Ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Ν. Μαγνησίας (μέλος ΟΓΕ) ενώνει όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση, «τη φωνή του με την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ-WFTU) και απαιτεί την άμεση αποφυλάκιση περισσότερων από 155 παιδιών που κρατούνται, εκφοβίζονται και κακοποιούνται στις φυλακές κατοχής του τρομοκρατικού κράτους του Ισραήλ. Ο Δημοκρατικός Σύλλογος διαχρονικά στηρίζει τον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού, βρίσκεται στο πλάι των ηρωικών γυναικών και παιδιών του για την αναγνώριση του ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους με το λαό κυρίαρχο και πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Δε θα πάψουμε να απαιτούμε την αποφυλάκιση των 4500 πολιτικών κρατουμένων μεταξύ των οποίων βρίσκονται γυναίκες, ηλικιωμένοι, άρρωστοι, άτομα με ειδικές ανάγκες ακόμη και παιδιά 6 – 7 ετών που ανακρίνονται και βασανίζονται. 500 – 700 Παλαιστίνια παιδιά οδηγούνται κάθε χρόνο ενώπιον των Ισραηλινών δικαστηρίων. Τα παιδιά συλλαμβάνονται βίαια, ανακρίνονται για βδομάδες, μπαίνουν στην απομόνωση, τους ζητούν να υπογράψουν έγγραφα στα εβραϊκά που δεν καταλαβαίνουν, δεν επιτρέπεται να δουν τους γονείς τους, οι οποίοι πολλές φορές χάνουν τα ίχνη τους, γιατί τα μεταφέρουν από φυλακή σε φυλακή.
Αντιλαμβανόμαστε με πόνο την ψυχική και σωματική κατάσταση αυτών των παιδιών μέσα στα ισραηλινά κάτεργα αλλά ακόμα και όταν αποφυλακιστούν. Καταγγέλλουμε το φονικό κράτος του Ισραήλ που με τις πλάτες των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ παραβιάζει κατάφωρα τη Συνθήκη της Γενεύης για την προστασία των αμάχων σε καιρό πολέμου και τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού η οποία προβλέπει ειδικά μέτρα προστασίας για τα παιδιά που βρίσκονται υπό κράτηση. Το Ισραήλ είναι το μόνο που υποβάλλει παιδιά σε δίκη σε στρατιωτικά δικαστήρια. Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους Παλαιστίνιους κρατούμενους και συμμετέχουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην Καμπάνια της ΠΣΟ απαιτώντας την άμεση απελευθέρωση τους, και πρώτα απ’ όλα των παιδιών. Δε θα σταματήσουμε τον αγώνα μέχρι να τερματιστεί η ισραηλινή κατοχή, να αποκτήσουν οι Παλαιστίνιοι ανεξάρτητο κράτος με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ στα σύνορα του 1967 και με το λαό κυρίαρχο σ’ αυτό, να απελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι, να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στα σπίτια τους και να σταματήσουν οι εποικισμοί»
