Η Προσωπικότητα του Δημάρχου

Του Νικολάου Κατσιαβριά*

Διανύουμε προεκλογική περίοδο και οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν. Όταν κάποιοι θέλουν να υπερασπίσουν κάτι που δεν αξίζει ακούς το ερώτημα: «Γιατί, οι άλλοι είναι καλύτεροι;» Και αρχίζουν το «θάψιμο» με πραγματικές ή φανταστικές κατηγορίες. Ισοπέδωση και μάλιστα προς τα κάτω! Εκεί καταλαβαίνεις ότι ως λαός έχουμε χάσει και τα στοιχειώδη κριτήρια. Δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα και πάμε απ’ το κακό στο χειρότερο. Από εκεί και πέρα η καταστροφή είναι αναπόφευκτη. Αλλά ποια είναι τα κριτήρια;
Σε ένα σημείο, αν θυμάμαι καλά στο «Δωδεκάλογο του Γύφτου», ο Κωστής Παλαμάς γράφει:
«Χρωστάμε σ΄ όσους πέρασαν / θα ‘ρθούνε θα περάσουν
Κριτές θα μας δικάσουν / οι αγέννητοι, οι νεκροί»
Έτσι σκέφτονταν οι Έλληνες στις αρχές ου 20ου αιώνα και βρήκαμε εμείς χώρα και όχι παλιόψαθα. Με αυτό το φρόνημα έγινε το 1912 και το 1940.
Η ζωή, λοιπόν, είναι θέατρο με θεατές τους προγόνους και τους απογόνους. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας κρίνουν. Γι’ αυτό «ανεβαίνουμε» στην πολιτική και στόχο έχουμε με την πολιτεία μας να ανεβάσουμε και τους συμπολίτες μας. Για παράδειγμα: Δεν αρκεί ως Δημοτική Αρχή να μεριμνούμε να μαζεύουμε τα σκουπίδια. Πρέπει να διδάξουμε τους συμπολίτες μας, να μη δημιουργούν σκουπίδια. Να μην αφήνουν τους κάδους ξέσκεπους και σκορπίζει ο αέρας το περιεχόμενο.

Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα για ανθρώπους με ελαττώματα, οι οποίοι όμως αγαπούν πολύ την πατρίδα τους. Γι’ αυτό και διδάσκονται από μικροί να ακούν τη γνώμη του άλλου. Διδασκόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια την περίπτωση του Μιλτιάδη, που νεαρός στρατηγός στο Μαραθώνα, κατάφερε να πείσει του μεγάλους στρατηγούς για την ιδέα του, η εφαρμογή της οποίας χάρισε στην οικουμένη την υπέροχη νίκη του λόγου εναντίον της βαρβαρότητας και της άλογης δύναμης. Διδασκόμαστε, επίσης, για το Θεμιστοκλή στη Σαλαμίνα, που μεγάλοι στρατηγοί παραλίγο να τον κτυπήσουν, αυτός όμως με σεβασμό στην ηλικία τους αντέταξε το παροιμιώδες «πάταξον μεν, άκουσον δε». Δηλαδή, χτύπα με για την αυθάδειά μου. Είμαι πολύ νεαρός για να μιλώ μπροστά στους μεγάλους. Αλλά, ακούστε με, γιατί αυτό που σας προτείνω θα φέρει τη νίκη. Έτσι κατάφερε και τον άκουσαν, πείστηκαν και πάλι ο λόγος θριάμβευσε μπροστά στην άλογη πανστρατιά του Ξέρξη.
Αυτή είναι η παράδοσή μας, η ιστορία μας, τα κριτήριά μας. Δεν συγκρινόμαστε με τους χειρότερους αλλά με αυτούς που δημιούργησαν μέτρα και πρότυπα.
Υπάρχει μια διήγηση για το Περικλή που λέει ότι ένα βράδυ επέστρεφε στο σπίτι του από την αγορά. Ένας δούλος ή υπηρέτης του κράταγε ένα φαναράκι να βλέπουν. Ένας συμπολίτης τους ακολουθούσε, εκμεταλλευόμενος μεν το φώς του φαναριού, αλλά βρίζοντας τον Περικλή! Ο Περικλής προχωρούσε αμίλητος! Όταν έφτασαν στο σπίτι ο Περικλής είπε στον υπηρέτη του: Συνόδευσε, παιδί μου, τον κύριο για να βλέπει να πάει στο σπίτι του και στη συνέχεια έλα και εσύ στο σπίτι. Ύστερα μπήκε στην κατοικία του!
Οι Αθηναίοι τότε ήταν σε εποχή μεγάλης ακμής και τιμούσαν την αρετή, τον επώδυνο δηλαδή δρόμο της ασκητικής ζωής, με βάση τους κανόνες της Δημοκρατίας και τους νόμους και γι’ αυτό είχαν εκλέξει τον Περικλή ως ηγέτη τους και όχι τον ανόητο και άδικο υβριστή. Και για να πάει καλά η πατρίδα τους ήταν έτοιμοι να ελέγχουν κάθε στιγμή τα έργα του Περικλή και, ταυτοχρόνως, ο Περικλής δεχόταν και αξιοποιούσε τον έλεγχο και τον δημοκρατικό διάλογο.

