Αλήθεια! Τι απέγινε η επιδημιολογική έρευνα που από το 2001 ο διάσημος διεθνούς κύρους συντοπίτης ιατρός αείμνηστος Δημήτρης Τριχόπουλος και η ταπεινότητά μου ως τ. Διευθυντής της Παιδιατρικής κλινικής του Νοσοκομείου Βόλου είχαμε ζητήσει με ανοιχτές επιστολές να γίνει επιδημιολογική μελέτη για τους παιδικούς καρκίνους της Θεσσαλίας και τη σχέση τους με το περιβάλλον. Έκτοτε σκόπιμα δεν έγινε τίποτε!
Δικαιολογημένα διερωτώμαι λοιπόν από το 2001 γιατί τόσα χρόνια δεν γίνεται μια επιδημιολογική μελέτη για τους παιδικούς καρκίνους, για τους οποίους ως υπουργός υγείας ο συμπολίτης μας κ.Γεώργιος Σούρλας και ο υφυπουργός στο υπουργείο του κ.Φαρμάκης είχαν διατυπώσει τις ανησυχίες τους και δια του τύπου ανέφεραν «ότι έχουν καταγραφεί αυξημένα κρούσματα καρκινοπαθειών και λευχαιμίας στα παιδιά της Θεσσαλίας και ανησυχούν ως γιατροί και ως κάτοικοι της περιοχής για την αύξηση των ποσοστών των ασθενειών αυτών». (τοπικό ρεπορτάζ: Σε Νέα Ιωνία και Νέα Δημητριάδα χτυπάει ο παιδικός καρκίνος). Την 17/3/2001 ξεκίνησε στο Βόλο το 2ο πανθεσσαλικό ιατρικό συνέδριο. Η εναρκτήρια ομιλία έγινε από τον αείμνηστο διεθνούς επιστημονικού κύρους συμπολίτη μας καθηγητή της ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Χάρβαρντ και ακαδημαϊκό Δημήτρη Τριχόπουλο τον οποίο παρουσίασε ο αείμνηστος ιατρός Ιωάννης Βαρδούλης, πρώην πρόεδρος του Νοσοκομείου Βόλου Ο καθηγητής Δημήτρης Τριχόπουλος επεκτάθηκε σε δύο σημεία: Πρώτον στις γενετικές βλάβες που οδηγούν σε καρκινώματα και κατά δεύτερον στους παράγοντες του περιβάλλοντος που προκαλούν γενετικές βλάβες που προκαλούν καρκίνο και ανέφερε ότι τα ποσοστά γενετικής προδιάθεσης και μικρά είναι και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε. Μπορούμε όμως να αλλάξουμε τους βλαπτικούς παράγοντες του περιβάλλοντος!!.
Αλλά ακόμη και όταν το 2001 ο παγκοσμίου φήμης αείμνηστο διεθνούς επιστημονικού κύρους συμπολίτης μας καθηγητής της ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Χάρβαρντ και ακαδημαϊκός με ανοιχτή απαντητική του επιστολή στην τοπική εφημερίδα <<Πρώτη>> στην ανοιχτή επιστολή μου που του είχα ζητήσει από τότε να πρωτοστατήσει σε μια επιδημιολογική σχετική έρευνα απάντησε μεταξύ των άλλων και είναι ενδιαφέρον να αναδημοσιευτούν ορισμένα στοιχεία από την απάντηση του Δημήτρη Τριχόπουλου με ανοιχτή του επιστολή στην ίδια εφημερίδα στην δική μου ανοιχτή επιστολή: <<Κύριε διευθυντά, Στο φύλλο της 18ης Μαρτίου 2001 της «Πρώτης», ο αγαπητός συνάδελφος και φίλος κ. Θεόδωρος Περράκης μου απηύθυνε ευγενική και διακριτικά επικριτική επιστολή στην οποία καλύπτει με επιστημονικότητα και ορθολογισμό, διάφορα θέματα υγείας. Θα περιοριστώ εδώ στα σημεία που με αφορούν άμεσα. Ο κ. Περράκης, επικαλούμενος και τη γνώμη των υπουργών κ.