Με αστείρευτη ζωντάνια η κ. Κούλα, στα 77 της χρόνια, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για όλους. Είναι μια υπερδραστήρια γυναίκα από τον Βρυότοπο του Δήμου Τυρνάβου, η οποία προσφέρει τα λαχανικά που καλλιεργεί στο οικόπεδό της, στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Λαρισαίων. Μοναδικός της στόχος και σκοπός η ανιδιοτελής προσφορά και η συμπαράσταση σε όσους έχουν ανάγκη. Τη δράση της επαινούν με τα καλύτερα λόγια ο αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Λαρισαίων Δημήτρης Δεληγιάννης, εργαζόμενοι στο Κοινωνικό Παντοπωλείο αλλά και συγχωριανοί της.
Από νωρίς το πρωί η κ. Κούλα Μπαξεβάνου βρίσκεται επί ποδός. Φροντίζει επιμελώς τον κήπο της και ασχολείται με την καλλιέργεια των λαχανικών της. Πρέπει να πετύχει καλή παραγωγή για να τα προσφέρει στη συνέχεια απλόχερα σε όσους στερούνται των βασικών ειδών διατροφής. Πάντα με ενθουσιασμό και ευαισθησία. Η αγάπη της για τον συνάνθρωπο και η διάθεση για προσφορά είναι μεγάλη.
Τη συναντήσαμε στο σπίτι της στον Βρυότοπο του Δήμου Τυρνάβου εκεί που ζει με τον σύζυγό της Γιώργο. Μας υποδέχτηκε στη γεμάτη μυρωδιές αυλή της με τα λογιών – λογιών λουλούδια, που με αστείρευτο μεράκι φροντίζει καθημερινά. «Η κληματαριά είναι φορτωμένη φέτος, αν κρατήσει να ’ρθειτε να δοκιμάσετε τα σταφύλια μου», μας λέει. Δεν αφήνει κανέναν να φύγει από το σπίτι της με άδεια χέρια.
Η ΙΔΕΑ
Την ιδέα για καλλιέργεια και προσφορά σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη της την είχε δώσει η κόρη της. Αρχικά της είχε προτείνει να καλλιεργήσουν κρεμμύδια. Η κ. Κούλα όμως δεν ήθελε να περιοριστεί μόνο σε αυτά. Εκμεταλλεύτηκε το άδειο οικόπεδο που είχε κοντά στο σπίτι και αποφάσισε να προσφέρει μεγάλες ποσότητες. Έριξε σπόρο η κ. Κούλα και άρχισε να καλλιεργεί μαρούλια. Πάνω από 500 μαρούλια πρόσφερε στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Λαρισαίων, χώρια τα κρεμμύδια και τα αρωματικά φυτά. «Είχε βροχές και έβγαλα καλή παραγωγή. Χόρταινε μια ολόκληρη οικογένεια με ένα μαρούλι», λέει με καμάρι για να προσθέσει: «Χρειάστηκε να έρθει αγροτικό αυτοκίνητο του δήμου για να τα μεταφέρουμε στη Λάρισα».
Η χαρά της κ. Μπαξεβάνου δεν περιγράφεται όταν βρίσκεται μέσα στο περιβόλι της. «Θέλω να βοηθάω. Όλοι πρέπει να βοηθάμε. Αν δεν σταθούμε τώρα στα δύσκολα ο ένας δίπλα στον άλλο τότε πότε;» αναρωτιέται και συγχρόνως απευθύνει έκκληση να κινητοποιηθούν και άλλοι συμπολίτες μας. «Όλοι από λίγο και κάτι θα καταφέρουμε. Να στηρίξουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας, τους νέους ανθρώπους που μένουν χωρίς εργασία», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η 77χρονη εργάζεται ακούραστα από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ, φροντίζοντας συγχρόνως τον αγαπημένο της σύζυγο. «Να είμαστε καλά και με τη σπορά της νέας σοδειάς θα στείλω ακόμα περισσότερα λαχανικά» και τρέχει σαν μικρό κορίτσι για να μας δείξει με καμάρι τα δέντρα της. Οι συκιές, οι ροδακινιές, οι κορομηλιές όλες είναι φορτωμένες με καρπούς και εκείνη ετοιμάζεται να τα συλλέξει. Μόνη της τα περιποιείται όλα, πρώτη είναι στο σκάλισμα και δεν την φθάνει κανείς στο μπόλιασμα. Είναι γυναίκα χαμηλών τόνων δυσανασχετεί όταν της λέμε ότι πρέπει να βγει φωτογραφίες «δεν θέλω να γίνω εγώ γνωστή. Ο κόσμος, εσείς οι νέοι πρέπει να μάθετε για την έννοια της προσφοράς. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Ανεργία παντού. Αν δεν βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο πώς θα μείνουμε όρθιοι» αναφέρει για να προσθέσει «όσο με κρατάνε τα πόδια μου, θα δίνω, θα στηρίζω τον συνάνθρωπό μου. Πρέπει να μιμούμαστε τέτοιες πράξεις. Τόσες οικογένειες παίρνουν τα βασικά τρόφιμα από το Κοινωνικό Παντοπωλείο».
Την ίδια ώρα όμως δεν μένει αμέτοχη. «Παρακολουθώ κυρίως ειδήσεις αυτές τις ημέρες θέλω να ενημερώνομαι για τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις».
Ζωή Παρμάκη
