«Η ειρηνική κινηματική δραστηριοποίηση από τη φύση της αποτελεί υγιή κοινωνική αντίδραση», τονίζει σε γραπτό του σχόλιο με το ν τίτλο «Ειρηνικές κινητοποιήσεις και δημόσιο συμφέρον», για τις διαμαρτυρίες πολιτών σχετικά με την καύση RDF, ο Απόστολος Παπατόλιας, Δρ. Δημοσίου Δικαίου, Σύμβουλος ΑΣΕΠ, με βολές κατά της Περιφέρειας για δημόσιες δεσμεύσεις και υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν.
Όπως αναφέρει συγκεκριμένα, «το Σύνταγμά μας κατοχυρώνει στα άρθρα 21 παρ.3 και 24 παρ.1 και 2 τις αρχές της πρόληψης και της προφύλαξης αναφορικά με την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος (Ολ ΣτΕ2636/2009 σκ.6, ΣτΕ 53/1992, ΣτΕ 2759/1994). Οι αρχές αυτές δεν αποτελούν κενό γράμμα, αλλά επιτάσσουν συγκεκριμένα σε κάθε δημόσια αρχή, άρα και στην Περιφέρεια ως αρμόδια αυτοδιοικητική βαθμίδα, να λαμβάνει όλα τα αναγκαία και κατάλληλα μέτρα για την προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος στο οποίο διαβιούν οι πολίτες μιας περιοχής.
Η ανωτέρω συνταγματική παρατήρηση αποκτά ιδιαίτερη αξία στην πόλη του Βόλου, καθώς, όπως είναι ευρύτερα γνωστό, αυτή ταλαιπωρείται τα τελευταία χρόνια από πιστοποιημένη αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, που συμβάλλει στον εν γένει πολλαπλασιασμό των παθολογικών περιστατικών (βλ. τα αποτελέσματα σχετικής έρευνας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας), ενώ πολλά ερωτήματα γεννά και η δυσανάλογη σε σχέση με τον πληθυσμό αύξηση βαρέων περιστατικών καρκίνων του πνεύμονα.
Και ενώ οι πολίτες του Βόλου αγωνιούν καθημερινά για τη μείζονα αυτή απειλή, η Περιφέρεια, παρά τις κατά καιρούς δημόσιες δεσμεύσεις και υποσχέσεις, αλλά και σε βάρος των αρχών της πρόληψης και της προφύλαξης, δεν έχει ακόμη δυστυχώς προβεί στην εγκατάσταση ενός ολοκληρωμένου δικτύου παρακολούθησης όλων των αέριων ρύπων, έτσι ώστε να διαπιστωθεί η πηγή του προβλήματος και να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα. Και όχι μόνο δεν προβαίνει η ίδια στη λήψη συγκεκριμένων μέτρων, αλλά δεν μπαίνει καν στον κόπο να επιβάλλει στις τσιμεντοβιομηχανίες της περιοχής τη διενέργεια συνεχών ελέγχων για τυχόν παραγωγή επικίνδυνων ρύπων, όπως οι διοξίνες και τα φουράνια, σε κάθε στάδιο της καύσης, αλλά και της προπαρασκευής της καύσης απορριμμάτων (πρβλ. τις άκρως ανησυχητικές διαπιστώσεις του άρθρου του τέως Πρύτανη του ΕΜΠ Νίκου Μαρκάτου).
Όσο, όμως, τα αρμόδια όργανα αδρανούν και δεν συμμορφώνονται με τις συνταγματικά και νομοθετικά οριοθετημένες υποχρεώσεις τους, δεν είναι καθόλου να απορεί κανείς που οι πολίτες αναλαμβάνουν οι ίδιοι να αναδείξουν τα προβλήματα στη δημόσια σφαίρα και να ενεργοποιήσουν τις δημόσιες αρχές με κάθε μορφής αντιδράσεις και κινητοποιήσεις, όπως η ανάρτηση πανώ και οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε βιομηχανικούς χώρους. Θα παραβίαζα ανοικτές θύρες εάν υποστήριζα ότι αυτές οι κινητοποιήσεις (που ως Νομάρχης τις ενεθάρρυνα ανοικτά) δεν συνιστούν «παράνομη βία» και δεν αποσκοπούν στη «διατάραξη της οικιακής ειρήνης». Ακριβώς το αντίθετο μάλιστα. Η ειρηνική κινηματική δραστηριοποίηση από τη φύση της αποτελεί υγιή κοινωνική αντίδραση που συμβάλλει στην αναγκαία αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης, στο βαθμό που ασκεί πειθώ στην Περιφέρεια και τους δημόσιους ελεγκτικούς μηχανισμούς, υπενθυμίζοντάς τους τη συνταγματικά ορισμένη αποστολή τους: να προστατεύουν το κοινωνικό σύνολο και να προασπίζουν το δημόσιο συμφέρον, όπως αυτό εκφράζεται με το αγαθό της δημόσιας υγείας και της διαφύλαξης του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο οι πολίτες ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά τους».