κ. Σούρλα και Φαρμάκη, αναφέρει ότι υπάρχει αύξηση των νεοπλασιών της παιδικής ηλικίας στη Θεσσαλία και ανεπαρκή μέσα για την αντιμετώπισή τους. Η αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας στην ιδιαίτερή μου πατρίδα είναι ζωηρή μου επιθυμία, αλλά οι αρμοδιότητες μου είναι ανύπαρκτες και οι δυνατότητές μου εξαιρετικά περιορισμένες. Θα ήμουν πρόθυμος, όμως, να συμμετάσχω σε οποιαδήποτε προσπάθεια διευκρίνισης της αναφερόμενης αύξησης των περιπτώσεων παιδικού καρκίνου στη Θεσσαλία και επισήμανσης της υποκείμενης αιτιολογίας της ενδεχόμενης αύξησης, εφόσον ο κ. Περράκης ή άλλοι διακεκριμένοι τοπικοί παράγοντες ανελάμβαναν την αντίστοιχη πρωτοβουλία και εξασφάλιζαν τις οργανωτικές προϋποθέσεις μιας συστηματικής έρευνας αλήθεια και την αγάπη μας για την ιδιαίτερη πατρίδα μας Με τιμή Δημήτριος Τριχόπουλος (Δημοσιεύτηκε στην ίδια εφημερίδα στις 15 Μαΐου 2001 ΕΚΤΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΔΕΝ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ! Πιθανώς δεν συνέφερε όσους εξακολουθούν να ρυπαίνουν το περιβάλλον μας. !! Όταν όμως φανούν στο μέλλον οι δραματικές επιπτώσεις στην υγεία, για λόγους πολιτικής ευθύνης, θα ισχυρίζονται ( ήδη το κάνουν) δεν φταίμε εμείς αλλά οι άλλοι… Τα έμβρυα και τα παιδιά, που είναι και το μέλλον ενός τόπου, είναι πιο ευαίσθητα στις δυσμενείς επιδράσεις ενός υποβαθμισμένου περιβάλλοντος. Γι' αυτό από χρόνια διερεύνησα ως παιδίατρος τη σχέση του παιδιού στην Μαγνησία με το περιβάλλον του. Ακόμη πιο πρόσφατα ‘Όταν καθηγήτρια παιδιατρικής των Αθηνών μας επισκέφτηκε, ανέφερε στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το πρόβαλαν και τα τοπική μας κανάλια: ότι υπήρξε αύξηση του παιδικού καρκίνου και αύξηση των περιστατικών σε μικρότερες ηλικίες. ...Στο βιβλίο μου με τίτλο <<τα δημοσιευμένα>>, το οποίο τυπώθηκε το 20011 υπάρχει σειρά άρθρων μου στις τοπικές εφημερίδες με ημερομηνίες δημοσίευσης και για να γίνω πιο συγκεκριμένος: 1<<Οι διοξίνες, ο μόλυβδος …και εμείς οι ταλαίπωροι στην Εφημερίδα Θεσσαλία την 6/4/2007—2 <<Αλήθεια τι αέρα εισπνέου εφημ. Θεσσαλία 2/2/2003—3-Όχι στην επιπλέον ρύπανση της περιοχής μας Εφημ. Θεσσαλία της Δευτέρας 28/1/2008 σχετικό με την καύση λιθάνθρακα του εργοστασίου ΔΕΗ—και ευχαριστήρια επιστολή από τον Δημήτρη Καραβέλλα Διευθυντή wwF—4—Το παθητικό κάπνισμα των αθώων παιδιών σε εορταστικές εκδηλώσεις μετά τα βαφτίσια κ.