Η παράταξη Μπέου αποτελεί ότι πιο οπισθοδρομικό έχει καταφέρει να αναρριχηθεί στην τοπική εξουσία. Εφαρμόζει αντιλαϊκές πολιτικές συνδυασμένες με ένα έντονο και χυδαίο λαϊκισμό. Ακολουθείται μονίμως από μια κάμερα προσπαθώντας να καλύψει την έλλειψη ουσιαστικών έργων με επικοινωνιακό σόου στο ίντερνετ και τα τοπικά ΜΜΕ.
Στηρίζει έμπρακτα την καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ-Lafarge που επιβαρύνει με καρκινογόνες ουσίες τον αέρα, το νερό και το έδαφος του Βόλου και της γύρω περιοχής.
Έχει υπογράψει έγγραφο με το οποίο τάσσεται υπέρ της εγκατάστασης μονάδας επαν-αεριοποίησης LNG στον Παγασητικό, μια ανάσα έξω από την πόλη, θέτοντας σε τεράστιο κίνδυνο τους κατοίκους και το περιβάλλον.
Έχει διαχειριστεί το νερό και τη ΔΕΥΑΜΒ με γνώμονα την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων, γι’ αυτό το νερό του Βόλου είναι κάκιστης ποιότητας και πανάκριβο ενώ η ΔΕΥΑΜΒ είναι υπερχρεωμένη στην ιδιωτική ΔΕΗ και ξεζουμίζεται από την ΕΡΓΗΛ.
Συμφωνεί και εφαρμόζει την πολιτική της ΝΔ σε ότι αφορά τους Δήμους, μια πολιτική που συνοψίζεται στις διαρκείς περικοπές στις κρατικές χρηματοδοτήσεις, τις ελλείψεις σε προσωπικό, την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης όλο και μεγαλύτερων κομματιών του Δήμου κ.α.
Επί εννέα χρόνια, η παράταξη Μπέου λειτουργεί ως μπράβος των μεγάλων συμφερόντων και προσπαθεί με κάθε μέσο να φιμώσει όσες/ους μπαίνουν μπροστά στους αγώνες και τα κινήματα. Έχει προχωρήσει σε αμέτρητες μηνύσεις και αγωγές εναντίον αγωνιστών/ τριών και όσων του ασκούν κριτική. Πριν λίγες μέρες μάλιστα χαστούκισε ένα πλημμυροπαθή πολίτη στην Άλλη Μεριά.
Οι δημόσιες ομιλίες του Μπέου είναι γεμάτες σεξισμό, ακροδεξιό λαϊκισμό και ρατσισμό. Η παράταξη Μπέου διατηρούσε πάντα φιλικές σχέσεις τη Χρυσή Αυγή. Στο ψηφοδέλτιο του βρίσκεται και η Μαρία Μυλωνά που ήταν ενεργό μέλος της εγκληματικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής και κατέβηκε στις βουλευτικές εκλογές με τους Σπαρτιάτες του φυλακισμένου φασίστα Κασιδιάρη. Ο Κώστας Λούλης που έχει εκλεγεί με τον Μπέο είναι γνωστός υμνητής της Χούντας και στενός φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη.
Ο Μπέος, μαζί με την κυβέρνηση της ΝΔ και την Περιφερειακή Αρχή Αγοραστού, ευθύνονται για τις τεράστιες καταστροφές των πυρκαγιών του Ιουλίου και των δύο πλημμυρών του Σεπτεμβρίου.
Δεν υπήρξε καμία θωράκιση της πόλης παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις των ειδικών. Οι κίνδυνοι μεγάλων πλημμυρών και πυρκαγιών ήταν γνωστοί εδώ και χρόνια στην κυβέρνηση και τα όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι χάρτες πλημμυρικού κινδύνου για την Θεσσαλία ήταν αναρτημένοι στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος από το 2018. Προέβλεπαν αυτό που ζήσαμε. Όμως Μπέος, Περιφέρεια και κυβέρνηση δεν έκαναν τίποτα.
Παράλληλα ο Μπέος θέλει, κι έχει πετύχει σε μεγάλο βαθμό, τον έλεγχο του δημόσιου λόγου και των ΜΜΕ ώστε να τον λιβανίζουν όλη μέρα και φυσικά είναι μέρος του σάπιου επιχειρηματικού κατεστημένου του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Καθόλου τυχαία λοιπόν ο Μπέος είναι η παράταξη της ΝΔ και του Μητσοτάκη στο Βόλο, όσο κι αν το αρνείται η ΝΔ.
Για όλους τους παραπάνω λόγους ο Αχιλλέας Μπέος και η πολιτική του πρέπει να ηττηθούν στις 8 Οκτώβρη!
Είναι απαραίτητη η συνεργασία της Αριστεράς
Κατά τη γνώμη μας, μόνο ένα κοινό μέτωπο της Αριστεράς, στηριγμένο στα μαζικά κινήματα, θα μπορούσε να προσφέρει πραγματική εναλλακτική προτάσσοντας ένα Δήμο στο πλευρό των εργαζομένων, των λαϊκών οικογενειών και της νεολαίας.