Σε μια πολιτεία ακμάζουσα η αρετή, ο πολιτισμός, η νομιμότητα και η ευπρέπεια είναι ανώτερο από τα πεζοδρόμια, τους κόμβους, τις γιορτές και τα πανηγύρια. Η αρετή και η ευπρέπεια είναι που νοστιμίζουν όλα τα άλλα και δημιουργούν τον Παρθενώνα και την Αγιά Σοφιά.
Όταν ο υπόνομος (τον οποίο έχουμε όλοι μέσα μας) γίνεται νόμος, όλα είναι άχρηστα.

Με τα παραπάνω ως εφόδια μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στις Δημοτικές εκλογές στο Βόλο. Εγώ δεν γνωρίζω τι γίνεται στο Δήμο Ναυπλιέων ή στα Χανιά ή στα Γιάννενα. Ωστόσο οι εκεί φίλοι μου έχουν έγνοια να δουν ποιος θα εκλεγεί Δήμαρχος στο Βόλο! Και τούτο επειδή εδώ και πέντε χρόνια είδαμε τον ευτελισμό κάθε αξίας, ήθους και αξιοπρέπειας. Τι να θυμηθούμε: Την εισβολή στο Καρτάλειο και το Αποστόλου; Την αηδία με τα γαϊδούρια στην Άλλη Μεριά. Τα νταηλίκια και τις μηνύσεις; Τα «ψάρια» που «μαζεύτηκαν στο λιμάνι για να θαυμάσουν τις γάμπες της Παπαρίζου»; Ή το «ανέκδοτο» για την Ημέρα της Γυναίκας;
Έχουμε πέσει πολύ χαμηλά!
Στην Αρχαία Ιωνία κάποιος τύπος, ονόματι Ηρόστρατος, έβαλε φωτιά και κάηκε ο περίφημος ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο. Όταν τον συνέλαβαν είπε ότι το έκανε για «να μείνει το όνομά του στην Ιστορία». Ωραία, λοιπόν! Την ηροστράτεια δόξα την εξασφαλίσαμε! Μας έμαθε το Πανελλήνιο. Και τώρα πρέπει να δώσουμε ένα τέλος στην φαρσοκωμωδία.
Να τελειώσουμε. Ναι. Αλλά με τι θα αντικαταστήσουμε την παρούσα Δημοτική Αρχή; Πρέπει να βρεθεί σωστή λύση, ώστε να μη γυρίσουμε πίσω.
Η κα Καπούλα κατ’ αρχήν φαίνεται να είναι μια πολύ καλή και αξιοπρεπής λύση. Και τούτο επειδή: α) είναι νέα σε ηλικία και νέο και άφθαρτο πρόσωπο, β) διαθέτει πολύ καλή μόρφωση, γ) έχει αξιοπρεπή και ευχάριστη παρουσία, δ) έχει δοκιμαστεί πολιτικώς ως πρόεδρος του ΤΕΕ Μαγνησίας, όπου έχει δείξει ανοιχτό μυαλό, και ικανότητα να κρατάει ισορροπίες και καλές και οικοδομητικές σχέσεις με άλλες παρατάξεις, ε) Στο Συνδυασμό που έχει δημιουργήσει φαίνεται επίσης η συστράτευση μαζί της νέων προσώπων καθώς και η εμπιστοσύνη που εμπνέει σε άλλους πολιτικούς χώρους.
Τέλος, η απλή αναλογική επιβάλλει να εκλεγεί ένα τέτοιο πρόσωπο. Με λίγα λόγια, αυτοί είναι οι λόγοι που εγώ την ακολούθησα και τη στηρίζω.
Νομίζω ότι τα όσα έχουν εκτεθεί παραπάνω είναι ό, τι ονομάζουμε νοικοκυρεμένη λογική έντιμων και αξιοπρεπών ανθρώπων.
Αν δώσει ο Θεός και εκλεγεί μας περιμένει πολλή και σκληρή δουλειά για να γίνει ένα νέο ξεκίνημα στην πόλη με βάση την δημοκρατία και τη νομιμότητα.

*Υποψηφίου Δημοτικού Συμβούλου με τον Συνδυασμό «Βόλος – Έξυπνη πόλη».

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.