λ.π. Είχα την τιμή να ομιλήσω δύο φορές στο ΤΡΤ στην εκπομπή κεντρική Ελλάδα καλησπέρα με τον διακεκριμένο σχετικό με ρυπάνσεις περιβάλλοντος χώρου αξιότιμο καθηγητή κύριο Γουργουλιάνη Το παθητικό κάπνισμα των αθώων Δημοσιεύτηκε και στο περιοδικό πληροφόρηση της Ι.Μ. Δημητριάδος και το σχετικό μου άρθρο χρειάζεται αρετή και τόλμη η αντικαπνιστική εκστρατεία που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Παιδί Υγεία και ανατροφή που επιμελείτο η υφηγήτρια παιδιατρικής Αξιότιμη Ελένη Βαλάση Σχετικό και το άρθρο μου παθητικοί καπνιστές από έμβρυια που δημοσιεύτηκε στην εφημ. Θεσσαλια στις 29/5/1992 και είναι παράδοξο για τη στοργική Ελληνίδα μητέρα 5-Χρειάζεται γενναιότητα για την αντιμετώπιση της αέριας ρύπανσης Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ταχυδρόμος στις 28/1/2010 Ενημέρωση για τα αιωρούμενα σωματίδια 6- Οι διοξίνες και εμείς που δημοσιεύτηκε ΑΠΟ ΤΙΣ 22/6/1999 στην εφημ. Η Θεσσαλία 7-Τελικά διερωτώμαι τι απέγινε τόσα χρόνια η επιδημιολογική έρευνα για τους τοπικούς παιδικούς καρκίνους Η ερώτηση είναι ρητορική Όπως αναφέρομαι και στο σχετικό άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα <<Η Μαγνησία στις 7/Μαρτίου 2007 ΕΚΤΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΔΕΝ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ! Πιθανώς δεν συνέφερε όσους εξακολουθούν να ρυπαίνουν το περιβάλλον μας!! Ακόμη Όπως μπορεί να επιβεβαιώσει και η <<φλόγα>> δια της προέδρου της Ντίνας Τριανταφύλλου, έγινε μια Επιστημονική ημερίδα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στο κτίριο Παπαστράτου, την οποία διοργάνωσε το Ογκολογικό τμήμα του Νοσοκομείου Αγλαΐας Κυριακού του Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών κατόπιν προσκλήσεώς μου με στοιχεία που έδωσε η «Φλόγα» (που είναι ως γνωστόν ο πανελλήνιος σύλλογος γονιών που αγωνίζεται δίπλα στα παιδιά που μάχονται ηρωικά και με εκπληκτική συνεργασία με τους θεράποντες ιατρούς τους για 3-5 χρόνια, για τη ζωή τους!) Στο συνέδριο αποκαλύφθηκε από τις διευθύνσεις των παιδιών με καρκίνο ( χωρίς ονοματεπώνυμα) της περιοχής μας ότι τα περιστατικά παιδικού καρκίνου ήσαν πιο αυξημένα στις περιοχές με μεγαλύτερη οικολογική επιβάρυνση!… ..»).Έτσι έρχονται ξανά στην επικαιρότητα τα λόγια του καθηγητή κ. Δ. Τριχόπουλου ότι: τα ποσοστά γενετικής προδιάθεσης και μικρά είναι και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε. Μπορούμε όμως να αλλάξουμε τους βλαπτικούς παράγοντες του περιβάλλοντος!