Αυτό το μέτωπο δυστυχώς δεν υπάρχει.
Η ΛΑΣ (η παράταξη του ΚΚΕ) είναι το μοναδικό ψηφοδέλτιο της Αριστεράς και οι θέσεις της βρίσκονται σταθερά απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές στον Δήμο και στην ίδια την μαύρη δημοτική αρχή.
Ακολουθώντας όμως την πολιτική περιχαράκωσης που δυστυχώς έχει χαράξει το ΚΚΕ, η ΛΑΣ αρνείται τη συνεργασία με τις άλλες οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς και φυσικά δεν αναφερόμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ που αποτελεί εδώ και χρόνια κόμμα στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης. Στο ψηφοδέλτιο της ΛΑΣ συμμετέχουν σχεδόν αποκλειστικά κομματικά μέλη και οι εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Επιπλέον, η ΛΑΣ, όσον αφορά τα ζητήματα του Δήμου, δεν πήρε πρωτοβουλίες για να οργανώσει μαζικές διεκδικήσεις με τη συμμετοχή κόσμου μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο αλλά αρκέστηκε κυρίως στις ερωτήσεις-επερωτήσεις και στα δελτία τύπου.
Αυτή η στάση της ΛΑΣ στην πραγματικότητα αφαιρεί την απαραίτητη δυναμική από τα κινήματα που για να σημειώσουν νίκες πρέπει να είναι μαζικά και ενωτικά. Επιπλέον αφαιρεί δυναμική από την ίδια της ΛΑΣ.
Έχοντας πει όλα αυτά αναγνωρίζουμε όμως πως η ΛΑΣ είναι το μόνο αριστερό ψηφοδέλτιο στις επερχόμενες εκλογές και κατά συνέπεια ως Οργάνωση προτείνουμε κριτική ψήφο σ’ αυτήν.
Η περίπτωση Παπαπέτρου
Σαν αποτέλεσμα των ελλειμμάτων και ορίων της Αριστεράς, μια σημαντική μερίδα ανθρώπων της εκτός ΚΚΕ Αριστεράς, δημοκρατικών-προοδευτικών ανθρώπων, αγωνιστών των κινημάτων κοκ βλέπει τον Ν. Παπαπέτρο ως τον μόνο «ρεαλιστικό» τρόπο για να απαλλαγεί η πόλη από την σημερινή μαύρη δημοτική αρχή.
Η παράταξη του Παπαπέτρου μπορεί να εμφανίζεται ως «υπερκομματική» έχει όμως την επίσημη στήριξη και συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Έχει υποψηφίους από το χώρο της ΝΔ αλλά και πρώην δημοτικούς συμβούλους του Μπέου που τα έσπασαν μαζί του. Τον στηρίζει ακόμη και ο πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδας, Ευριπίδης Ευλογημένος. Αυτά καθορίζουν τη φυσιογνωμία της παράταξης Παπαπέτρου και θέτουν σαφή όρια στην πολιτική που θα εφαρμόσει, όπως και σοβαρά ερωτήματα για το μέλλον της παράταξης, είτε βρεθεί στη θέση της δημοτικής αρχής είτε στην αντιπολίτευση. Καμία αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει ότι ο αν ο Ν. Παπαπέτρος εκλεγεί θα συγκρουστεί με τις κεντρικές επιλογές του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων στην Δήμο (καύση σκουπιδιών, LNG, νερό κοκ).
Την ίδια ώρα αναγνωρίζουμε ότι η παράταξη του Παπαπέτρου έχει και αριστερούς υποψηφίους που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στους αγώνες και τα κινήματα της προηγούμενης περιόδου. Αυτοί δεν μπορούν να αλλάξουν το χαρακτήρα της παράταξης. Ο χαρακτήρας της και οι πολιτικές της θα καθορίζονται βασικά από τα κόμματα εξουσίας που την στηρίζουν. Ωστόσο όσες/οι επιλέξουν παρόλα αυτά το ψηφοδέλτιο Παπαπέτρου έχει νόημα να δώσουν σταυρό στους αριστερούς υποψηφίους ώστε να ενισχυθεί η παρουσία τους στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο.
Το σωστό κατά τη γνώμη μας θα ήταν ένα κοινό μέτωπο του ΚΚΕ, των οργανώσεων της μη κοινοβουλευτικής Αριστεράς και των κινηματικών συλλογικοτήτων της πόλη όπως είχαμε προτείνει και το 2019.
Μόνο τα μαζικά κινήματα και οι συλλογικοί αγώνες μπορούν να αποτρέψουν ό,τι σχεδιάζεται σε βάρος μας και να επιβάλουν πολιτικές που είναι προς το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτό προϋποθέτει να αλλάξει η εικόνα στην Αριστερά. Να υπάρξει συνεργασία και κοινό μέτωπο που να διέπεται από πραγματική δημοκρατία τόσο στο εσωτερικό της όσο και στα κινήματα.
