή του νόμου αποτελούν τρεις απαραίτητους άξονες για να υπάρξει ελπίδα.Οι οικογένειες που βιώνουν καταστάσεις απερίγραπτες δεν μπορούν να μένουν αβοήθητες. Κάθε γυναίκα δικαιούται να ζει με ασφάλεια, αξιοπρέπεια και ελευθερία. Η κοινωνία και η πολιτεία οφείλουν να δώσουν σαφές μήνυμα ότι η βία δεν έχει θέση στον κόσμο μας.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης : Αλίκη Γεωργοπούλου