Και όσον αφορά την καύση <<σκουπιδιών>> που πρόκειται να γίνει και ήδη επιχειρείται από την ΑΓΕΤ: Καταρχάς θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι έτσι όπως έχει επεκταθεί πληθυσμιακά και χωροτακτικάτα η πανέμορφη πόλη του Βόλου μας, το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ ευρίσκεται ΕΝΤΟΣ της κατοικημένης περιοχής και επομένως οι περιβαλλοντολογικοί όροι της εύρυθμης λειτουργίας του είναι, πρέπει να είναι, αυστηρότεροι. Επίσης θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο Βόλος, είναι χτισμένος στους πρόποδες του πανέμορφου βουνού, του Πηλίου, ( ενώ η αρχαία Ιωλκός ήταν απέναντι), και έτσι έχουμε φραγή των βορείων ανέμων. Επιπλέον με τις υψηλές πολυκατοικίες στο παραλιακό μας μέτωπο εμποδίσαμε το θαλασσινό αεράκι του Παγασητικού να εισέλθει μέσα στο με άριστη ρυμοτομία πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου μας. Έτσι η ειδυλλιακή μας πόλη με τις δύο εκατέρωθεν βιομηχανίες της, τα καυσαέρια των αυτοκινήτων, (μια και οι Βολιώτες δεν κατανοούν να μη χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους στο κέντρο του Βόλου ακόμη και για μικροαποστάσεις,),τους χειμερινούς κ.λπ. ρύπους, έχει δυστυχώς, γίνει μια, ας μου επιτραπεί, <<σούπα καυσαερίων>> την οποία εισπνέομε καθημερινά εις βάρος της υγείας μας. Οι τοξικές ουσίες διοξίνες προέρχονται κυρίως από βιομηχανίες, όπου γίνεται καύση μετάλλων και πλαστικών, αλλά και από καύση και <<χώνεμα>> σκουπιδιών στις χωματερές. Το 90% των διοξινών αυτών περνά στον οργανισμό μας μέσω της τροφικής αλυσίδας ( Αερορύπανση-έδαφος και υδροφόρος ορίζοντας-φυτοφάγα ζώα-και από εκεί στο πιάτο και το ποτήρι μας με αποθήκευση στο λίπος του καταναλωτή και δια της κυκλοφορίας οι επιπτώσεις από ελαφρότερες στο δέρμα μέχρι σοβαρότερες στο νευρικό και αναπαραγωγικό μας σύστημα, ακόμα και καρκινογένεση (Ήδη υπάρχουν περιπτώσεις όπου φυτοφάγα ζώα που έβοσκαν σε ύποπτες περιοχές για διοξίνες (όπως η ύπαρξη γειτνιαζουσών βιομηχανιών και χώνεμα χωματερών), γέννησαν κατσικάκια με σημεία τερατογεννέσεων). Οι επιπτώσεις από διοξίνες και τα βαρέα μέταλλα, όπως ο μόλυβδος, και ο πτητικός υδράργυρος είναι μακροπρόθεσμες και όχι άμεσες με πιο ευαίσθητους εμβρυικούς οργανισμούς, τα βρέφη και τα παιδιά. Και δυστυχώς, η ρύπανση στη γη από αυτά τα τοξικά παραμένει για πολλά χρόνια και οι συνέπειες δρουν αθροιστικά στον οργανισμό ανθρώπων και ζώων. Η διαπίστωση ότι έχουμε μολυνθεί γίνεται μεν δύσκολα, αλλά όταν το ορμονικό και νευρικό μας σύστημα έχουν υποστεί ήδη ανεπανόρθωτη βλάβη. Γι’αυτό η Πολιτεία με αίσθημα ευθύνης οφείλει να πραγματοποιεί συστηματικούς ελέγχους σε περιοχές όπου μπορούν να χαρακτηριστούν ύποπτες λόγω λειτουργίας βιομηχανιών και χωματερών. Διότι, όπως επισημαίνει ο αρμόδιος καθηγητής κ. Ν. Κατσαρός και πρόεδρος του ερευνητικού κέντρου <<Δημόκριτος>>: <<οι μακροπρόθεσμες και λανθάνουσες επιπτώσεις για πολύ καιρό στην υγεία των κατοίκων και στους απογόνους τους δεν μας αφήνει περιθώρια να εφησυχάζουμε από αλλεπάλληλες καθησυχαστικές δηλώσεις και διαβεβαιώσεις…>>
ποσοστών των ασθενειών αυτών» Μια λοιπόν που από την γενετική μηχανική δεν περιμένουμε στο άμεσο μέλλον την λύση του προβλήματος του καρκίνου, ας διαφυλάξουμε όσο γίνεται και πρέπει το περιβάλλον για να προφυλαχθούμε εμείς και οι επερχόμενες γενιές (από τις οποίες δανειστήκαμε το περιβάλλον μας) από τον καρκίνο. Εξάλλου από την εποχή του Ιπποκράτη η πρόληψη ήταν προτιμότερη από την θεραπεία, η οποία και όταν ακόμη υπάρχει είναι και οδυνηρή και δαπανηρή.
