Τα σχολεία έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους, ενώ ματαιώθηκε και κάθε εκδήλωση για την Εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου 1821. Ωστόσο, οι μαθητές του 30ου Δημοτικού Σχολείου γιόρτασαν από το σπίτι την εθνική επέτειο και παρουσιάζουν όλες τις δράσεις που θα έκαναν για να τιμήσουν την ημέρα, εάν βρίσκονταν στις σχολικές αίθουσες.
Σύμφωνα με τον Διευθυντή του 30ου Δημοτικού Σχολείου κ. Πασχάλη Δήμου όλη η σχολική κοινότητα του σχολείου πειθαρχεί στς οδηγίες, αλλά δεν το βάζει κάτω και μοιράζεται μερικές από τις δράσεις που θα έκαναν για την 25η Μαρτίου.
«Έκθεση υλικού για τη δράση και τη ζωή των ηρώων της 25ης Μαρτίου , θεατρική αποτύπωση του πνεύματος της ημέρας από τη Στ’ τάξη.
Αξιοποίηση του βιβλίου «Επιστροφή» του συμπολίτη μας Γιώργου Γκέκου, ομότιμου καθηγητή του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης και έγκριτου μέλους της ακαδημαϊκής κοινότητας της Ελβετίας, μέλους του Παγκόσμιου Σωματείου Απόδημων Μαγνήτων «Το Κοινόν των Μαγνήτων», ο οποίος και μας επισκέφθηκε και στο σχολείο μας και παρουσίασε με γλαφυρό τρόπο το έργο του. Οι μαθητές μας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας θα παρουσίαζαν την πρωτότυπη έρευνα με τη θεατροπαιδαγωγική καθοδήγηση της κ. Μαγδαληνής Βίτσου .
Με μια σημερινή προσέγγιση θα αποτυπώνονταν για η ιστορία των αγωνιστών του Αλέξανδρου Υψηλάντη, που επέζησαν από τις φονικές συγκρούσεις της Επανάστασης του 1821 στη Μολδοβλαχία. Πολλοί από αυτούς κατέφυγαν στη ρωσική Οδησσό και από κει ξεκίνησαν τη δραματική πορεία της επιστροφής τους στην Ελλάδα. Απώτερος προορισμός ήταν η Μασσαλία, όπου θα επιβιβάζονταν σε καράβια για το Αιγαίο. Η πορεία τους δύσκολη. Φυγάδες, ρακένδυτοι και πεινασμένοι, διασχίζουν την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη εκτεθειμένοι στον βαρύ χειμώνα, με αποτέλεσμα πάρα πολλοί να χάσουν τη ζωή τους. Περνάνε από τη Ρωσία, την Πολωνία και τη Γερμανία, και φθάνουν στην Ελβετία, όπου η πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων τους καθηλώνει για μήνες, ενώ η Γαλλία τούς κλείνει τον δρόμο.
Οι Ελβετοί, οργανωμένοι σε πάνω από 100 φιλελληνικούς συλλόγους, τους φιλοξενούν στα διάφορα καντόνια, όπου βρίσκουν συγκινητική συμπαράσταση από πολίτες, την εκκλησία και τον Τύπο. Τους παρέχουν φαγητό, ρούχα, ιατρική περίθαλψη. Φιλέλληνες περιγράφουν σε συγγράμματα και εκδόσεις της εποχής την καθημερινότητα των φιλοξενουμένων. Στις μαρτυρίες τους, που παρουσιάζονται εδώ σε μετάφραση, καταγράφουν διάφορες ιστορίες και ονόματα φαγάδων, καθώς και τον αγώνα τους για την ελευθερία.
Τελικά, η Γαλλία υποχωρεί, και έπειτα από 3.000 χλμ. δρόμο οι Έλληνες φθάνουν το 1823 στη Μασσαλία. Επιβιβαζόμενοι σε τρία καράβια, οι 158 από αυτούς επιστρέφουν στην πατρίδα. Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα… Ένα όνειρο για ζωή που θα ζήσουμε κι εμείς μένοντας σπίτι και δουλεύοντας από εκεί για ένα καλύτερο σχολείο με τους μαθητές μας αξιοποιώντας τις σύγχρονες τεχνολογίες».
