Συγκέντρωση παρόχθια του χειμάρρου Κραυσίδωνα στη Ν. Ιωνία πραγματοποίησαν χθες το απόγευμα κάτοικοι της περιοχής και δημότες του Βόλου, που εξέδωσαν ψήφισμα στο οποίο αναφέρουν ότι οφείλουν να αγωνιστούν ώστε να διαφυλαχθεί, να βελτιωθεί και να επεκταθεί το εν λόγω έργο, με στόχο την καλύτερη ποιότητα ζωής των δημοτών του πολεοδομικού μας συγκροτήματος.
Σύμφωνα με τους κατοίκους, μετά από αγώνα και προσπάθεια, κατακτήθηκε από τους δημότες της και υλοποιήθηκε από το πρώην Δήμο Νέας Ιωνίας Μαγνησίας, το ιδιαίτερης αξίας Περιβαλλοντικό έργο διαμόρφωσης της οδού Καραμπατζάκη, παρόχθιου του χειμάρρου Κραυσίδωνα, το οποίο χρηματοδοτήθηκε το 1993-94 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα LIFE.
Ο Κραυσίδωνας είναι ένας χείμαρρος που διασχίζει το Πολεοδομικό Συγκρότημα Βόλου – Νέας Ιωνίας και αναμφισβήτητα είναι πνεύμονας πρασίνου και οξυγόνου. Έχοντας τις πηγές του στο Πήλιο και καταλήγοντας στον Παγασητικό, είναι στην κυριολεξία μια «γραμμική» ανάσα για την πόλη, που υποφέρει, σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις και αναφορές, από την αερορύπανση, αναφέρεται στο ψήφισμα.
«Η μελέτη για την ανάπλαση της περιοχής του Κραυσίδωνα περιελάμβανε ένα όμορφο και σύννομο σχεδιασμό, φιλικό προς το περιβάλλον, που θα δινόταν στους ανθρώπους των δύο πόλεων, όπως αναφέρεται στην υποβληθείσα μελέτη για χρηματοδότηση από την Ε.Ε. Κατέληξε όμως, μετά από μεθοδευμένες ενέργειες του τότε Δήμου Βόλου και παρ’ όλες τις αντιδράσεις μας, καταγγελίες κ.λπ., να τείνει να μετατραπεί σε ό,τι χειρότερο για την πόλη. Δηλαδή σε εσωτερικό περιφερειακό δακτύλιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται», επισημαίνουν οι δημότες.
Σύμφωνα με τους ίδιους, η μόνη αντίσταση σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς, αποτελεί, προς το παρόν, η οδός Καραμπατζάκη, στη πλευρά της Νέας Ιωνίας Μαγνησίας, η οποία διαμορφώθηκε, μέσα από το Πρόγραμμα LIFE, σε δρόμο Ήπιας κυκλοφορίας, με μη διαμπερή κίνηση των αυτοκινήτων. Όπως αναφέρουν, αποτελεί πόλο έλξης για τους δημότες των δύο πόλεων σαν χώρο περιπάτου, χωρίς να αποτρέπει τη δυνατότητα κίνησης του αυτοκινήτου, ενώ παράλληλα δίνει στα παιδιά, (ασφαλή πρόσβαση για το Σχολικό Συγκρότημα Μουρτζούκου, Μεταξουργείο,μουσείο Φυσικής Ιστορίας κ.λ.π), στους πεζούς, στα άτομα με κινητικές δυσκολίες και στους ποδηλάτες, το μερίδιο ποιότητας ζωής που δικαιούνται, στην ασφυκτική και χωρίς πράσινο, δόμηση της γύρω περιοχής.
Καταργείται το έργο
Οι αποφάσεις της Δημοτικής αρχής Βόλου, φέρουν αυτό το έργο να καταργείται, ώστε να λειτουργήσουν οι δύο παρόχθιοι οδοί (πλευρά Βόλου και Νέας Ιωνίας) ως άνοδος και κάθοδος, συνδεόμενοι κάθετα με τον περιφερειακό δακτύλιο του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Βόλου – Νέας Ιωνίας.
Με την υλοποίηση της παραπάνω απόφασης, προσπάθεια και έργο καταργούνται, με ό,τι συνέπειες αυτή η ενέργεια θα έχει στην ποιότητα ζωής των δημοτών, τονίζεται στο ψήφισμα των δημοτών.
Επειδή:
• Ζούμε σε μια εποχή που ανάλογοι χώροι πρέπει να αυξάνουν ή να πολλαπλασιάζονται και όχι να καταστρέφονται.