Όπως αναφέρω στη σελίδα 268 του βιβλίου μου με τίτλο <<παιδί και περιβάλλον στη Μαγνησία>> Αγάπη για το περιβάλλον σημαίνει σεβασμό στη ζωή. Αγάπη για το παιδί σημαίνει σκοπό της ζωής. Ο Ιπποκράτης το 400 π.Χ. στο περί αέρων, υδάτων, τόπων, έργο του όταν συμβούλευε κάποιο νέο γιατρό που επρόκειτο να ασκήσει την Ιατρική σ’ έναν τόπο, να ελέγχει τον αέρα που αναπνέουν και το νερό που πίνουν οι κάτοικοι του συγκεκριμένου τόπου. Αλλά και ο Μέγας Βασίλειος προέτρεπε τον κόσμο να σέβεται τα δάση, την πηγή της ζωής. Είναι τα αρχαιότερα μνημόνια υγιεινής και οικολογίας. Αλλά και οι σύγχρονες οικολογικές οργανώσεις αγαπούν και προστατεύουν έμπρακτα το περιβάλλον μας. Προσπαθούν ώστε να αποκτήσει ο κόσμος οικολογική παιδεία, σε τρόπο ώστε να μπορέσει επιτέλους να κατανοήσει πόσο η ζωή μας είναι συνυφασμένη με το περιβάλλον μας, το οποίο το δανειστήκαμε από τα παιδιά μας.
Την 15/3/17πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο park μετά από κάλεσμα της περιβαλλοντολογικής πρωτοβουλίας μια δικαιολογημένα ογκώδης συγκέντρωση αγανακτισμένων πολιτών, όπως φάνηκε και από το ψήφισμα που επακολούθησε, επειδή στο ήδη υποβαθμισμένο περιβάλλον μας επιχειρείται να κάψουν στη ΑΓΕΤ δραματικά αυξημένα ποσά RDF κατόπιν προσφάτου σχετικής αδείας του αρμόδιου υπουργείου περιβάλλοντος., ενώ δεν υπάρχει επί του παρόντος σύστημα online των διοξινών και των φουρανίων που εκλύονται από τη διαδικασία της καύσης ούτε πρότυπα ελέγχου του χρησιμοποιημένου RDF στη χώρα μας. Ούτε η εταιρεία , ενώ είχε προσκληθεί δεν ήλθε να ενημερώσει ως όφειλε την κοινή γνώμη και τους τοπικούς φορείς για την τεχνολογική της επάρκεια σε σχέση με την καύση του RDF, ώστε να εξασφαλίσει ότι ΔΕΝ θα παρουσιαστει πρόβλημα που θα θέσει σε κίνδυνο το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων! Ο Ιατρικός μας Σύλλογος όπως φάνηκε ενημερώθηκε σχετικά στη συγκεκριμένη συγκέντρωση και τάχθηκε υπέρ νέας επιδημιολογικής έρευνας. Και βεβαίως του ευχόμαστε να τα καταφέρει αυτή τη φορά, εφόσον συγχρόνως, όπως ελέχθη, γίνουν διαβήματα προς το αρμόδιο υπουργείο περιβάλλοντος ώστε να ΜΗ συνεχίζονται σε ισχύ όσα προσφάτως αδειοδότησε, οπότε θα έχει και την υποστήριξη και από εμάς τους πολίτες και ως συναδέλφους του, ώστε επιτέλους σε σύντομο διάστημα και χωρίς επιζήμιες φασαρίες να εξασφαλιστεί επιτέλους κάτι που να εξασφαλίζει ένα υγιές περιβάλλον και την υγεία των πολιτών.
