Πέρυσι γινόταν συνεχώς κουβέντα για την έντονη παρουσία τσούχτρας και μέδουσας στις ελληνικές θάλασσες. Ειδικά στον Παγασητικό υπήρχε μεγάλο πρόβλημα καθώς πολύς κόσμος δεν μπορούσε να κολυμπήσει όσο ελεύθερα θα το ήθελε. Το ίδιο συνέβαινε και στο Αιγαίο. Εντύπωση μάλιστα προκάλεσε και το γεγονός πως στις θάλασσες της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας είχε κάνει την εμφάνισή της μια μέδουσα εντυπωσιακά μεγάλη και με ιδιαίτερο σχήμα και χρώμα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς ήταν μέδουσα cotylorhiza tuberculata που λέγεται και «τηγανητό αβγό» εξαιτίας του σχήματός της. Παρά το γεγονός όμως πως η διάμετρός της μπορεί να έφτανε ακόμα και τα 40 εκατοστά, το τσίμπημά της δεν ήταν επικίνδυνο.
Φέτος με τα πρώτα μπάνια άρχισαν να φτάνουν και οι πρώτες ειδήσεις γύρω από τις μέδουσες. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις καταγράφεται πληθυσμιακή έξαρση των μωβ μεδουσών -ή Pelagia noctiluca όπως είναι το επιστημονικό της όνομα- στο Αιγαίο. Αυτήν έχει ξεκινήσει από τον Οκτώβριο του 2020 και αν επικρατήσει το ίδιο μοτίβο θα έχουμε να τις αντιμετωπίσουμε για άλλο 1,5 με 2 χρόνια.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων οι μωβ μέδουσες θεωρούνται από τα πιο επικίνδυνα είδη μεδουσών στην Μεσόγειο. Το τσίμπημα τους είναι επώδυνο λόγω της νευροτοξίνης που έχουν, επομένως οι λουόμενοι θα πρέπει να είναι πολύ καλά ενημερωμένοι σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση τσιμπήματος.
Φέτος, έχουν παρατηρηθεί σε διάφορες περιοχές του Αιγαίου αλλά και του Ιονίου, ενώ χειμερινοί κολυμβητές ανέφεραν ότι έβλεπαν αυτό το είδος μέδουσας και το χειμώνα. Ωστόσο, η παρουσία τους αυξάνεται κατά πολύ το καλοκαίρι καθώς ευνοούνται οι συνθήκες αναπαραγωγής της λόγω της υψηλότερης θερμοκρασίας της θάλασσας. Η αναπαραγωγή τους ευνοείται και από την κλιματική αλλαγή που αυξάνει τη θερμοκρασία του νερού.
Οι παραλίες και το κολλαγόνο
Για κανέναν λόγο οι πολίτες δεν πρέπει να βγάζουν τις μέδουσες έξω για να τις θάψουν στην άμμο, λόγω του ότι μεταφέρεται το πρόβλημα έξω με πιθανότητα κάποιος να πατήσει έστω και τυχαία κάποια νηματοκύστη, αλλά και γιατί σε τέτοιες μεγάλες εξάρσεις όσες και να δουν οι πολίτες και να βγάλουν υπάρχουν και άλλες εκατοντάδες ή και χιλιάδες μέσα στην θάλασσα. Δεν πρόκειται να λυθεί έτσι το πρόβλημα, όπως αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα.
Με αφορμή τα όσα έγιναν πέρυσι στις θάλασσες της περιοχής ο καθηγητής Παθολογίας και Αυτοάνοσων Νοσημάτων Δημήτριος Μπόγδανος, σε άρθρο του στο εξειδικευμένο site της Θεσσαλίας, Dr doctor.doctor σχολιάζει το γεγονός πως κάποιοι τις βγάζουν στην παραλία. Λέει συγκεκριμένα πως «αυτό που πολλοί ίσως να μην γνωρίζουν είναι ότι οι σαλούφες και οι μέδουσες (γενικά όλα τα είδη της κατηγορίας αυτής) έχουν μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις αρχέγονου και εξαιρετικής ποιότητας κολλαγόνου στο θαλάσσιο βασίλειο. Εξαιρετικά επιτυχημένες φαρμακευτικές και βιοιατρικές εταιρίες έχουν βασιστεί στην περιεκτικότητα του εξαιρετικού κολλαγόνου που περιέχεται στις σαλούφες και τις μέδουσες για να αναπτύξουν πηγή κολλαγόνου που χρησιμοποιείται για την πλαστική χειρουργική, αλλά και για την ενίσχυση των αρθρώσεων.
Τα μπλε καβούρια
Κι ενώ όλοι περιμένουν την έλευση των μωβ μεδουσών στα Μεσάγγαλα αυτές τις ημέρες αναμένεται κι ανάλογα με τις θερμοκρασίες να φτάσουν τα μπλε καβούρια. Οι ψαράδες της περιοχής λένε στη Larissanet ότι είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Αυτές τις ημέρες μόλις ανέβει η θερμοκρασία περιμένουμε την έλευσή τους, σημειώνουν.
Τα μπλε καβούρια μπορεί να είναι ένας είδος που μπορεί να ήρθε ως ξένο αλλά όπως φαίνεται αποκτά την… ελληνική υπηκοότητα. Ονομάζεται callinectes sapidus, αλλά οι περισσότεροι το γνωρίζουν ως μπλε καβούρι. Προέρχεται από τον Ατλαντικό και συναντάται συχνά στην Αμερική. Είναι πολυταξιδεμένος καθώς βρέθηκε στις ακτές της Ιαπωνίας, τη Βαλτική και την Ευρώπη, ενώ κατάφερε να έρθει και τη Μεσόγειο.
Στην Ελλάδα άρχισε να κάνει την εμφάνισή του στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Μετά από αρκετά χρόνια αφού εξαφανίστηκε από τις ελληνικές θάλασσες έκανε την επανεμφάνισή του και πλέον δεν λέει να φύγει.
Συχνάζει στις θάλασσες της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας. Από τον Θερμαϊκό και πάνω δηλαδή όμως παρατηρήθηκε ακόμα και στο Ιόνιο και την Κρήτη.
Λέγεται πως αποτελεί εχθρό ενδημικών ειδών (τρώει καβούρια, όστρακα, μικρά ψάρια) αλλά και πως καταστρέφει τα δίχτυα των ψαράδων. Οι τελευταίοι μάλιστα προσπαθούν να τα αποφύγουν αλλά αν τα πιάσουν τότε το εκμεταλλεύονται με την πώλησή του.Στο δέλτα του Πηνειού ποταμού κάθε χρόνο τέτοια περίοδο (κυρίως όμως στις αρχές μέχρι τα μέσα του Ιουνίου) παρατηρείται μεγάλος αριθμός τέτοιων καβουριών.Το κρέας του μπλε καβουριού έχει ήπια, γλυκιά γεύση και είναι μεγάλης θρεπτικής αξίας.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