• Ο χώρος καθιερώθηκε σαν περιοχή «Ήπιας τοπικής κυκλοφορίας», αναγνωρίστηκε και αγαπήθηκε από πλήθος μικρών και μεγάλων δημοτών, καθώς τον βιώνουν και απολαμβάνουν καθημερινά.
• Αποτελεί κατάκτηση των δημοτών και είναι πρότυπο σχεδιασμού ως παρόχθια κυκλοφοριακή κυψέλη, στα πλαίσια της βιώσιμης κινητικότητας και αρμονικής συνύπαρξης πεζού και αυτοκινήτου.
• Οι ισχυρισμοί ότι έχουν αλλάξει τα δεδομένα από το 1994 ή ότι στην Οδό Ζάχου (ο απέναντι παρόχθιος δρόμος) υπάρχει έντονη κυκλοφορία αυτοκινήτων, σε καμιά περίπτωση δεν οδηγεί τα πράγματα στην καταστροφή αυτού του γραμμικού ανθρώπινου χώρου, αλλά απεναντίας ενισχύει την αναγκαιότητα ύπαρξής του, τον κατοχυρώνει και αποτελεί παράδειγμα σωστής σκέψης.
• Ανάλογη ανάπλαση και στην οδό Ζάχου, που θα είναι και αποτέλεσμα διαβούλευσης με τους Δημότες που εκεί διαμένουν, αποτελεί πάγια διεκδίκησή μας, όπως και η επέκτασή της και στο υπόλοιπο τμήμα της οδού Καραμπατζάκη.
• Το φαινόμενο του θερμοκηπίου, έχει να κάνει σε σημαντικό ποσοστό και με την αλόγιστη χρήση του αυτοκινήτου. Σε παγκόσμιο επίπεδο πλέον, επιβάλλεται ο περιορισμός της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στα αστικά κέντρα, διότι αποδεδειγμένα οι επιπτώσεις στην υγεία και στην ποιότητα ζωής είναι καταστροφικές – θόρυβος, καυσαέριο, μικροσωματίδια, επικινδυνότητα σε πεζούς και ποδηλάτες. Τα πολεοδομικό δε συγκρότημα της πόλης μας, δυστυχώς, βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας σε ότι αφορά τα προαναφερόμενα.
• Η διαμόρφωση της οδού Καραμπατζάκη είναι ζήτημα που τέθηκε και λύθηκε στις 27 Ιουνίου 1990 με τον ξυλοδαρμό των Δημοτών από τα Μ.Α.Τ. στον Κραυσίδωνα και τον Λαό του Βόλου, που το βράδυ της ίδιας μέρας, απαίτησε προστασία και ανάπλαση της περιοχής του Κραυσίδωνα. Δρομολογήθηκε και λύθηκε επίσης με τη σθεναρή στάση του τότε Δήμου Νέας Ιωνίας και τη συντριπτική πλειοψηφία των φορέων του Πολεοδομικού Συγκροτήματος, να διεκδικούν ποιότητα ζωής, δηλώνοντας ταυτόχρονα την αντίθεσή τους στην τότε επιχειρούμενη επικάλυψη του χειμάρρου.
• Κανένας νέος δρόμος και καμιά νέα διάνοιξη δεν πρόκειται να απαλλάξει την πόλη από το φόρτο του αυτοκίνητου. Αντίθετα, επιβάλλεται να δοθούν αξιόλογες και αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις μετακίνησης, ώστε να αλλάξει η νοοτροπία της αλόγιστης χρήσης του αυτοκινήτου. Οι αποφάσεις των κρατούντων για τις τύχες της κάθε πόλης, πρέπει να είναι βήματα μπροστά στη διαχείριση αυτού του προβλήματος που λέγεται αυτοκίνητο στα αστικά κέντρα, το οποίο φέρει και την ευθύνη για το 30% της αερορύπανσης μέσα στις πόλεις.
• Το γεγονός ότι στην Ελλάδα τίποτε δεν θεωρείται αυτονόητο, είναι ένα γεγονός που αναγκαστικά μας επαναφέρει σε αγωνιστική διαδικασία, προκειμένου να διαφυλάξουμε αυτό που με αγώνες κατακτήσαμε και που οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έπρεπε πρώτοι αυτοί να διαφυλάξουν.
Οφείλουμε να αγωνισθούμε ώστε να διαφυλαχθεί, να βελτιωθεί και να επεκταθεί το εν λόγω έργο, με στόχο την καλύτερη ποιότητα ζωής των δημοτών του πολεοδομικού μας συγκροτήματος, καταλήγει το ψήφισμα.
